Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΔΙΕΞΟΔΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΔΙΕΞΟΔΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Του κ. Λυκούργου Νάνη

==========

Ατενίζοντας κάποιος απροκατάληπτος χριστιανός τη θεματολογία των συνελεύσεων της μελλούσης να συνέλθει τον προσεχή Οκτώβριο ιεράς συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος καταλαμβάνεται από απέραντη θλίψη που ταχέως μετατρέπεται σε αγανάκτηση.

Η Ιεραρχία στρουθοκαμηλίζει! Ναι!Στρουθοκαμηλίζει όσο κι αν η προβολή της εν λόγω αλήθειας ενοχλεί κάποιους. Η διαλεκτική του Μητροπολίτη Καλαβρύτων σπάει κόκκαλα.

Πολλά έγκριτα ιστολόγια βοούν από καιρό για την αποφυγή ουσιαστικής, μεθοδικής και συστηματικής ενασχόλησης από της πλευράς των ποιμένων με ουσιώδη και φλέγοντα ποιμαντικά-εκκλησιαστικά προβλήματα όπως π.χ. ο συγκρητιστικός οικουμενισμός, η ποικίλη εκκοσμίκευση, η μετατροπή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό-κατηχητικό σε θρησκειολογικό την οποία απεργάζονται τα γνωστά μέλη της φράξιας του ΚΑΙΡΟΥ, τα δεσποτικά φεστιβάλ που επιφέρουν το σκανδαλισμό του ποιμνίου, οι κακοδοξίες των νεονικολαιτών-νεοορθοδόξων, οι αμβλώσεις, οι μεταμοσχεύσεις, οι μεικτοί γάμοι, η διακωμώδηση του μυστηρίου του γάμου με την ταυτόχρονη τέλεση του γάμου και της βαπτίσεως του εξωγάμου τέκνου του ζεύγους, η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ, το θείο κήρυγμα, η διαστρέβλωση της θρησκευτικής αλήθειας και της εθνικής μας Ιστορίας που επιχειρείται διά μέσου των σχολικών εγχειριδίων, το άθλιο φαινόμενο της νεοειδωλολατρείας-ελληνολατρείας και αρχαιολατρείας, ο εξοβελισμός των ιερέων απ’ τα σχολεία, η σχέση επισκόπων και μοναστηρίων που πολλές φορές δεν είναι η αρμόζουσα με συνέπεια τη δημιουργία και διαιώνιση τριβών και εντάσεων, η αναγκαιότητα επαναφοράς της εκκλησιαστικής παιδείας στο φυσικό της φορέα, η κατάργηση του απαρχαιωμένου νόμου 5383/32 περί εκκλησιαστικής δικαιοσύνης και ο εκσυγχρονισμός της τελευταίας που θυμίζει μεσαίωνα και όζει δεσποτοκρατίας, η ΚΑΘΑΡΣΗ του σώματος της Εκκλησίας από διαβεβοημένους κληρικούς, ο πόλεμος κατά της μασσωνίας, η ποιμαντική στα νοσηλευτικά ιδρύματα, η ίδρυση νοσοκομείου κληρικών κατά τα πρότυπα του επί Ιερωνύμου του Α΄δημιουργηθέντος ΝΙΚΕ και πολλά άλλα ζητήματα που απαιτούν συζήτηση και λήψη αποφάσεων.

Ιδιαίτερη μνεία κάνω και για το συνεχιζόμενο άγος της εξορίας απ’ το ποίμνιό του, του κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου, του αδικηθέντος καταφώρως και φέροντος το σταυρό του μαρτυρίου επί 38 συναπτά έτη.

Η συνεχιζόμενη αδικία στο πρόσωπό του αποτελεί ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!