ΜΙΑ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ “ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ" ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΟΡΙΑ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=================
Ο νέος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Ζαχαρής είχε μια θαυμάσια ιδέα.
Οργάνωσε μικρή αγρυπνία προς τιμή του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτη στο παρεκκλήσι της Παναγίας της Ελευθερώτριας - στο μικρό μοναστηράκι εξάρτημα της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην καρδιά της Αστόριας, που λειτουργεί κυρίως ως τόπος διαμονής των μοναχών της Μονής.
Η όλη ατμόσφαιρα ήταν πολύ κατανυκτική.
Χωρίς φώτα και πολυελαίους με τα φως των κεριών και των καντηλιών παρέπεμπε σε παρόμοιες ακολουθίες που τελούνται στο παρεκκλήσι κάθε αγιορείτικης Καλύβης.
Οι ψάλτες έψαλλαν σεμνά και κατανυκτικά αργά ώστε να κατανοούν τα ψαλλόμενα οι πιστοί. Oχι όμως κουραστικά ανιαρά και πανηγυρικά.
Και οπωσδήποτε έλειπαν οι λαρυγγισμοί και οι κραυγές!
Ο διάκο - Μελέτιος έδινε τον τόνο και ο π. Ιερόθεος φρόντιζε να ακολουθείται ορθά το τυπικό μια και οι ψάλτες ήταν μεν όλοι ευσεβείς άνθρωποι πλην όμως όχι επαγγελματίες ψάλτες. Ούτε νανινά και τεριρέμ και τραλαλά και χαζά - χαζά και παλαβά - παλαβά ακούστηκαν, που ορισμένοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται για μέσο αναγωγής στο “θείο γνόφο”!
Οντως! Ο "θείος γνόφος" μας μάρανε!
Δεν κοιτάμε να αγωνιστούμε να βάλουμε το πόδι μας στο πρώτο σκαλοπάτι των αρετών και φανταζόμαστε εαυτούς καθήμενους εκ δεξιών και εξ ευωνύμων του Κυρίου εν ημέρα Κρίσεως!!! Τρομάρα μας.!
Ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές στην αγρυπνία.
Σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν αν είχαμε κάθε μέρα - εκτός Κυριακής φυσικά - την ευκαιρία να κάνουμε αυτή τη σύντομη τετράωρη αγρυπνία!
Ρεμβασμός Αγιονικοδημικός και με έπιασαν οι Σταυρονικητιανές νοσταλγίες μου τα μέσα του Ιούλη.
No comments:
Post a Comment