Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Γνωστός στο λαό του Θεού ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας για την θεολογική του κατάρτιση αλλά προπαντός για την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία του.

Γι’ αυτό το λαό της Θεόσωστης Μητροπόλεως του κατηχεί ορθόδοξα ανελλιπώς και ενημερώνει για τις αιρέσεις που αναφύονται για να διαφυλάξει το ορθόδοξο του φρόνημα.

Ακούσαμε στο παρελθόν τον Σεβασμιότατο Γόρτυνος να ελέγχει με δύναμη λόγου και θεολογική εμβρίθεια την αίρεση της “μεταπατερικής” θεολογίας και στη συνέχεια να ελέγχει κατ’ επανάληψη τον Οικουμενισμό.

Η αήθης ενέργεια του Σεβ. Γερμανίας Αυγουστίνου για την απρέπεια να κάτσει να τον χρίσει με “αγιασμένο” νερό παπικός “επίσκοπος” ελέγχθηκε έντονα από τον Σεβασμιότατο Γόρτυνος.

Ο Αγιος Γερμανίας εθίγη από τον έλεγχο και έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον Αγιο Γόρτυνος.

Η απάντηση του Σεβ. Γόρτυνος παρατίθεται στη συνέχεια με την οποία - όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης - ξετινάζει κυριολεκτικά τα έωλα επιχειρήματα του οικουμενιστή Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνου.

Μακάρι η Ορθόδοξη Εκκλησία να είχε πολλούς ιεράρχες με το αδιάβλητο ήθος, τη θεολογική συγκρότηση και το ομολογιακό φρόνημα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία.

Γράφει λοιπόν στον Μητροπολίτη Γερμανίας ο Σεβ. κ. Ιερεμίας:

1. Δέν συνέταξα, Σεβασμιώτατε, κανένα λίβελλο ἐναντίον σας, ὅπως χαρακτηρίζετε τό κείμενό μου στήν ἐπιστολή σας, ἀλλά ἔγραψα θεῖο κήρυγμα, τό ὁποῖο συγγράφω καί ἀποστέλλω καθ᾽ ἑκάστην Κυριακήν στίς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεώς μου προς κατήχηση τῶν πιστῶν. Ἐπειδή δέ τό θέμα τό ἐκάλει, στό κήρυγμά μου αὐτό ἀναφέρθηκα στήν περίπτωσή σας, τῆς χρίσεώς σας δηλαδή δι᾽ ὕδατος (ὅπως ἐξηγεῖτε στήν ἐπιστολή σας) ἀπό παπικό ἱερωμένο.

Τό θέαμα τῆς χρίσεώς σας αὐτῆς, Σεβασμιώτατε, ἐσκανδάλισε δεινῶς τούς Ὀρθοδόξους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, κληρικούς καί λαϊκούς. Μάλιστα δέ ὁ λαός τῆς ποίμνης μου, ἐγκρατής καί μαχητής τῶν ὀρθοδόξων παραδόσεων, ἐφρικίασε βλέπων ὀρθόδοξον Ἀρχιερέα νά ἵσταται μέ ἱεροπρέπεια ἐνώπιον παπικοῦ «ἐπισκόπου», φοροῦντος καί «ἄμφιον», ὡς φαίνεται, καί νά δέχεται παρ᾽ αὐτοῦ χρίση, ἔστω δι᾽ ὕδατος.

Εἰς θρησκευτικά περιοδικά, εἰς κηρύγματα ἱεροκηρύκων, εἰς μαθήματα Κύκλων Βιβλικῶν Μελετῶν, εἰς θρησκευτικές ἱστοσελίδες, εἰς συζητήσεις θεολογούντων προσώπων, ἐσχολιάσθη δυσμενῶς καί μέ μελανά χρώματα τό γεγονός.

2. Ἡ ἑρμηνεία τῆς ταραχῆς αὐτῆς τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, Σεβασμιώτατε, εἶναι ὅτι πιστεύουμε τούς Ρωμαιοκαθολικούς ὡς αἱρετικούς, ὅπως και εἶναι πράγματι.

