ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ» (A)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ» (A)

Του Σεβ. Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία

=====

1. Θά ἔχετε ἀκούσει ὅτι τώρα τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς πρόκειται νά γίνει μία Οἰκουμενική Σύνοδος, τήν ὁποία ἔχουν ὀνομάσει «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος». Σάν βαπτισμένοι καί μυρωμένοι χριστιανοί πού εἶστε, ἀνήκετε στήν Οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται «Ἐκκλησία», εἶστε ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, καί πρέπει λοιπόν νά γνωρίζετε γιά τό θέμα πού θά σᾶς μιλήσω σήμερα, γιά τήν μέλλουσα νά συγκληθεῖ Οἰκουμενική Σύνοδο. Γιά τήν ἐγκυρότητα τῶν Ἱερῶν Συνόδων ἀπαιτεῖται ἡ ἀναγνώρισή τους ἀπό τόν λαό, ἀπό Σᾶς, δηλαδή! Ἄν ὁ εὐσεβής λαός ἀπορρίψει μία Σύνοδο δέν ἰσχύει πιά αὐτή, γιατί, ὅπως τό εἶπαν παλαιά οἱ Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς μέ ἐγκύκλιό τους, «ὁ Φύλακας τῆς Ὀρθόδοξης πίστης εἶναι ὁ λαός».

2. Κατά πρῶτον, χριστιανοί μου, πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία πάντοτε ἔκανε Συνόδους, καί σήμερα λοιπόν πρέπει νά κάνει τό ἴδιο. Εἶναι λάθος νά πιστεύουμε ὅτι οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι εἶναι ἑπτά καί σταματᾶμε ἐκεῖ. Ὄχι! Πάντοτε στήν Ἐκκλησία ἀναφαίνονται αἱρέσεις καί διάφορα προβλήματα γύρω ἀπό τήν πολιτεία καί τήν διοίκηση τῶν χριστιανῶν· καί γι᾽ αὐτό πρέπει νά συγκαλοῦνται Οἰκουμενικές Σύνοδοι γιά τήν καταδίκη τῶν αἱρέσεων καί γιά τήν λύση τῶν παρουσιαζομένων προβλημάτων. Καί ἐπειδή, ὅπως τό λέει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος, τό πρῶτο γιά τό ὁποῖο συγκαλεῖται ἡ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων εἶναι γιά τήν καταδίκη μιᾶς κάποιας αἵρεσης, ὁπωσδήποτε πρέπει, στίς μέρες μας τουλάχιστον, νά συνέλθει Οἰκουμενική Σύνοδος, γιά νά καταδικάσει τήν μεγαλύτερη ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις τῶν αἰώνων, τόν Οἰκουμενισμό. Πρέπει, λοιπόν, νά συγκληθεῖ καί τώρα στήν Ἐκκλησία μας μία πανορθόδοξη Οἰκουμενική Σύνοδος καί ἤδη ἔχει ἀργήσει.

