ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΩΦ, ΞΥΛΟΠΟΔΑΡΟΙ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΤΣΙΡΚΑ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_________ 

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Ξυλοπόδαροι σε θρησκευτικά τσίρκα, Νάνοι με ρούχα γιγάντων, εκδ. Μορφή εκδοθήτω, Αθήνα Σεπτεμβρίος 2015, σσ. 427.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Συνεχίζοντας με επάρκεια την κριτική κατά του από της παγανιστικής Ασίας μαζικώς εισαγωμένου πνευματικού σκουπιδαριού ο π. Ιωάννης Κωστώφ μας παρουσίαζει δεύτερο τόμο επί του θέματος. Όπως τονίζει εξ αρχής, στην Εισαγωγή του παρόντος: «σκοπός μας είναι να αναδείξουμε τον παραλογισμό των ανατολικών θρησκειών». Επικεντρώνεται στα κείμενα των θρησκειών αυτών υπογραμμίζοντας, χωρίς περιστροφές και μασημένα λόγια, ότι «η μελέτη των «ιερών» κειμένων των θρησκειών αυτών είναι αρκετή για να διαπιστωθεί η αναλήθειά τους. Δεν χρειάζεται να γίνει κανείς οπαδός τους για να καταλάβει τι είναι». Ο μυαλωμένος άνθρωπος δεν καταπίνει το δηλητήριο για να διαπιστώσει ότι … σκοτώνει. Απλώς το πετάει όσο πιο  μακρυά μπορεί. 

Ο καλός κι ακαταπόνητος π. Ιωάννης προχωρεί στη σύγκριση των διαφόρων διδασκαλιών των παγανιστικών θρησκειών της Ασίας για να δείξει πόσο συγκρούονται μεταξύ  τους. Απαντά με τρόπο κατανοήτο, χωρίς να γίνεται απλοϊκός, στις κατηγορίες κατά της χριστιανικής πίστης αποδεικνύοντας την κραυγαλέα αντιφατικότητα ορισμένων ανθρώπων, οι οποιοι, εγκαταλείποντας το Χριστό, τρέχουν καταϊδρωμένοι κι εκστατικοί  να ξεδιψάσουν από τις θολές πηγές της ομιχλώδους και πνιγηρής κοιλάδος του Γάγγη. Σημειώνει χαρακτηριστικά: «δεν πάνε στην Εκκλησία διότι «δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα» και πάνε στο Βουδδισμό, όπου τα λένε Θιβετιανά»!Καταπιάνεται συστηματικά με βασικά σημεία των θρησκειών της Ανατολής. Ανατέμνει διεξοδικά, μεταξύ άλλων και τη Γιόγκα, που παρουσιάζεται στη Δύση σαν … απλή γυμναστική που χαλαρώνει τους ανθρώπους! Αφιερώνοντας σ’ αυτήν άνω των 50 σελίδων αποδεικνύει  ότι μόνο γυμναστική δεν είναι. Σημειώνει εμφαντικά: «η προσπαθεια ,εν τούτοις, να αποσπαθούν οι ασκήσεις αυτές (της Γιόγκα) από  τις ινδουιστικές  θεωρίες με τις οποίες βρίσκονται σε σύζευξη, μοιάζει με απόπειρα διαχωρισμού του μυικού συστήματος του ανθρώπου από το νευρικό». Ασχολείται επίσης και με τη θεοπνευστία κι αξιοπιστία των «ιερών κειμένων» των ασιατικών θρησκευμάτων, βοηθώντας τον αναγνώστη να εξαξάγει τα σωστά συμπεράσματα. Ένα σημαντικό κεφάλαιο του βιβλίου είναι το «Περί ηθικής». Εκεί χωρίς να διαγράφει, ούτε να παρακάμπτει ο,τιδήποτε θετικό υπάρχει στα παγανιστικά ασιατικά θρησκεύματα, μήτε να κρύβει τις ζοφερές τους πλευρές και τις πνευματικές τους αναθυμιάσεις, δηλώνει ξεκάθαρα, με βάση τα δικά τους κείμενα, ότι «η γενικότερη διδασκαλία τους πάσχει, σε σύγκριση με την τέλεια διδασκαλία του θεάνθρωπου Κυρίου μας». 

Η πλουσιώτατη βιβλιογραφία, όπως και η γνωστή μεθοδικότητα του, φανερώνει το πολύ μόχθο και την επιμέλεια του καλού π. Ιωάννη, που προσπαθεί να αποσπάσει από τα νύχια του πλάνου ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανεν». Και μια ψυχή να γλυτώσει από τις «εξ Ανατολών» παγίδες, ένεδρα και σκάμματα «του εχθρού άμα και ανθρωποκτόνου» το κέρδος δεν θα είναι ευκαταφρόνητο. Γένοιτο.