«ΑΠΟ ΤΗΝ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗ (1965) ΣΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ (ΚΡΗΤΗ 2016)» Θ΄

«ΑΠΟ ΤΗΝ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗ (1965) ΣΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ (ΚΡΗΤΗ 2016)» 

Θ΄

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Πέτρου Χιρς

=====

Ο Francis Sullivan, συνοψίζοντας την εικόνα της παγκόσμιας Εκκλησίας του Χριστού που δημιούργησε η νέα παπική εκκλησιολογία, γράφει τα εξής:

«Μπορεί κάποιος να σκεφθεί την παγκόσμια Εκκλησία ως μια κοινωνία (communion) – σε ποικίλα επίπεδα πληρότητας – ‘σωμάτων’ που είναι περισσότερο ή λιγότερο πλήρεις Εκκλησίες… Είναι μία πραγματικὴ κοινωνία, που πραγματοποιείται σε ποικίλους βαθμοὺς πυκνότητας ή πληρότητας, μία κοινωνία «σωμάτων» που στο σύνολό τους έχουν πραγματικὰ εκκλησιαστικὸ χαρακτήρα, παρ᾽ ότι κάποια πληρέστερα απὸ άλλα»16. 

Είναι καίριας σημασίας, να διατηρήσει κανείς στο νου του αυτή την ιδέα της Εκκλησίας της Β΄ Βατικανής, όταν σε λίγο θα διαβάσω αυτούσια αποσπάσματα από το προσυνοδικό κείμενο της Πανορθοδόξου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμον». Στο στρεβλό οικουμενικό εκκλησιολογικό πλαίσιο τού – μετά τη Β΄ Βατικανή – οικουμενισμού, η απλή ταύτιση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν αποκλείει την ταυτόχρονη αναγνώριση άλλων εκκλησιών, ως φορέων «εκκλησιαστικού χαρακτήρα», έστω κι αν είναι «λιγότερο ή περισσότερο πλήρεις Εκκλησίες». Μία τέτοια ανορθόδοξη ανάγνωση έχουμε, όταν το κείμενο της Πανορθοδόξου κάνει ιδιαίτερες αναφορές σε ετερόδοξες ομολογίες ως «Εκκλησίες». 

Πριν εξετάσουμε τα σχετικά χωρία των κειμένων της Πανορθόδοξης Συνόδου και την εκκλησιολογική σύγκλιση με τη διδασκαλία της Β΄ Βατικανής που παρατηρείται σ’ αυτά, επιτρέψτε μου να ανοίξω μία παρένθεση και να μοιρασθώ μαζί σας μία προσωπική μου εμπειρία για να γίνει σαφέστερο το ζήτημα: 

Για να μη νομίσουμε ότι τα κείμενα της Συνόδου δεν είναι ήσσονος σημασίας και ότι πιθανή αμφισβήτησή τους έχει δευτερεύοντα ρόλο  για τη ζωή της Εκκλησίας, ακούστε την παρακάτω έκκληση που έλαβα από κάποιον προβληματισμένο ρωμαιοκαθολικό σχολιαστή. Μου έγραψε: 

«Προς τους φίλους μου στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία: φροντίστε επιμελώς για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο... Διαφορετικά θα είναι για την Ορθοδοξία ό,τι ήταν η Β΄ Βατικανή για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία του 1960. Κι αυτό, η ασάφεια της γλώσσας των κειμένων της Συνόδου, είχε καταλυτική συνέπεια για την Αποστασία που αντιμετωπίζουμε τώρα στη Δύση... Ιδιαίτερα ευθύνεται για την ψευδή μαρτυρία τής μέχρι σήμερα ιεραρχίας μας συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού Πάπα. Να είστε σε πνευματική εγρήγορση, δυνατοί και πιστοί στο Χριστό και στην Εκκλησία Του. Μην αφήνετε ό,τι έγινε ως αποτέλεσμα της Β΄ Βατικανής, παρά τις καλές προσπάθειες ορισμένων κληρικών και λαϊκών, να γίνει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι λίγοι που παρέμειναν πιστοί εντός της Εκκλησίας μας (εννοεί την Ρωμαιοκαθολική) έχουν περιφρονητικά χαρακτηρισθεί «παραδοσιακοί»... Η προ-Βατικάνεια πίστη και πρακτική τους τώρα ανοιχτά χλευάζεται από το κύριο σώμα του Novus Ordo (νέα λειτουργική τάξη του παπισμού), και εμείς συνεχώς περιθωριοποιούμαστε στις Ακολουθίες και στις σχέσεις μας με τους άλλους ρωμαιοκαθολικούς. Προσεύχομαι να μένετε πάντοτε πιστοί στην Ορθόδοξη Παράδοση, τις ορθόδοξες αξίες και τα δόγματα». 

Σημειώνουμε την σειρά των πραγμάτων σύμφωνα με τον ρωμαιοκαθολικό σχολιαστή: Η ασάφεια των κειμένων θεωρείται ως ο καταλύτης: 

1. για την αποστασία της Δύσεως,

2. για την ψευδή μαρτυρία προς τον κόσμο εκ μέρους της ιεραρχίας, και για την περιθωριοποίηση των πιστών

(Συνεχίζεται)