Οἱ Παπικοί, πέραν τῶν ἄλλων πολλῶν διαφορῶν μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, διά νά ἔλθω στά πλέον βασικά, οἱ Παπικοί, λέγω, πιστεύουν σέ ἄλλη Ἁγία Τριάδα, εἰσάγοντες δυαρχία στήν θεότητα μέ τό φρικτό τους «Φιλιόκβε»· οἱ Παπικοί κηρύττουν ἄλλη Παναγία, ὡς οὖσαν μή κανονική ἄνθρωπος (καί ἄρα ὡς οὖσαν μη πραγματική τήν Σάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί τήν λύτρωσή μας, διότι «τό ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον»)· καί οἱ Παπικοί πάλι ἔχουν ἄλλη παράσταση τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἀπό τά τρία αὐτά βασικά καί μόνον φαίνεται καθαρῶς ὅτι οἱ Παπικοί εἶναι αἱρετικοί. Γι᾽ αὐτό καί ταράχθηκαν καί σκανδαλίστηκαν οἱ Ὀρθόδοξοι – καί δικαίως – ἀπό τό θέαμα Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου νά χρίεται ὑπό Καθολικοῦ «ἐπισκόπου», ἔστω καί ἄν ἡ τελετή δέν ἦταν λειτουργική.

3. Ἀκόμη, Σεβασμιώτατε, πιστεύουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ΜΙΑ, ὅπως τήν ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας. Ἡ Μία αὐτή Ἐκκλησία εἶναιἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία· οἱ Παπικοί, λοιπόν, ὅπως καί τά ἄλλα χριστιανικά δόγματα, δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία.

Γιατί, ἄν καί οἱ Παπικοί καί οἱ Προτεστάντες ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ποιά εἶναι, τέλος πάντων, ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποία ὁμολογοῦμε ὡς τήν μόνη ἀληθινή; Ἀφοῦ δέ οἱ Παπικοί δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ἄρα δέν ἔχουν σωστικά μυστήρια καί οἱ «ἱερεῖς» τους καί «ἐπίσκοποί» τους δέν ἔχουν κανονική ἱερωσύνη. Αὐτό εἶναι, κυρίως, πού ἐσκανδάλισε δεινῶς τούς Ὀρθοδόξους: Ἡ παράσταση Ὀρθοδόξου Ἀρχιερέως, ἔχοντος πραγματική ἀρχιερωσύνη, νά ἵσταται μετά προσοχῆς πρό παπικοῦ «ἐπισκόπου», μή ἔχοντος πραγματική ἱερωσύνη, καί νά δέχεται παρ᾽ αὐτοῦ χρίση!...

4. Παρά ταῦτα, Σεβασμιώτατε, ἐπιθυμοῦμε καί εὐχόμεθα τήν ἕνωσή μας μέ τους Παπικούς, μέ τήν προϋπόθεση ὅμως αὐτοί νά ἀρνηθοῦν τίς αἱρέσεις τους καί τίς πλάνες τους καί μάλιστα ἐκεῖνο τό κωμικό καί τραγελαφικό, πού λέγεται «πρωτεῖον» καί «ἀλάθητον» τοῦ Πάπα.

Τέλος, ἐκφράζω καί ἐγώ μετά τοῦ πλήθους τῶν ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν καί μοναζουσῶν καί μετά τοῦ ἀμετρήτου πλήθους τῶν εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν («κέρας χριστιανῶν Ὀρθοδόξων»), ἐκφράζω καί ἐγώ, λέγω, τήν βαθυτάτη θλίψη μου διά τό θέαμα, τό ὁποῖο εἴδαμε στό διαδίκτυο, νά χρίεσθε (ἔστω δι᾽ ὕδατος καί ἔστω σέ μία συμβολική τελετή), Ἀρχιερεύς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Σεῖς, ἀπό Ρωμαιοκαθολικό «ἐπίσκοπο», μή ἔχοντα κανονική ἱερωσύνη, διότι εὑρίσκεται στήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ.

Ὁ λαός τῆς Ἐπαρχίας, τήν ὁποία διακονῶ, Σεβασμιώτατε Ἱεράρχα, γνωρίζει ὅτι Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ καί Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ.

Τά κατ᾽ ἐμέ, ἐπιθυμῶ και δέομαι νά φέρομαι πρός ὅλους μέ ταπείνωση καί ἀγάπη, ἔχοντας ὅμως θερμό ζῆλο καί ἀγωνιστικότητα διά τήν ἀμώμητη Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως μᾶς τό διδάσκει ἡ ζωή καί ἡ θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Τῆς πατερικῆς, δηλαδή, καί ὄχι τῆς λεγομένης «μεταπατερικῆς θεολογίας», ἥτις ἐστίν αἵρεσις.