3. Ἀλλά ἐνῶ, χριστιανοί μου, θεωροῦμε ἀναγκαία τήν σύγκληση μιᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅμως γιά τήν σύγκληση τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου», ὅπως τήν ἐκάλεσαν, εἰδικά γι᾽ αὐτήν τήν Σύνοδο ἔχουμε κάποια ἀμφιβολία καί δυσπιστία, πρίν ἀκόμη συγκληθεῖ. Καί ἡ ἀμφιβολία μας δημιουργεῖται ἀπό τίς Προσυνοδικές Διασκέψεις πού ἔγιναν, γιά νά ἑτοιμάσουν τά θέματα, τό ὑλικό γιά τήν Μεγάλη αὐτή Σύνοδο. Γιά τήν Σύνοδο αὐτή πραγματικά ἔγινε μεγάλη-μεγάλη προετοιμασία πολλῶν ἐτῶν. Οἱ ἑτοιμασίες ἄρχισαν ἀπό τό 1932! Πρίν ἀπό 85 περίπου χρόνια δηλαδή! Καί ἐνῶ ἔγινε τόσων ἐτῶν προετοιμασία, δέν μᾶς εἶναι καθόλου ἐλπιδοφόρα ἡ προετοιμασία αὐτή. Γιά νά μή σᾶς κουράσω μέ πολλά ἀναφέρομαι μόνο στήν σημαντική Γ´ Προσυνοδική Διάσκεψη στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης τό 1986. Δυστυχῶς στήν Διάσκεψη αὐτή πάρθηκαν ἀποφάσεις ξένες πρός τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀποφάσεις πού ἀπηχοῦν τό πνεῦμα τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γιά παράδειγμα: (α) Σέ κάποιο θέμα τῆς Διάσκεψης αὐτῆς οἱ αἱρέσεις παπισμός καί προτεσταντισμός λέγονται «Χριστιανικές Ἐκκλησίες». Γιατί στήν Διάσκεψη ἔγινε θέμα γιά τήν σχέση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας «μετά τῶν λοιπῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν», ὅπως ἀκριβῶς γράφεται. Τό θέμα εἶναι σοβαρό, γιατί ἡ ἴδια ἔκφραση ἐπαναλήφθηκε καί σήμερα, τό 2016, σέ σχετική Διάσκεψη. Ὥστε οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν «Ἐκκλησία»; Ὄχι, χριστιανοί μου! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ καί αὐτή εἶναι ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Τό θέμα εἶναι πολύ σοβαρό, γιατί ἄν καί οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν «Ἐκκλησία», τότε ποιά τέλος πάντων εἶναι ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία, γιά τήν ὁποία λέγουμε στό «Πιστεύω» μας, «εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν»; Οἱ αἱρετικοί εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Δέν εἶναι Ἐκκλησία.

(β) Ἀκόμη κατά τήν συζήτηση στήν Γ´ αὐτή Διάσκεψη στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης εἰπώθηκε ὅτι εἶναι καλοί οἱ διάλογοι μέ τούς αἱρετικούς Ἀγγλικανούς, γιατί ἀποτέλεσμα τῶν διαλόγων αὐτῶν ἦταν ἡ ἀναγνώριση τῶν ἀγγλικανικῶν χειροτονιῶν. Καί ἡ ἀναγνώριση αὐτή θεωρήθηκε ὡς βῆμα προόδου! ᾽Αλλά δέν σκέφθηκαν οἱ Σύνεδροι τῆς Διάσκεψης ὅτι εἶναι ἀδύνατη ἡ ἀναγνώριση τῆς ἱερωσύνης σέ αἱρετικούς, ἄν αὐτοί πρῶτα δέν ἀποκηρύξουν τήν αἵρεσή τους καί τήν πλάνη τους;

