ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=================

Νέα Υόρκη,

24 Μαρτίου 2010

Αγαπητέ κ. Καπετανάκη, κ. Ανώνυμε και όσοι συνάδελφοι υποστηρίζετε τον μη ομολογιακό χαρακτήρα των θρησκευτικών,

Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή* σας επειδή ήταν τόσο σαφής ώστε να μη χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.

Σε τι συνίστανται οι θέσεις σας;

Σε πλήρη διαστροφή της διδασκαλίας του Αποστόλου Παύλου.

Και εξηγούμαι: Την πορεία του Αποστόλου Παύλου προς τα έθνη θεωρείτε πρότυπο του πολυπολιτισμικού μαθήματος των θρησκευτικών που θα διδάσκει στα παιδιά μας για τη Θεά Κάλι, τον Μωάμεθ και το Βούδδα αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους!!!

Μη μου πείτε ότι θα εξακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών να αναφέρεται κυρίως στο χριστιανισμό, όπως μας είπε πριν λίγο καιρό ο κ. Γιαγκάζογλου, επειδή αν αυτό είναι πράγματι που επιδιώκετε τότε γιατί γίνεται η φασαρία και ο θόρυβος; Τώρα δεν διδάσκονται τα παιδιά μας για τις αιρέσεις και τις άλλες θρησκείες; Τότε γιατί γίνεται ο σαματάς; Προφανώς αλλού το πάτε. Θέλετε να παρουσιάσετε το Χριστιανισμό σαν μια από τις θρησκείες του κόσμου. Οχι ως τη ΜΟΝΗ αληθινή θρησκεία. Γι’ αυτό ο κ. Παπαθανασίου και άλλοι λένε: Μα η κατήχηση ανήκει στην Εκκλησία. Οχι στο σχολείο! Ωστε οι θεολόγοι είναι ενδεδειγμένο να αρνούνται το ρόλο τους ως κατηχητές της Ορθοδόξου πίστεως; Και τι χρείαν έχουμε ετέρων μαρτύρων, αφού αυτά τα απίστευτα δηλώνουν οι εκπρόσωποί σας;

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

________________

Πού στην ευχή βρήκατε, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε, στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου παρόμοια στάση;

Τον Χριστό ως το ΜΟΝΟ αληθινό Θεό κατήγγελλε ο Απόστολος Παύλος στα έθνη και στις συναγωγές και υφίστατο διωγμούς, φυλακίσεις και κακουχίες για την αγάπη του Κυρίου και την καθαρότητα της πίστεως.

“ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ”

_______________________

Ποιος από μας, που υποστηρίζει τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, είπε ποτέ ότι η Ορθοδοξία πρέπει να περιχαρακωθεί και να αποκλείσει τους εν τη σκιά των αιρέσεων και τω σκότει των άλλων θρησκειών καθημένους αδελφούς μας;

Το ακριβώς αντίθετο λέμε: Οσοι είστε εκτός Εκκλησίας άθεοι, αλλόθρησκοι, αιρετικοί, σχισματικοί, ελάτε στην Εκκλησία επειδή ο Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός και η Ορθόδοξη Εκκλησία η ΜΟΝΗ κιβωτός της σωτηρίας. Το Χριστό που κήρυττε ο Απόστολος Παύλος κηρύττουμε. Καμιά συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ δεν διακρίνουμε. Ούτε με το τηλεσκόπιο. Ούτε με το μικροσκόπιο. Εσείς πώς την εντοπίζετε; Με τους παραμορφωτικούς φακούς του συγκρητισμού;

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

_______________

Γι' αυτό τους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διάλογους αντιλαμβανόμαστε, όπως ο κορυφαίος Ορθόδοξος θεολόγος του 20ού αιώνα Γεώργιος Φλωρόφσκυ, ως επιστροφή στην Ορθοδοξία.

Με την ίδια ειλικρινή αγάπη που απευθυνόμαστε στους διαλόγους προς τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς και τους λέμε ελάτε στη ΜΟΝΗ αληθινή Εκκλησία, υποστηρίζουμε ένθερμα την ορθόδοξη ιεραποστολή η οποία μεταστρέφει τους αδελφούς μας από τα δαιμόνια της πλάνης των άλλων θρησκειών και αιρέσεων στο φως του αληθινού Θεού!

ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

_____________________

Με την ίδια ακριβώς λογική θέλουμε το μάθημα των θρησκευτικών να είναι καθαρά ορθόδοξο και βασισμένο στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Είναι δεκτό - και αν θέλετε επιθυμητό - για λόγους εγκυκλοπαιδικούς, τα παιδιά μας να γνωρίζουν ορισμένα στοιχεία για τις αιρέσεις και θρησκείες που υπάρχουν. Ο όγκος όμως της ύλης αλλά προπαντός η αιχμή του μαθήματος πρέπει να είναι η κατήχηση των αληθειών της ορθοδόξου πίστεως.

ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΣΗ

________________

Οσο για τον ανώνυμο που ρωτά αν καλώ τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς αλλά και τους άθεους και τους σχισματικούς σε διάλογο απαντώ ότι έχει απόλυτα δίκαιο.

ΠΟΤΕ δεν υποστήριξα ότι δεν πρέπει να γίνονται διάλογοι. Οι διάλογοι ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται αλλά μέσα στα ορθόδοξα δογματικά και κανονικά πλαίσια.

Χωρίς συγκρητιστικό φρόνημα, χωρίς συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους και χωρίς προδοτικές συμφωνιές για την Ορθοδοξία, όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ.

Χωρίς τα απαράδεκτα εκκλησιολογικά κείμενα του Πόρτο Αλέγκρε, της Ραβέννας και της Ελούντας. Χωρίς την υιοθέτηση αιρετικών διδασκαλιών όπως την Αγγλικανικής έμπνευσης “Βαπτισματική θεολογία” και τη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”, που έλκει την καταγωγή της στη βατικάνεια Θεολογία.

Αν οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι στους διαλόγους κηρύττουν Χριστό τον Αληθινό Θεό και την Ορθόδοξη Εκκλησία ως τη Μόνη Αληθινή Εκκλησία τότε επιτελούν το χρέος τους έναντι του Θεού και των συνανθρώπων τους.

Αν, όμως, κάνουν παζάρια σε θέματα πίστεως τότε και το δρόμο στους εν τω σκότει της πλάνης καθημένους προς τον αληθινό Θεό κλείνουν αλλά και την ψυχή τους βαραίνουν αφόρητα με το συγκρητιστικό τους φρόνημα.

ΤΙ ΑΝΑΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ

________________

Οσο για την ερώτησή σας αν από τους διαλόγους αναμένω οι αλλόθρησκοι και οι αιρετικοί να μεταστραφούν στην Ορθοδοξία απαντώ: ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΩ.

Αλήθεια, όμως;

Γιατί ρωτάτε; Μήπως εσείς πιστεύετε κάτι διαφορετικό; