ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Μόλις στέγνωσε το μελάνι της ανάρτησής μου για τις μη κατά Θεόν μεθοδεύσεις για τη διαδοχή του αείμνηστου Νικοπόλεως Μελετίου (το τρίτο που έγραψα κατά σειράν τις τελευταίες μέρες - αν δεν κάνω λάθος - για την κοίμηση του επισκόπου Μελετίου) και επεσήμανα στο διαδίχτυο - και μάλιστα στο ιστολόγιο που κατεξοχήν θεωρώ όπως κατ’ επανάληψη έγραψα το καλύτερο από τα νυν υπάρχοντα θρησκευτικά ιστολόγια - την εξής απίστευτη αναφορά για τον αείμνηστο Μητροπολίτη:

“ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ “ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ” ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΟΞΥΝΟΥΣΤΑΤΟΙ “ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ”

Της christian-vivliografia

===========

Ὡς συνήθως μετὰ τὴν ἐκδημία ἑνὸς ἱεράρχου λαμβάνουν χώρα μὲ πανομοιότυπα πληκτικὸ τρόπο οἱ ἴδιες «ἱστορίες»! Δημοσιεύματα φέρουν τὰ ἴδια νὰ συμβαίνουν ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἐκδημίας τοῦ Νικοπόλεως κυροῦ Μελετίου.

Πρὸς τὸ παρὸν σημασία καὶ ἀξία ἔχει ὅτι συμφώνως πρὸς πληροφορίες - ποὺ δὲν ἔχουν διασταυρωθεῖ μὲν ἀλλὰ εἶναι ἀξιόπιστες - ὁ Τοποτηρητὴς τῆς Μητροπόλεως Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης Μητροπολίτης Ἄρτης Ἰγνάτιος φέρεται νὰ ἐξέδωκε Ἐγκύκλιο περὶ παύσεως τῆς ἀσχημίας τῶν «μεταφρασμένων Ἀκολουθιῶν», τὶς ὁποῖες ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΙΚΩΣ καὶ στανικῶς ἐπιβάλει στὴν ἐπαρχία του ὁ μακαριστὸς Μελέτιος, ὁ πεπαιδευμένος, πολύγλωσσος καὶ ἀσκητικοῦ ἤθους Ἱεράρχης μὲ τὶς ἐνίοτε ὅμως ἀντιφατικὲς καὶ αἰφνιδιαστικὲς θεολογικὲς καὶ πνευματικὲς «ἐκφράσεις».

Ἐνδεικτικὸ τὸ ἑξῆς ἀπολύτως ἐπιβεβαιωμένο γεγονὸς ὅτι –παρ᾽ ὅλο ποὺ ὁ ἴδιος, διάκονος ὢν στὴν Καλαμάτα, διεκδικοῦσε νὰ ἐξομολογεῖ! (πράγμα ἀντικανονικό, ποὺ αὐτονόητα τὸν ἀπομάκρυνε τῆς πνευματικῆς του ἀναφορᾶς) – κατ᾽ ἐπανάληψιν ὁ ἴδιος ὡς Μητροπολίτης δὲν καταδεχόταν νὰ συζητᾶ ἐπὶ θεολογικῶν θεμάτων μὲ «κατωτέρους» του, δηλ. ἀρχιμανδρίτες, ἡγουμένους ἢ ἁπλοὺς ἱερεῖς!, μὲ τὴν εὑρηματικῆς ἐμπνεύσεως θεολογικὴ αἰτιολογία πὼς «ὁ ἐπίσκοπος συζητᾶ μόνον μὲ ἐπισκόπους»!!!

Αὐτὴ ἡ ἀντίληψη, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ἐπιβεβαιωμένη, φανερώνει μία μικρὴ ὄψη τοῦ…«ὁράματος» τοῦ μακαριστοῦ γιὰ «ἀποκατάσταση τοῦ πραγματικοῦ νοήματος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ», καὶ τῆς «ὀξυνοίας του νὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι τὸ βάρος μιᾶς δῆθεν “παράδοσης” συνθλίβει τὸ γνήσιο εὐαγγελικὸ μήνυμα».

Δεν στέκομαι τόσο στην έλλειψη προθυμίας του μακαριστού ιεράρχου να συζητά με τους πρεσβυτέρους, η οποία βεβαίως δεν είναι ορθή στάση, αλλά στην απαίτησή του να εξομολογεί την εποχή που ήταν διάκονος.!!! Ομολογώ ότι έπεσα από τα σύννεφα όταν διάβασα την πληροφορία.

Δεν πιστεύω καθόλου ότι ο κ. Στυλιανός Λαγουρός - Μεσσήνιος ο ίδιος και φίλος του αείμνηστου Μελετίου - θα έγραφε ποτέ τέτοια ανακρίβεια αν δεν ήταν απολύτως σίγουρος για το γεγονός.

Γι’ αυτό εκφράζω την πραγματική μου έκπληξη και τη βαθύτατή μου πικρία και απογοήτευση για το γεγονός.

Πέραν των Νεοβαρλααμικών ατοπημάτων που υπέπεσε ο μακαριστός ιεράρχης το μόνο αρνητικό που γνωρίζω για τον αείμνηστο Μελέτιο - και αυτό από τον μακαριστό Γέροντα Επιφάνιο - ήταν η τάση του κυρού Μητροπολίτη να χειροτονεί αβέρτα - άγαμους μάλιστα - κληρικούς πριν τη νενομισμένη ηλικία των 25 χρόνων.

Μια πρακτική που ακολουθούν μεν πολλοί ιεράρχες και πνευματικοί, αλλά αυτό ασφαλώς δεν την κάνει ορθή.

Η μαρτυρία του κ. Λαγουρού συνυπολογίζεται σίγουρα στα αρνητικά της προσφοράς του αείμνηστου Μητροπολίτη, αλλά ας μη μας διαφύγει η ουσία του θέματος.

Ο Νικοπόλεως βρίσκεται στα χέρια του Δικαιοκρίτη.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει θέμα διαδοχής στη Μητρόπολη Πρεβέζης.

Ολοι συμφωνούμε ότι ο αείμνηστος ιεράρχης έχει επιτελέσει σπουδαίο πνευματικό έργο που δεν πρέπει να κατεδαφιστεί με την εκλογή ακατάλληλου προσώπου.

Το θέμα των μεταγλωττισμένων κειμένων της Θείας Λειτουργίας - όπως άλλωστε αναφέρει ο κ. Λαγουρός - είναι ήδη παρελθόν με εγκύκλιο του τοποτηρητή του Θρόνου Σεβ. κ. Ιγνάτιου και ούτε υπάρχει περίπτωση ο οιοσδήποτε διάδοχος του αείμνηστου Μελετίου να συνεχίσει την παγκάκιστη πρακτική της τέλεσης μεταγλωττισμένης Θείας Λειτουργίας, επειδή κανείς δεν θα έχει τα κότσια να αντιπαραταχθεί με τη σχετική συνοδική απόφαση.

Με αυτά τα δεδομένα παρακαλώ όλους να προσευχηθούμε να διαδεχθεί τον αείμνηστο Ιεράρχη άνθρωπος με φόβο Θεού, ο οποίος αν μη τι άλλο, δεν θα έχει κώλυμα ιερωσύνης και θα έχει την κατά Θεόν καλή διάθεση να συνεχίσει ότι θετικό έργο μας κληροδότησε ο αείμνηστος Ιεράρχης.