ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, Ο ΑΜΒΩΝ ΤΩΝ ΘΡΙΑΜΒΩΝ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

______

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Περί Χριστιανισμού, Ο άμβων των θριάμβων, εκδ. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Σταμάτα 2017, σσ. 272.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στην εποχή μας, που η αμαρτία δικαιολογείται με σοφιστείες αλλά και άνομα νομοθετήματα, που οι άνθρωποι έχουν αγριέψει τόσο ώστε να σκοτώνουν τα ίδια τα παιδιά τους με τις εκτρώσεις, που οι φύλακες κάνουν τόπο στους κλέφτες τους λωποδύτες και τους ληστές, ο π. Ιωάννης Κωστώφ επιμένει χριστιανικά. 

Τι μας τονίζει με αταλάντευτη επιμονή με το παρόν; Μας παρουσιάζει μέσα από τα πράγματα το θρίαμβο της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού διά μέσου των αιώνων για να συμπεράνει μαζί με τον ηγαπημένο μαθητή Ιωάννη το Θεολόγο: «Αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον η πιστις ημών» (Α΄Ιωάν. ε΄ 4). 

Είναι γνωστόν ότι ο π. Ιωάννης δεν επαγγέλλεται τον στοχαστή, αλλά ξεκινά από γεγονότα ιστορικά και τεκμηριωμένα, για να καταλήξει σε συμπεράσματα. 

Γι’ αυτό γίνεται μέσα από επίπονη αποδελτίωση γεγονότων που αντλεί από πλήθος βιβλίων που μελέτησε. Παρουσιάζει ο συγγραφέας την ανωτερότητα του Χριστιανισμού έναντι θρησκείων παλαιών και νεωτέρων, όπως και φιλοσοφικών συστημάτων. Σημειώνει επί τουτου χαρακτηριστικά, παραπέμποντας στον Αλ. Τσιριντάνη: «Μη μου πείτε τώρα ότι το Κοράνιο είναι ανώτερο από το Ευαγγέλιο γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε διαβάσει, ούτε το Ευαγγέλιο ούτε το Κοράνιο. Και επειδή εγώ τα έχω διαβάσει και τα δυό σας λέγω ότι δεν υπάρχει σύγκριση» (σ. 23). 

Αναφέρεται, επίσης, αναλυτικά στο φαινόμενο της σύγχρονης απιστίας. Από εκεί σταχυολογούμε την τηλεγραφική αυτή ρήση: «Το να ζήσης χωρίς το Χριστό είναι δύσκολο. Το να πεθάνης χωρίς το Χριστό είναι τρομερό» (σ. 119). 

Δεν παραλείπει να σχολιάσει σε ειδικά κεφάλαια την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Εντυπωσιάζει εδώ η παρατήρηση του Ιγν. Μοσχάκη: Κατά τους εχθρούς της χριστιανικής πίστεως «ο Χριστιανισμός βρήκε τη θέσι σχεδόν κενή και την κατέλαβε χωρίς δυσκολίες…Αλλά το πράγμα δεν είναι έτσι. Ολόκληροι τρεις αιώνες αιματηρών διωγμών δεν υποστηρίζουν αυτή την ιδέα» (σ.162). 

Δεν παραλείπει ο π. Ιωάννης να απαντήσει με επάρκεια και στο ερώτημα περι καλών ανθρώπων εκτός Χριστιανισμού. Κλείνει με την παρουσίαση γεγονότων από τον κόσμο της μαγείας, όπου η πίστη η εν Χριστώ Ιησού διαλύει σαν τον ιστό της αράχνης τις πλεκτάνες του διαβόλου. Είναι, συμπεραματικά, το μετά χείρας πόνημα του καλού κληρικού τονωτική ενέση στους δύσκολους καιρούς μας όπου επληθύνθη η ανομία.