Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΔΑΡΙΑ
Του Πανοσ. Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
=====
Ἔτσι («ὁ διάβολος ἔχει πολλά ποδάρια») λέει ὁ λαός μας, ἐννοώντας πώς ὁ διάβολος, ὡς παμπόνηρος, ξέρει πολλά καί κρυμμένα μονοπάτια.
Καί μπορεῖ νά ἐμφανισθεῖ μπροστά σου, χωρίς νά τό καταλάβεις, νά σοῦ βάλει ἕνα «καμπίστρι», καί νά σέ σέρνει πρός τήν καταστροφή, χωρίς καί πάλι νά τό καταλάβεις...!
«Πῶς ψόφησε τό γαϊδουράκι;», ρώτησε ὁ Μ. Ἀντώνιος τούς μοναχούς, πού τόν ἐπισκέφθηκαν. «Πῶς τό ξέρεις;». Τόν ρώτησαν. «Μοῦ τό ἀποκάλυψε ὁ διάβολος» (Γεροντικό, Ἀββᾶ Ἀντωνίου, 12).
Ὁ Ἀντώνιος ὡς μεγάλος Ὅσιος εἶχε τό χάρισμα, ὥστε νά διακρίνει, πότε τοῦ μιλοῦσε ὁ Θεός καί πότε διάβολος, πού «ἐμφανίζεται ὡς ἄγγελος φωτός!» (Β΄Κορ. 11:14). Καί ὅσοι δέν ἔχουν αὐτό τό χάρισμα, τί γίνεται; «Καί τά εὐκόλως ἐννοοῦνται παραλείπονται».
«Ὁ διάβολος (ἔλεγε ὁ Ὅσιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης) ὅταν βρεῖ μιά τρύπα στά μυαλά μας, φυσάει, φυσάει, ὥσπου τά φουσκώνει, μέ ἀπώτερο σκοπό τήν ἀπώλεια μας».
«Ὁ διάβολος (ἔλεγε ὁ Ὅσιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης) ὅταν βρεῖ μιά τρύπα στά μυαλά μας, φυσάει, φυσάει, ὥσπου τά φουσκώνει, μέ ἀπώτερο σκοπό τήν ἀπώλεια μας».
Καί στούς ἔσχατους καιρούς, (λέει ὁ Ρῶσος στάρετς Ἰγνάτιος Μπριατσιανίνωφ), ὁ διάβολος θά «μπάσει» στά μυαλά μας τόν λογισμό «ἀγωνίσου ὑπέρ Πίστεως», καί μέ «σημαία» αὐτό τόν λογισμό, θά μᾶς σπρώχνει στόν ἀγώνα. Καί ὅσο θά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν Πίστη μας, τόσο θά φουσκώνουν τά μυαλά μας, θεωρώντας τούς ἑαυτούς μας στύλους τῆς Ὀρθοδοξίας...!
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες δέν ἁγίασαν, ἐπειδή ἁπλά ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, ἀλλά ἐπειδή ἀγωνίσθηκαν σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, μέ ἀγάπη, μέ ταπείνωση, μέ φόβο Θεοῦ, μέ πόνο γιά τήν κατάντια τοῦ «ἀντιπάλου» τους. Μπορεῖ καί αὐτοί νά «ὕβριζαν» τούς αἱρετικούς, ὅμως ἡ «ὕβρη» τους, προερχόταν ἀπό «καρδίαν καθαράν καί συντετριμμένην».
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες δέν ἁγίασαν, ἐπειδή ἁπλά ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, ἀλλά ἐπειδή ἀγωνίσθηκαν σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, μέ ἀγάπη, μέ ταπείνωση, μέ φόβο Θεοῦ, μέ πόνο γιά τήν κατάντια τοῦ «ἀντιπάλου» τους. Μπορεῖ καί αὐτοί νά «ὕβριζαν» τούς αἱρετικούς, ὅμως ἡ «ὕβρη» τους, προερχόταν ἀπό «καρδίαν καθαράν καί συντετριμμένην».
Ἐμεῖς, τό μόνο πού κάνουμε, πολεμώντας τούς «ἀντιπάλους» μας, εἶναι νά ὀργιζόμαστε ἐμπαθῶς, βγάζοντας τά ἀπωθημένα μας, ἤτοι τήν ἐμπάθειά μας. Ὅμως, ὁ Κύριος δέν θέλει ὡς «σύμμαχο» οὔτε αὐτόν πού πέφτει στό «συγγνωστό» ἁμάρτημα τῆς καταλαλιᾶς...!(Ψλμ. 49:16, 19).
«Στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέν θά μποῦν ἐκεῖνοι πού Μοῦ λένε συνεχῶς «Κύριε, Κύριε», ἀλλά ἐκεῖνοι πού κάνουν τό θέλημα τοῦ Πατέρα Μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Μτ. 7:21). Πρόσχωμεν, γιατί «ὁ διάβολος ἔχει πολλά ποδάρια».
ΠΗΓΗ:
Ρομφαία
No comments:
Post a Comment