ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΑΣΤΟΡΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Αναφερθήκαμε πρόσφατα συνοπτικά στην κατανυκτική - καλύτερα συγκλονιστική - αγρυπνία, που μας χάρισε ο π. Βασίλειος Λούρος και τα τέσσερα νέα παιδιά ο Κωνσταντίνος, ο Αθανάσιος, ο Νεόφυτος και ο Νικόλαος που έψαλλαν.

Τι είναι εκείνο που οδηγεί στην κατάνυξη;

Το συναίσθημα που δημιουργεί το φως των καντηλιών και των κεριών χωρίς πολυελαίους και προβολείς και η ταπεινή Βυζαντινή ψαλμωδία των νεαρών ευλαβών παιδιών που μας έψαλλαν.

Πόσο συγκινήθηκα όταν άκουσα τον διάλογο ενός από τους ψάλτες με τον π. Βασίλειο την ώρα που μοίραζε αντίδωρο!

Τον προσκάλεσε να μείνει στο γεύμα που ετοίμασαν οι εθελόντριες κυρίες μετά την αγρυπνία στην κοινοτική αίθουσα.

Αλλά ο νεαρός εξήγησε στον π. Βασίλειο ότι θα έπρεπε να σηκωθεί στις πέντε για να πάει στη δουλειά του και ήταν ήδη μία το πρωί.

Τόση αυτοθυσία και διάθεση εθελοντικής προσφοράς για να δοξολογήσει το Θεό!  

Η κατάνυξη και η συναίσθηση ότι ο άνθρωπος ίσταται "εν τόπω αγίω" είναι το κατεξοχην στοιχείο που συγκλονίζει την ψυχή του ανθρώπου.

Ο π. Βασίλειος συνεπαίρνεται κυριολεκτικά στη Θεία λειτουργία. 

Οι πιστοί παρακολουθούν με συγκλονισμό ψυχής τον τρόπο που ιερουργεί τα μυστήρια του Θεού.

Καμία εξοικείωση με την ιερότητα του χώρου. 

Καθόλου δεν ξεχνά ότι "ίσταται εν τόπω αγίω" και γι’ αυτό συμπεριφέρεται ανάλογα με κάθε του λόγο και κίνηση

Δυστυχώς αυτή δεν είναι η πρακτική σε όλους τους κληρικούς.

Ορισμένοι κληρικοί συμπεριφέρονται - ακόμη και μέσα στο Αγιο Βήμα - με έλλειψη ευλάβειας. 

Μιλούν μεταξύ τους ή με τον καντηναλάφτη ή με τα παιδιά του ιερού, συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε τόπο που καλλιεργούνται οι κοινωνικές σχέσεις, χωρίς την παραμικρή συναίσθηση της ιερότητας του χώρου. 

Ούτε που συναισθάνονται, οι ευλογημένοι, ότι ο Ανω τω Πατρί συγκαθήμενος είναι ώδε ημίν παρόν στην Αγία Τράπεζα.

Οι πιστοί που συμμετέχουν στις Ακολουθίες και στη Θεία Λειτουργία που τελεί ο π. Βασίλειος, νιώθουν ότι "ίστανται εν τόπω αγίω", επειδή ο λειτουργός του Υψίστου λειτουργεί με αυτό το δέος. 

Ούτε κρυφόγελα, ούτε κουβεντούλες, ούτε κοινωνικές σχέσεις στο Ιερό Βήμα. 

Ο ιερέας επιτρέπεται να κουβεντιάζει μόνον με το Θεό και να του "αναφέρει τα πάντα και διά πάντα". 

Οι λυγμοί του ιερέα που λειτουργεί με τόση κατάνυξη μεταφέρουν τον πιστό σε ένα άλλο κόσμο.

Οταν χαθεί η ευλάβεια από τους κληρικούς δεν έχουν να δώσουν τίποτε, όχι μόνον στους άλλους, αλλά ούτε και στον εαυτό τους.

Οταν έχουν αυτή την ευλάβεια καθιστούν τους πιστούς κοινωνούς μιας άλλης ζωής.

Να μνημονεύσω και την παρουσία δύο ευλαβών επιτρόπων του κ. Γιώργου και του κ. Δημήτρη που συμμετείχαν με την ίδια ευλάβεια και κατάνυξη που συμμετείχαν πολλοί πιστοί που παρεβρέθηκαν στην αγρυπνία.