ΤΡΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΤΡΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Στο “Φως Φαναρίου” διαβάζουμε τα ακόλουθα αποσπάσματα από την ραδιοφωνική ομιλία, που επιγράφεται “Πνευματικά στιγμιότυπα από την ζωή του Πατριάρχου Αθηναγόρου”, του τότε Αρχιμανδρίτη (νυν Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας) Στυλιανού Χαρκιανάκι, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Βλατάδων.

*****

ΑΝΕΚΟΨΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑΣ ΤΟΥ

______________

“Σάν αὔριο πρίν 20 χρόνια ἐνθρονιζόταν στό Φανάρι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἀθηναγόρας, ὡς Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Τήν μεγάλη αὐτή ἐπέτειο δέν θά μπορούσαμε νά ἑορτάσουμε κατ’ ἀξίαν ὅποιες ἐκδηλώσεις τιμῆς κι’ ἄν κάναμε πρός τόν πανίερον Οἰκουμενικό Θρόνο.

Ἀπό διάφορα σημεῖα τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου ἐξεδηλώθη σφοδρά ἐπιθυμία γιά ἕνα πανηγυρικό ἑορτασμό. Γιατί δέν ἐγνώρισεν, ἀλήθεια ἡ Ἐκκλησία μας, στά νεώτερα χρόνια, λαμπρότερη Πατριαρχεία.

Ἀλλά τήν πρόθεση καί τό πρόγραμμα τοῦ ἑορτασμοῦ ἀνεχαίτισεν ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Σέ ἐπίσημο ἀπαντητικό ἔγγραφό του ἐγνωστοποίησε πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις ὅτι, «ἔναντι τοῦ μεγέθους καί τῆς σπουδαιότητος τοῦ θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δέν θεωρεῖ δυνατόν νά ἑορτάζεται ἑορτή ἀναφερομένη εἰς ἄτομον θητεῦον εἰς αὐτόν».

Ουδείς έντιμος άνθρωπος διανοείται να αρνηθεί την όποια αρετή του συνανθρώπου του έστω και αν διαφωνεί με πολλές λανθασμένες επιλογές του.

Το γεγονός ότι ο μακαριστός Πατριάρχης ανέκοψε την προσπάθεια πανηγυρισμών για την εικοσαετία της πατριαρχείας του τον τιμά - και μάλιστα τον τιμά υπερβαλλόντως - προπαντός αν συγκριθεί με πλείστους όσους άλλους ιεράρχες, οι οποίοι εφευρίσκουν κυριολεκτικά κάθε είδους anniversary για να γιορτάσουν με τον πιο εκκοσμικευμένο τρόπο τις επετείους της γεννήσεως, της χειροτονίας, της εις επίσκοπο ανάδειξης, κτλ., κτλ. της ζωής τους.

Εστω και αν δεν γνωρίσαμε προσωπικά τον αείμνηστο Πατριάρχη ακούσαμε - από αξιόπιστους μάρτυρες - ότι ήταν φιλακόλουθος με μεγάλα επικοινωνιακά προσόντα και σπάνιες διοικητικές ικανότητες. Γνωρίζουμε επίσης ότι για ορισμένα θέματα πίστεως τήρησε μέχρι τέλους ορθόδοξη γραμμή όπως λ.χ. για το θέμα της αποφυγής της τεκνογονίας.

Ελπίζουμε ότι είναι σε όλους κατανοητό ότι όταν ασκούμε κριτική για ορισμένες ενέργειες δεν σημαίνει ότι αρνούμαστε τις όποιες αρετές του κρινόμενου και τα όσα τυχόν καλά προσέφερε ή προσφέρει στην Εκκλησία και στο έθνος.

Η κριτική του Πατριάρχη Αθηναγόρα για λάθη που υπέπεσε σε θέματα πίστεως δεν γίνεται για να αποδομηθεί η εκτίμηση, ο σεβασμός και η εν Χριστώ αγάπη προς το πρόσωπό του, αλλά για να εκφράσουμε την αγωνία μας ως μέλη της Εκκλησίας για την παραχάραξη της αλήθειας του Χριστού.

