Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς

=====

Ο παπικός θεσμός την εποχή εκείνη, (15ος αιώνας), βρισκόταν σε πρωτοφανή παρακμή λόγω της προηγηθείσης «βαβυλώνιας αιχμαλωσίας» του στην Αβινιόν, (1309-1378), και των τραγικών συνεπειών του μεγάλου παπικού σχίσματος, (1378-1414). Οι μεταρυθμιστικές Σύνοδοι της Πίζας (1409), της Κωνσταντίας (1414-1418), και της Βασιλείας (1431-1449) αποδυνάμωσαν έτι περαιτέρω την παπική αυθεντία, (ενώ ενίσχυσαν τον Συνοδικό Θεσμό), και σχεδόν εκμηδένισαν την δυνατότητα να επηρεάσει ο τότε Πάπας Ευγένιος ο Δ΄ τους ηγεμόνες της Δύσεως και να τους πείσει να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στην Ανατολή. 

Επί πλέον ολίγο πριν από την υπογραφή της ψευδοενώσεως της Φεράρας – Φλωρεντίας, (Ιούλιος 1439), προηγήθηκε η απόφαση της Συνόδου της Βασιλείας, (Ιούνιος 1439), να καθαιρέσει τον Πάπα Ευγένιο. Έτσι οι υποσχέσεις του Πάπα στον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Η΄ τον Παλαιολόγο για στρατιωτική βοήθεια παρέμειναν κενό γράμμα, δεν έγιναν πράξη ποτέ. Αυτό φάνηκε και από τα γεγονότα που επακολούθησαν. 

Από την ψευδοένωση Φεράρας – Φλωρεντίας μέχρι την άλωση της Πόλης, (1453), μεσολάβησαν δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ο Πάπας και η Δύση είχαν όλο το χρόνο μέσα σ’ αυτά τα δεκατέσσερα χρόνια να οργανώσουν μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη και να την αποστείλουν στην Πόλη για να αποτρέψουν την άλωσή της. Ματαίως περίμενε ο αυτοκράτορας βοήθεια, η οποία δεν έφθασε ποτέ.