ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Βοστώνης κ. Μεθόδιος παρέστη - εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου - στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ντιτρόιτ κ. Νικόλαος εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο που απουσίαζε εκτός των ΗΠΑ - στο Συνέδριο των Δημοκρατικών.

Η ηγετική φυσιογνωμία του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου στέκεται σε πολύ ψηλό βάθρο στην Αμερικανική κοινωνία και στην Ακαδημαική κοινότητα των ΗΠΑ.

Αλλά τα πιο πάνω δεν είναι παρά η καταξίωση της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής με κοσμικά κριτήρια.

Υπάρχει μια άλλη πρόοδος στην Εκκλησία της Αμερικής που λειτουργεί όπως τη ζύμη στο φύραμα και όπως τον κόκκο σινάπεως.

Δεν κάνει θόρυβο, δεν βρίσκεται στους εξώστες των δημοσίων σχέσεων, αλλά επιτελεί ουσιαστικό πνευματικό έργο.

Θα αναφερθώ δειγματοληπτικά σε ορισμένα - από τα πολλά - μόνον παραδείγματα που υπάρχουν.

ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ

__________

Καταρχήν τα μοναστήρια του Γέροντα Εφραίμ είναι πραγματικές πνευματικές βάσεις στην Αμερική.

Η επάνδρωσή τους με αξιόλογους και αγωνιστές μοναχούς και μοναχές συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και ορισμένα από αυτά αριθμούν ήδη δεκάδες μοναστές.

Και δεν πρόκειται απλά για ποσοτική αύξηση. Η ποιότητα, το ασκητικό ήθος, το αγωνιστικό φρόνημα, η προσήλωση στην Ορθοδοξία των ασκουμένων στις μονές είναι εμφανείς σε όλους.

Παράλληλα πυργώνονται σε τόσες μεριές της Αμερικής κτιριακά συγκροτήματα των μονών που περιλαμβάνουν τα κελλιά των μοναχών και των μοναζουσών, τους ξενώνες και φυσικά το καθολικό και τα παρεκκλήσια κάθε Μονής.

Μιλάμε για ένα πραγματικό θαύμα που δεν εξηγείται με ανθρώπινα μέτρα.

ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΓΚΑΤΕΣΠΑΡΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

________

Δεν είναι μόνον στα μοναστήρια του Γέροντα Εφραίμ που συντελείται ένα μεγάλο θαύμα αλλά και σε πολλές κοινότητες ορθόδοξων χριστιανών εγκατεσπαρμένες σε ολόκληρη την αχανή χώρα.

Υπάρχουν εκατοντάδες ακμάζουσες κοινότητες που εξυπηρετούν εκατομμύρια πιστούς, οι οποίες έχουν ως μέλη τους Ελληνικής καταγωγής και μη πιστούς και οι οποίες συνεχώς αυξάνονται επειδή πολλοί προσήλυτοι κατηχούνται στην Ορθοδοξία.

Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

___________

Τον τελευταίο καιρό εκκλησιάζομαι συστηματικά σε ορισμένους ναούς του Μανχάταν. Στον καθεδρικό της Αγίας Τριάδος, στον ναό του Τιμίου Προδρόμου, στο ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και στο ναό του Αγίου Γεωργίου.

Θα αναφερθώ ίσως στο μέλλον εν εκτάσει σε όσα ωραία διαπίστωσα σε κάθε κοινότητα.

Εδώ ας περιοριστούμε στα πλαίσια αυτού του άρθρου να τονίσουμε τούτο.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια η φθίνουσα πορεία των κοινοτήτων στο Μανχάταν ήταν πολύ ευδιάκριτη.

Οχι μόνον εξ απόψεως αριθμών αλά και εξ απόψεως ηλικίας των προσερχομένων.

