ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΑ΄

ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΙΑ΄

Του Πανοσιολ. Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

=====

• Ὅσοι τὸν γνωρίσαμε, θεωροῦμε ἐπιτακτικὸ χρέος, νά  ἀποκαλύψουμε στοὺς πιστούς τό τί ἔκρυβε τόσα χρόνια στοὺς κόλπους της ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

• Τὸ χρυσάφι εἶναι κρυμμένο στὴ γῆ. Μὰ κάποτε εἶναι ἀνάγκη, ἀπὸ τὸ χρυσωρυχεῖο τῆς γῆς νὰ τὸ βγάλουμε στὴν ἐπιφάνεια, νὰ τὸ ἀξιοποιήσουμε καὶ νὰ θαυμάσουμε τὴ λάμψι του.

Μέσα στὸ χρυσωρυχεῖο τῆς Ἐκκλησίας μας κρυβόταν τὸ χρυσάφι τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς θεολογικῆς σοφίας καὶ τῆς ἁγίας ζωῆς, τῆς πνευματικῆς πατρότητας, πού ὀνομάζεται Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

Ἦταν ἀληθινὸς χρυσὸς ἡ ζωὴ τοῦ π. Ἐπιφανίου. Καὶ ὁ Θεὸς θέλησε νὰ τὸν λαμπρύνη ἀκόμα περισσότερο. Πέρασε ὁ χρυσός τῆς προσεγμένης του ζωῆς καὶ ἀπὸ τὸ καμίνι τοῦ πόνου. Καὶ βγῆκε πιὸ λαμπρό, πιὸ ἐξαγνισμένο, πιὸ ἁγιασμένο.

• Στὴν καρδιὰ τοῦ π. Ἐπιφανίου, ὅπως χωροῦσε ἡ Ἀλήθεια, χωροῦσε καὶ ἡ Ἀγάπη. Ἀλλὰ χωροῦσε καὶ ἡ Ταπείνωσις. Πολλὲς φορὲς τοῦ προτάθηκε νὰ γίνη ἐπίσκοπος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος (Κοτσώνης) τὸν ἱκέτευε. Στάθηκε ἀνένδοτος ὁ π. Ἐπιφάνιος. 

Ἔλεγε:

—Θέλω νὰ πεθάνω πρεσβύτερος! Μοῦ εἶναι πολύ, πού εἶμαι καὶ πρεσβύτερος!.... 

• Ἤθελε νὰ εἶναι κρυμμένος. Δὲν ἐπέτρεπε νὰ μιλᾶνε ἢ νὰ γράφουν γιὰ τὸ πρόσωπό του. Θεωροῦσε τὸν ἑαυτό του ἕνα τίποτε, αὐτός, πού ἦταν τόσο σπουδαῖος! Θεωροῦσε τὸν ἑαυτό του ἁμαρτωλό, αὐτὸς πού ἦταν καὶ εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος. Θεωροῦσε τὸν ἑαυτό του ὡς «τὸν πρῶτον ἁμαρτωλόν», αὐτὸς πού ἦταν ἀπὸ τοὺς πρώτους σὲ σεμνότητα καὶ σοφία κληρικούς.

• Θέλησε νὰ ζήση κρυμμένος πότε στὸ κελλὶ τῆς ὁδοῦ Μακεδονίας 24, στὴν Ἀθήνα, καὶ πότε στὸ κελλί του στὸ ἡσυχαστήριο τῆς «Κεχαριτωμένης», στὴν Τροιζῆνα.

Ζήτησε νὰ παραμείνη κρυμμένος καὶ μετὰ θάνατον. Ἄφησε ἐντολὴ νὰ μὴν ἀνοιχθῆ ποτὲ ὁ τάφος του. Προτίμησε νὰ μιμηθῆ τὸ Μ. Ἀντώνιο, πού ἔδωσε ἐντολὴ στὸ μαθητή, πού τὸν ἔθαψε, νὰ μὴ μάθη κανεὶς ποῦ ἐτάφη ὁ Ἀντώνιος καὶ κανεὶς νὰ μὴν ἀνοίξη τὸν τάφο του! Φοβόταν ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐκεῖνο πού φοβόταν καὶ ὁ Μ. Ἀντώνιος!!!

• Φοβόταν τὴ δόξα. Τὴν ἀπέφυγε μὲ κάθε τρόπο στὴ γῆ. Τοῦ τὴν προσφέρει ὁ μισθαποδότης Ἰησοῦς Χριστός. Τὴν εὐχή του ζητᾶμε ὅλοι. Τὸ πρόσωπό του πρὸς μίμησι προβάλλει ἡ Ἐκκλησία.