ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο “ΛΑΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ”

ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο “ΛΑΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο "Ακτίνες":

“Στο πλαίσιο της εβδομάδας παγκόσμιας προσευχής για τη χριστιανική ενότητα, διοργανώθηκε «Οικουμενική βραδιά συμπροσευχής» το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013, στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό ναό Θεσσαλονίκης, της “Ασπίλου Συλλήψεως” της Θεοτόκου, οδός Φράγκων 19.

Συμμετείχαν Παπικοί, Ορθόδοξοι΄(στις φωτογραφίες διακρίνονται οι καθηγητές του ΑΠΘ Πέτρος Βασιλειάδης και Μιλτιάδης Κωνσταντίνου), Αρμένιοι, Αγγλικανοί και Ευαγγελικοί.” 

Σχεδόν κάθε μέρα κάτι οικουμενιστικό γίνεται. Είτε εβδομάδες συμπροσευχής, είτε οικουμενιστικές συναντήσεις, είτε οικουμενιστικές αρτοκλασίες, είτε αγιασμός των υδάτων με Μονοφυσίτες, είτε κοινές ποιμαντικές παραστάσεις, είτε συνεδρίες του ΠΣΕ με τις απαραίτητες συμπροσευχές, είτε οικουμενιστικοί εσπερινοί, είτε εκδηλώσεις με την κοινότητα του Αγίου Αιγιδίου, είτε με την παρουσία κάθε λογής αιρετικών σε ορθόδοξους ναούς με διάφορες ευκαιρίες, είτε συμμετοχή αιρετικών σε ορθόδοξες λιτανείες, είτε αποστολή εκπροσώπων στις Θρονικές Εορτές και πάει λέγοντας.

O μεν θεολογικός διάλογος Ορθοδοξίας και Παπισμού καρκινοβατεί εξαιτίας του ανταγωνισμού του Βατικανού, όχι μόνον με το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και με το Πατριαρχείο Ρωσίας και των δύο Ορθόδοξων Εκκλησιών μεταξύ τους.

Ο λεγόμενος “Λαικός Οικουμενισμός” όμως κάνει θραύση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου ενώ οι αντιδράσεις γι’ αυτό το λίαν ανησυχητικό φαινόμενο είναι υποτονικές.

Είναι φανερόν ότι οι Οικουμενιστές θα είχαν εξαναγκαστεί να συμπεριφέρονται με πολύ μεγαλύτερη φρόνηση και σεβασμό προς τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας αν συναντούσαν πιο σθεναρή αντίσταση στις κάθε λογής οικουμενιστικές ασχημίες που μετέρχονται. 

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά όσους ανέλαβαν την προσπάθεια να ηγηθούν του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για την παρουσία των Καθηγητών της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης κ. Πέτρου Βασιλειάδη και κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου στη συμπροσευχή που έγινε στον παπικό ναό της “Ασπίλου Συλλήψεως της Θεοτόκου” στη συμπρωτεύουσα.

Ερωτούμε τους δύο σεβαστούς Καθηγητές:

Σε τι ακριβώς αποσκοπούσε η συμπροσευχή; 

Με ποιο τρόπο συνέβαλε στην προώθηση του διαλόγου με οιανδήποτε από τις αιρετικές ομάδες που συμπροσευχήθηκαν;

Πόσο θεμιτό είναι ορθόδοξοι Καθηγητές Πανεπιστημίου να πηγαίνουν να συμπροσευχηθούν σε παπικό ναό που είναι αφιερωμένος σε μια αίρεση, εν προκειμένω της δήθεν Ασπίλου Συλλήψεως της Θεοτόκου, μια Μαριολογική κακοδοξία που πρεσβεύουν οι Παπικοί;