Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ “ΛΑΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ”
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, εδώ και δεκαετίες, μας μίλησε για την προδοσία της Πίστεως από τους Οικουμενιστές. Γι’ αυτό και διέκοψε το Μνημόσυνο του Πατριάρχη Σερβίας Γερμανού (“Ὀρθ. Τύπος, φ. 144, 15/6/1971”)!
"Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι Ρωμαιοκαθολικὸς ἐπίσκοπος τοῦ εἶχε ἐκμυστηρευθῆ ὅτι κατὰ τὸ σχέδιο τοῦ Βατικανοῦ ἡ ἕνωσις δὲν θὰ γίνη ἐκ τῶν ἄνω, δηλαδὴ τῶν ἐπισκόπων, τῶν θεολόγων καὶ τῶν διαλόγων, ἀλλὰ μᾶλλον μέσῳ τοῦ λεγομένου λαϊκοῦ οἰκουμενισμοῦ, δηλαδὴ τῶν ἀμοιβαίων ἐπαφῶν καὶ τῆς σταδιακῆς ἐφαρμογῆς τῆς μυστηριακῆς διακοινωνίας (intercommunio), ἡ ὁποία τουλάχιστον ἀπὸ τὴν Ρώμη ἤδη ἐφαρμόζεται» (Καψάνη Γεωργίου, Ἡ κρίσις Θεολογίας καὶ Οἰκουμενισμοῦ ἐν Η.Π.Α., Ἀθῆναι 1968).
Βεβαίως οι Οικουμενιστές δεν περιορίζονται στον “λαικό Οικουμενισμό”. Προσπαθούν να στηρίζουν θεολογικά τις οικουμενιστικές ακροβασίες τους με συνέδρια, βιβλία, άρθρα, υπογραφή προδοτικών για την Ορθοδοξία συμφωνιών, κοινών κειμένων και οικουμενιστικών διακηρύξεων και πρόσφατα με την Σύνοδο της Κρήτης.
Πλην, όμως, δεν τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι η ένωση του Παπισμού με την Ορθοδοξία μπορεί να επιτευχθεί μόνον με αυτά.
Ο “λαικός οικουμενισμός” και η “διακοινωνία” είναι τα ισχυρότερα όπλα στο οπλοστάσιό τους και τα χρησιμοποιούν αφειδώς.
Η απάντηση των πιστών στους οικουμενιστικούς σχεδιασμούς πρέπει να εστιαστεί στη συνεχή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πιστών για τον Οικουμενισμό και στην κατατόπισή τους για τα σχέδια των Οικουμενιστών. Οι Αποτειχίσεις, επίσης, μπορούν να γίνουν καταλύτης ευεργετικών εξελίξεων, αν δεν καταλήξουν σε σχίσμα και αν γίνονται από επισκόπους, οι οποίοι γυμνή τη κεφαλή κηρύττουν επ' εκκλησίαις κατεγνωσμένη αίρεση. Παράλληλα πρέπει να γίνει προσπάθεια να καταδικαστεί συνοδικά ο Οικουμενισμός σαν παναίρεση από Πανορθόδοξη Σύνοδο και να καθαιρεθούν και να αναθεματιστούν οι πρωταγωνιστές του.
Δυσχερές εγχείρημα, θα αντιτείνουν ορισμένοι.
Εντελώς ακατόρθωτο, πιστεύουμε εμείς, αν στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις και όχι στο Χριστό.
Ας κάνουμε, λοιπόν, ανθρωπίνως ότι είναι δυνατόν να γίνει και ας αναθέσουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη τα υπόλοιπα στο Χριστό.
Αμήν
ReplyDelete