Επομένως στη συγκεκριμένη περίπτωση αδίστακτα ομολογούμε ότι είναι προς τιμή του κυρού Πατριάρχου το γεγονός ότι ανέκοψε την διοργάνωση εορτασμών για την εικοσαετία της Πατριαρχείας του.

*****

ΤΟ ΑΡΜΟΝΙΟ

_______

Γράφει στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος Αυστραλίας:

“Ἕνας νεοφερμένος φοιτητής στήν Χάλκη θέλησε κάποτε νά δείξῃ στόν Πατριάρχη περίσσεια εὐσεβείας καί τόλμησε νά κατακρίνῃ μπροστά του τό ἁρμόνιο πού ὑπάρχει ἐκεῖ σέ μιά αἴθουσα τῆς Σχολῆς, ὀνομάζοντάς το «ὄργανο Προτεσταντικό». Ὁ Πατριάρχης τόν ἐθώπευσε μέ συγκατάβαση καί τοῦ εἶπε: «Αὐτό δέν μπορεῖς νά τό λές ἐσύ, ἕνα παιδί ἔξυπνο καί διαβασμένο. Γιατί γνωρίζεις βέβαια ὅτι τό ὄργανο τό χάρισε στήν Δύση ἡ Ἀνατολή. Ἀλλά, κι’ ἐκτός ἀπ’ αὐτό: Ἄν ἀναπνέουν οἱ Προτεστᾶνται, πρέπει γι’ αὐτό νά πάψωμε νά ἀναπνέωμε ἐμεῖς;»

Είναι ατυχέστατη - με τον επιεικέστερο δυνατόν χαρακτηρισμό - η απάντηση του κυρού Αθηναγόρου. Τι σχέση έχει η φυσική λειτουργία της αναπνοής με την εισαγωγή του αρμονίου στη λατρεία; Και γιατί ο ίδιος - ως Αρχιεπίσκοπος Αμερικής - συνετέλεσε τα μέγιστα στην υιοθέτηση του αρμονίου; Σ’ αυτό έπρεπε να δώσει απάντηση ο μακαριστός Αθηναγόρας και όχι να υπεκφεύγει με σοφίσματα που υποσκάπτουν την λειτουργική παράδοση της Εκκλησίας και το ήθος της Ορθοδοξίας.

*****

Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΝΑ

_________

Το πιο κάτω απόσπασμα από την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας γεννά ακόμη σοβαρότερα ερωτηματικά.

“Τό νά τόν δῇς ἀπ’ τήν ὡραία Πύλη νά μνημονεύῃ «πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων», εἶναι ἐξ ἴσου φρικτό καί ἀπερίγραπτο σάν νά δῇς τόν Μωϋσῆ νά κατεβαίνῃ τό Σινᾶ, κρατῶντας τίς πλάκες τοῦ Νόμου. Ὅσοι δέν ἀλλοιώθηκαν βλέποντας μιά τέτοια σκηνή τοῦ Πατριάρχου, σημαίνει πώς δέν ἐνήστεψαν πολύ, πώς δέν ἑτοιμάστηκαν 40 μέρες!”

Δηλαδή για να καταλάβουμε καλά ο Σεβασμιότατος Αυστραλίας έφτασε στη θέωση και είχε θεοπτία της καθόδου από το Σινά του Προφήτου Μωυσέως με τις πλάκες του Νόμου και έτσι μπορεί να κάνει σύγκριση του λειτουργικού ήθους του Αθηναγόρα με τον προφήτη Μωυσή;

Μήπως υπερβάλλει - "ποιητική αδεία" - ο Σεβασμιότατος;

Ολίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει κανένα Αγιε Αυστραλίας. Μπορεί όντως ο μακαριστός Πατριάρχης να ήταν επιβλητικός λειτουργός, αλλά να μιλάμε λες και έχουμε τη θεοπτία των Αγίων!!! Δεν πάει πολύ;