Με πολλή θλίψη σκεφτόμουνα ότι δεν θα περάσει πολύς καιρός και οι ναοί αυτοί θα εγκαταλειφθούν και ίσως θα πουληθούν σε μη ορθόδοξους εξαιτίας της έλειψης εκκλησιάσματος, αλλά και εξαιτίας της αδυναμίας της Αρχιεπισκοπής να κρατήσει στη ζωή - για καθαρά οικονομικούς λόγους - τις κοινότητες.

Αλλά αυτός ο κίνδυνος ήδη εξέλιπε σχεδόν ολότελα.

Αν εκκλησιαστείτε σ’ αυτές τις κοινότητες θα διαπιστώσετε ότι οι προσερχόμενοι στη Θεία Λειτουργία είναι μεν ορισμένες δεκάδες πλην όμως είναι σχεδόν στην ολότητά τους νέοι άνθρωποι.

Το πιο συγκινητικό είναι ότι οι νέοι και οι νέες που προσέρχονται για να εκκλησιαστούν στους ναούς των κοινοτήτων στο Μανχάταν είναι νέοι άνθρωποι σημαντικής - κατά κανόνα - οικονομικής επιφάνειας, οι οποίοι δημιουργούν οικογένειες και κατηχούν στην Ορθοδοξία τις συζύγους και τους συζύγους τους.

Πολύ συγκινητικό είναι το γεγονός ότι σχεδόν σε κάθε Θεία λειτουργία υπάρχουν οικογένειες με παιδάκια που σαραντίζονται μετά το πέρας της Θείας λειτουργίας και τους υποδέχεται η κοινότητα εν σώματι μετά την τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

Και όχι μόνον αυτό. Σε όλες τις κοινότητες του Μανχάταν υπάρχει ένας πολύ ωραίος δεσμός μεταξύ των μελών της κοινότητας που εκφράζεται με το συμπνευματισμό τους στην αίθουσα συγκεντρώσεων της Εκκλησίας για ένα καφέ ή για ένα γεύμα μετά το πέρας της Θείας λειτουργίας. Ετσι δημιουργείται μεταξύ τους ένας κοινωνικός δεσμός που τους βοηθά να ζήσουν ακόμη πιο ουσιαστικά την εν Χριστώ ζωή και τους στηρίζει να διατηρήσουν τις παραδόσεις και τις Ελληνικές τους ρίζες.

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ

_______

Ας μη απογοητευόμαστε λοιπόν.

Εχουμε Αρχιεπίσκοπο με φόβο Θεού που μας εκπροσωπεί επάξια στην Αμερικανική κοινωνία.

Εχουμε μοναχισμό που τον ζηλεύει ακόμη και η Ελλάδα και η Κύπρος, ορθόδοξες κοινότητες ανθούν σε κάθε γωνιά της Αμερικής, στις εγκατελειμμένες κοινότητες του Μανχάταν ξαναμπουμπουκιάζει η ζωή και επαναδραστηριοποιούνται και προσελκύουν πλήθος νέων ανθρώπων.

ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΜΙΑ ΡΟΔΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

________________

Δεν θέλω - με τα πιο πάνω- να παραγνωρίσω τις δυσκολίες που υπάρχουν, δεν αγνοοώ την εκκοσμίκευση που μας κληροδότησαν οι προηγούμενοι Αρχιεπίσκοποι, δεν μου διαφεύγει η δυσκολία αλλαγής των κακών συνηθειών του παρελθόντος, δεν παραγνωρίζω ότι υπάρχουν ακόμη σχίσματα που πληγώνουν το σώμα της Εκκλησίας και που πρέπει να επουλωθούν, δεν θέλω να ωραιοποιήσω την κατάσταση ώστε να φαίνονται όλα ρόδινα.

Αλλά ούτε είναι ορθό να παραγνωρίζουμε το θαύμα του Θεού που συντελείται, ούτε έχουμε το δικαίωμα να υποτιμούμε τους αγώνες τόσων καλών πατέρων και εν Χριστώ αδελφών που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για τη συγκρότηση και την πρόοδο της Εκκησίας της Αμερικής.