ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Ο ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Ο ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Τα άκουσε και από τον Πατριάρχη του Γένους μας κ. Βαρθολομαίο η “συνωστισμένη” κυράτσα της ΔΗΜΑΡ, η οποία απεχώρησε από την αίθουσα της Βουλής για να μην αποδώσει τιμή στον Ποντιακό Ελληνισμό και η οποία αναφέρθηκε στη σφαγή του Μικρασιατικού Ελληνισμού ως “περίπατο στην προκυμαία της Σμύρνης” και ως αποτέλεσμα του “συνωστισμού”.

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Φως Φαναρίου” ρεπορτάζ του κ. Νικόλαου Μαγγίνα:

«Σήμερα ειδικώς και εγώ και όλοι μας ήλθαμε εδώ και συγκεντρωθήκαμε για να αποδώσουμε ένα χρέος τιμής και ευγνωμοσύνης προς τούς αδελφούς μας, τούς Ορθοδόξους, τούς Ομοδόξους, τούς Ομογενείς, οι οποίοι, πριν από ενενήντα χρόνια ακριβώς ξεριζώθηκαν από τις προγονικές εστίες των πατέρων μας, εννοώ, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.

Ήταν τέτοιες μέρες του τέλους Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου του 1922 που έγινε η μεγάλη καταστροφή, η μεγάλη τραγωδία για το Γένος μας», είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συνέχισε: 

«Εις την Ιωνίαν, εις την Φρυγίαν εις την Αιολίαν, εις την Μυσίαν και σε όλες τις ευρύτερες περιοχές της Μικράς Ασίας. Ιδιαιτέρως δε το επίκεντρον, ως γνωστόν, της τραγωδίας αυτής ήταν η Σμύρνη, εις την προκυμαία της οποίας ασφαλώς δεν έγινε ένας απλός «συνωστισμός», όπως με προσβολήν προς την ιστορικήν πραγματικότητα ελέχθη και εγράφη, ούτε έγινε ένας περίπατος εκείνες τις ημέρες τις τραγικές εις το «Και» της Σμύρνης, όπως οι Ομογενείς μας τα παλαιά καλά χρόνια έκαναν τον καθημερινό τους περίπατο».

Το χρέος του Πατριάρχου του Γένους 

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισήμανε πως είναι χρέος του να θυμάται όλους εκείνους τους αδελφούς μας που μαρτύρησαν ή ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές εστίες τους. 

«Δεν είναι έργο του Πατριάρχου να πει ποιός είναι ο ένοχος και ποιός είναι ο αθώος, ποιός φταίει και ποιός δεν φταίει, ποιός και τι συνετέλεσε εις το να γίνει αυτή η τραγωδία, αλλά είναι χρέος του Πατριάρχου του Γένους να ενθυμείται τέτοιες μέρες, ιδιαιτέρως εις την ενενηκοστήν επέτειον των τραγικών εκείνων στιγμών, όλους τούς αδελφούς μας οι οποίοι είτε εμαρτύρησαν εκεί όπου άλλοτε ζούσαν ευτυχισμένοι είτε πήραν των ομματιών τους και έφυγαν για την Ελλάδα ή ίσως και για άλλα μέρη», είπε ο Πατριάρχης και συνέχισε εμφανώς συγκινημένος: «Ενθυμούμεθα με πόνο και με προσευχές αυτούς τούς αδελφούς οι οποίοι από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν να μην έχουν τίποτε, ενώ είχαν τόσα πολλά, και να φύγουν με την ψυχή στο στόμα όσοι κατόρθωσαν να φύγουν. 

Προσωπικώς ενθυμούμαι όλους αυτούς τούς αδελφούς μας τούς Μικρασιάτες, κάθε φορά που κάνω τις γνωστές προσκυνηματικές εξορμήσεις μου εις την Καππαδοκίαν, εις την Έφεσον, εις την Περγαμον, εις την Σελεύκειαν, εις την Νικομήδειαν, εις την Αντιόχειαν της Πισιδίας και εις άλλα μέρη, όπως στον Πόντο τα τελευταία χρόνια. Και κάνω πάντοτε τρισάγια εκεί, εις τα οποία προσεύχομαι και για τούς ειρηνικώς κοιμηθέντας και για τους μαρτυρικώς τελειωθέντας αδελφούς μας. Ευχόμεθα να είναι αιωνία η μνήμη τους. 

Τέτοιες μέρες του Σεπτεμβρίου παντού όπου υπάρχει Ρωμιοσύνη, όπου υπάρχει Ορθοδοξία, η σκέψις και οι προσευχές όλων μας στρέφονται προς τούς αδελφούς μας εκείνους τούς μαρτυρικώς τελειωθέντας και βιαίως εκριζωθέντας. 

Ευχόμεθα και προσευχόμεθα ο Θεός και η Παναγία να φυλάγουν το Γένος μας από άλλες παρόμοιες καταστροφές και τραγωδίες. Να διδασκόμεθα από το παρελθόν, να αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος και να μιμούμεθα τα καλά παραδείγματά του ώστε να ζούμε εν ευημερία και γαλήνη».

Εξαιρετική η τοποθέτηση του Παναγιότατου και ως προς το θάρρος να μιλήσει για την κυράτσα του “συνωστισμού” και τους λοιπούς εθνομειοδότες Οθωμανολάγνους, αλλά και επειδή με παρρησία καταγγέλλει τη σφαγή του Μικρασιατικού Ελληνισμού και διακηρύσσει το χρέος του έναντι της Εκκλησίας, της Ιστορίας και του ευλογημένου μας Γένους μέλη του οποίου ήταν οι αδικοσφαγμένοι αδελφοί μας της Σμύρνης και των άλλων περιοχών της Μικρασίας.