O ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΡΦΟΣ ΣΤΟΝ ΟΦΘΑΛΜΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΡΦΟΣ ΣΤΟΝ ΟΦΘΑΛΜΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ

=========

Μέ λαμπρότητα τελέσθηκε καί φέτος ἡ ἱερά μνήμη τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ πολυγραφότερου ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας μετά τήν Ἅλωση. Πλῆθος λαοῦ, παρά τόν καύσωνα, προσέτρεξε τήν παραμονή καί ἀνήμερα γιά πνευματική ἀναψυχή στό ὄρος Πάϊκον τοῦ Δήμου Παιονίας Κιλκίς. Προσέτρεξε γιά νά προσπέσει στόν Θεό, νά ξεδιψάσει ἀπό τά ζωογόνα νάματα διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου καί νά λάβει χάρη ἀπό τό χαριτόβρυτο τίμιο λείψανό του πού φυλάσσεται στό φερώνυμο Ἱερό Κοινόβιο, «στό σπίτι του», κατά τή δήλωση τοῦ ἰδίου τοῦ Ἁγίου. Τήν Κυριακή 15/7, μετά τόν Ἑσπερινό, τελέσθηκε καί τό κτιτορικό μνημόσυνο.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος, ὅπως ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ἔζησε στήν ἀφάνεια, ἀλλά ὁ Θεός τόν ἐδόξασε καί τόν ἀνέδειξε σέ λαμπρότατο ἄστρο πού φώτισε τό Γένος μας τά σκοτεινά χρόνια τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ. Ἐάν ὁ Πατροκοσμᾶς μέ τό κήρυγμά του ὑπῆρξε ὁ «πρακτικός» ἀφυπνιστής τῶν ραγιάδων, ὁ ἅγιoς Νικόδημος ἦταν ὁ «θεωρητικός», πού μέ τή γραφίδα του καί τήν συγγραφή πολυπληθῶν συγγραμμάτων στήριξε τό ὑπόδουλο Γένος.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὑπῆρξε σφόδρα ἀντιπαπικός. Βδελυσσόταν τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ ὅπως καί κάθε τί πού παραχαράσσει τήν ἅπαξ παραδεδομένη καί ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια, πού χωρίζει τήν ψυχή τοῦ Ὀρθοδόξου ἀπό τόν Θεό καί τοῦ προξενεῖ τόν αἰώνιο ὄλεθρο. Ἀποστρεφόταν τίς καινοτομίες καί τούς νεωτερισμούς στήν Ἐκκλησία καί δίδασκε τήν ἐπιστροφή τῶν πιστῶν στήν μυστική, νηπτική ζωή δια τῆς νοερᾶς προσευχῆς, τῆς συνεχοῦς θείας Μεταλήψεως, τῆς ἄσκησης τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Καί βεβαίως, ὅπως ὅλοι οἱ Ἅγιοι δέν διέφυγε τόν ψόγο καί τήν συκοφαντία, μάλιστα ἀπό τούς «οἰκιακούς» αὐτοῦ. Ἀπεκλήθη καί αὐτός ὑποτιμητικά «Κολλυβᾶς», ἐπειδή ἐπέμενε στήν τήρηση τῶν παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας. Ἰδίᾳ δέ τό συκοφαντικό προσωνύμιο «Κολλυβᾶς» ἀπεδόθη σέ ὅλους τούς συμμετέχοντες στό πνευματικό ἀναγεννητικό κίνημα τοῦ 18^ου–ἀρχῶν 19^ου αἰῶνος, οἱ ὁποῖοι δίδασκαν τήν ἐπιστροφή στή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Οἱ Κολλυβάδες (σήμερα πλέον ἀνακηρυγμένοι Ἅγιοι), στοιχοῦντες στήν ἀρχαία παράδοση ὑποστήριζαν ὅτι δέν πρέπει νά τελοῦνται μνημόσυνα τήν Κυριακή, διότι εἶναι ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν Λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡμέρα χαρᾶς καί εὐφροσύνης. Μιά τέτοια μέρα δέν πρέπει νά μεταβάλλεται σέ ἡμέρα πένθους. Τά κόλλυβα τῆς Κυριακῆς ὁ Θεός δέν τά δέχεται, δίδασκαν. Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τό Ἱερό Κοινόβιό του ἀκολουθεῖ ἀφ᾿ ἱδρύσεώς του αὐτήν τήν ἀρχαία παράδοση.

Ἡ διδασκαλία καί ἡ βιοτή τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου ἄς γίνει γιά μᾶς φάρος φωτεινός πού φωτίζει καί καθοδηγεῖ τήν ψυχή ὥστε νά πορεύεται ἀσφαλῶς μέσα στά σκοτάδια καί τή σύγχυση τοῦ σύγχρονου ἀποπροσανατολισμένου βίου καί νά ἐπαναφέρει τή ζωή μας στά θεμέλια τῆς Ὀρθοδόξου νηπτικῆς παραδόσεως.

Εἴθε νά ἔχουμε τίς πρεσβείες του.