ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

Του κ. Γεωργίου Πρίντζιπα

============

Πριν κάποια χρόνια, όταν και πάλι είχε στασιαθεί το πρόβλημα της εκκλησιαστικής περιουσίας, ο τότε βουλευτής και υπουργός κ. Στ. Παπαθεμελής δήλωσε στη Βουλή (νομίζω είχε γίνει κάποια κίνηση της Αριστεράς για την δήμευση της αγροτικής περιουσίας της Εκκλησίας και τη διανομή της σε ακτήμονες), ότι αν θέλει το κράτος να προχωρήσει σε αναδιανομές έχει στη διάθεσή του 50.000.000 στρ. δημόσια γης σχολάζουσας, που βρίσκεται ανά την επικράτεια χέρσα, έναντι 1.000.000 στρ. εκκλησιαστικών αγροτολιβαδικών εκτάσεων.

Η δήλωση προκάλεσε κάποια αίσθηση τότε, αλλά τώρα ξεχάστηκε. Πρέπει βέβαια να πούμε κάτι που δεν είπε ο κ. Παπαθεμελής ή αν το είπε δεν το ξέρω. Αυτές οι εκτάσεις έχουν χαρακτηρισθεί με νόμο από το 1962 ως διακατεχόμενες. Λέει ο νόμος τούτο το σοφόν: Η Εκκλησία κατέχει αυτές τις εκτάσεις προσωρινά μέχρι να εμφανισθεί ο πραγματικός κύριος αυτών των εκτάσεων.

Έτσι δημιουργήθηκε η έννοια της διακατοχής. Σ' αυτήν την κατηγορία υπάγονται και τα εκκλησιαστικά κτήματα που βρίσκονται ασχολάζοντα σήμερα. Είναι δηλαδή διακατεχόμενα επί των οποίων η Εκκλησία έχει μόνο τη νομή και όχι την κυριότητα.

Στο μεταξύ κανείς δεν μιλάει πλέον γι' αυτά τα 50.000.000 στρ. του κράτους που θα μπορούσαν να δώσουν νέα ζωή στα χωριά μας.

(Αναδημοσίευση σχολίου από το ιστολόγιο "Ιδιωτική Οδός").