ΟΙ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΥ

ΟΙ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΥ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ο κ. Νίκος Κουρεμένος αρθρογραφεί στο ιστολόγιο ΑΜΗΝ υπό τον τίτλο: Η καταδίκη του θεολογικού φονταμενταλισμού: η ιστορική πρόκληση της Πανορθόδοξου Συνόδου. Ο εν λόγω διδάκτωρ θεωρεί ότι η Πανορθόδοξη Σύνοδος αποτελεί «ένα εξαιρετικής σημασίας θεολογικό και εκκλησιαστικό γεγονός». Δεν κάνει όμως τον κόπο να μας αποδείξει, μέσα από τα πράγματα, ότι ο ισχυρισμός του ανταποκρίνεται στις υπάρχουσες συνθήκες. Δεν έχει αντιληφθεί τι περιλαμβάνεται στη θεματολογία της Συνόδου, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Σύναξης των Προκαθημένων του παρελθόντος Ιανουαρίου; 

Εκείνο που τον συνέχει, τον ενοχλεί και τον κατατρύχει κι αποτελεί, πάλι κατ’ αυτόν, έντονο πρόβλημα είναι «η έκφραση φονταμενταλιστικού ιδεοληπτικού θεολογικού λόγου από ορισμένους κύκλους, που ευτελίζουν τον πλούτο της ορθόδοξης παράδοσης σε μια στείρα ορθοδοξομανία και καθιστούν το σύγχρονο θεολογικό λόγο νοσηρή έκφραση παραθεολογίας». Όντως επιχειρείται με τη φτηνή και ανέξοδη λασπολογία και τα άσφαιρα οικουμενιστικά πυρά να κρυφτεί η παντελής έλλειψη επιχειρημάτων και πειστικού θεολογικού λόγου εκ μέρους των οικουμενιστικών κύκλων σε όλα τα επίπεδα.  

Και συνεχίζει: «Ο ενστερνισμός παλαιοημερολογιτικού ύφους και επιχειρημάτων θα παρέμεινε στα όρια του γραφικού αν δεν υιοθετούνταν εσχάτως από ορισμένους μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος». Τι να απαντήσει κανείς; Γραφικοί είναι όλοι εκείνοι που υπεραπίζονται την πίστη της Εκκλησίας; Τον ίδιο χαρακτηρισμό αποδίδει ο προρηθείς διδάκτωρ σε όλους, όσοι ανά τους αιώνας προασπίσθηκαν την Πίστη; 

Έγινε ο κ. Κουρεμένος έξω φρενών με τους πέντε επισκόπους (και τους άλλους ομιλητές, Έλληνες και μη) που  με επιχειρήματα στη γνωστή Ημερίδα της 26^ης Μαρτίου ξετίναξαν τις έωλες οικουμενιστικές θέσεις, τις απέκρουσαν ως βέλη νηπίων και θρυμμάτισαν ως ιστόν αράχνης. Οι πιο πάνω επίσκοποι, πάλι κατά τον διδάκτορα Κουρεμένο, «προεξοφλούν ότι αυτή θα επιχειρήσει και θα εδραιώσει την «παναίρεση του οικουμενισμού». Φυσικά φρίττει ο Διδάκτωρ, άμα τω ακούσματι της εννοίας τη παναιρέσεως του οικουμενισμού. Αν δεν το έχει υπ’ όψιν, αυτό αποτελεί πάγια θέση του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιουστίνου (Πόποβιτς). Ας διαβάσει το έργο που π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου «Τα δύο άκρα» για να εννοήσει ότι ο προσφιλής του οικουμενισμός αποτελεί κακοδοξία ολκής. Αυτόν θέλουν να κατοχυρώσουν οι οικουμενιστές κι ας μη μας παριστάνει τον ανήξερο. 

Εκείνο όμως που τον κάνει καταγέλαστο κι αποδεικνύει το ποιόν του είναι η έκκληση προς την Πανορθόδοξη Σύνοδο για τιμωρία των «φονταμενταλιστών». Οι Οικουμενικές Σύνοδοι εξοστράκιζαν τους αιρετικούς που παραχάρατταν την πίστη.Τώρα επιδιώκετε την αντιστροφή των όρων; Σίγουρα δεν είναι προς τιμήν σας.