(γ) Θά γνωρίζετε, χριστιανοί μου, ὅτι γίνονται διάλογοι μέ τούς Παπικούς (τούς «Καθολικούς», ὅπως ἐπικράτησε νά λέγονται), μέ σκοπό νά ἀρνηθοῦν αὐτοί τίς αἱρέσεις τους καί νά ἐπανέλθουν πάλι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Νά ἑνωθοῦμε δηλαδή πάλι μέ αὐτούς. Οἱ διάλογοι αὐτοί ἄρχισαν μετά τό Σχίσμα τό 1054 μ.Χ. Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας ὅμως ἀπό παλαιά σάν βάση, ἀπαράβατη βάση, τῆς ἕνωσής μας μέ τούς Καθολικούς ἔθεσαν τόν ὅρο αὐτοί νά ἀπαρνηθοῦν τίς αἱρετικές διδασκαλίες τους καί νά ἐπιστρέψουν στήν Ὀρθοδοξία. Ἐπειδή ὅμως οἱ Καθολικοί ἐπιμένουν στίς πλάνες τους, γι᾽ αὐτό καί οἱ διάλογοι εἶναι χωρίς ἀποτέλεσμα. Ἀλλά στήν Γ´ Διάσκεψη στό Σαμπεζύ, γιά τήν ὁποία μιλᾶμε, εἰπώθηκε καί ὅτι αἰτία τῆς ἀποτυχίας τῶν διαλόγων μας μέ τούς Καθολικούς εἶναι ὅτι οἱ διάλογοι στηρίχθηκαν σέ ὄχι ὀρθή δική μας βάση καί διεξήχθηκαν σέ ὄχι γνήσιο δικό μας χριστιανικό πνεῦμα!... Ἐδῶ δηλαδή κατηγοροῦνται οἱ ἅγιοι Πατέρες καί αὐτός ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὅτι δέν εἶχαν σωστή βάση διαλόγου μέ τούς αἱρετικούς. Καί ἔρχονται τώρα νέοι πατέρες αὐτοί (!..) – «νεοπατερική θεολογία» – νά θέσουν ἄλλη βάση καί ὄχι τά ὀρθόδοξα δόγματα, πού ἦταν ἡ βάση τῶν ἁγίων Πατέρων. Ποιά θά εἶναι ἡ νέα βάση τῶν διαλόγων; Αὐτή πού λέει ὁ Οἰκουμενισμός: Ἡ ἀγαπολογία! Καί ἀκόμη εἰπώθηκε στήν Διάσκεψη, ὡς Προσυνοδική Διάσκεψη γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο πού πρόκειται νά γίνει, εἰπώθηκε, λέγω, ὅτι στόν διάλογό μας μέ τούς Καθολικούς θά γνωρίσουμε ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τήν «σοβαρότητα τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Δύσεως»!... Ἀλλά οἱ αἱρέσεις οὔτε «Ἐκκλησίες» εἶναι, οὔτε «σοβαρότητα» ἔχουν, ἀλλά μόνο πλάνες καί γελοιότητες.

4. Μέ τέτοιο λοιπόν πνεῦμα πού ἐπικρατεῖ σέ προδιασκέψεις γιά τήν μέλλουσα νά συγκροτηθεῖ Μεγάλη Σύνοδο, φοβούμεθα γιά τίς ἀποφάσεις της. Ὅμως, ἀποβλέποντες στήν ἁγιότητα καί τήν θεολογία τῶν Ἱεραρχῶν, πού θά συμμετάσχουν σ᾽ αὐτήν, καί, πρό παντός, πιστεύοντες στόν Ἱδρυτή τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, εὐχόμεθα ἡ Σύνοδος αὐτή νά εἶναι συνέχεια τῶν προηγουμένων μεγάλων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Τό δικό σας ἔργο, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι πρῶτον μέν νά κάνετε προσευχή στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, πού εἶναι ἡ κορυφή τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων, κατά τό «Χαῖρε τῶν δογμάτων Αὐτοῦ (δηλαδή τοῦ Χριστοῦ) τό κεφάλαιον», καί «τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος», νά φωτίσει ὅλους τούς Ἱεράρχας νά θεολογήσουν ὀρθῶς κατά τήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» πού πρόκειται νά συνέλθει. Στήν προσευχή σας δέ, χριστιανοί μου, νά λέτε ἀκόμη ὅτι «ἄν, Παναγία μου, ἡ Σύνοδος αὐτή πρόκειται νά μήν εἶναι σέ ὅλα της ὀρθόδοξη, νά μή γίνει». Ἀλλά καί ἄν, χριστιανοί μου, γίνει ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος», ὅπως τήν ὀνόμασαν, καί φανεῖ καθαρά ὅτι οἱ ἀποφάσεις της εἶναι ἐνάντιες πρός τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, πρός τήν διδασκαλία δηλαδή τῶν προηγουμένων Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας, τότε, ἁπλούστατα, δέν θά τήν δεχθοῦμε. Θά τήν ἀποκηρύξουμε. Στήν Ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία ἔχουν συμβεῖ τέτοια γεγονότα. Σεῖς ὁ εὐσεβής λαός πρέπει νά ἀγρυπνεῖτε μέ προσευχή καί νά ὑπακούετε στούς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι ὀρθοτομοῦν τόν λόγο τῆς ἀληθείας. Στούς ἄλλους, τούς οἰκουμενιστές, ἀνυπακοή!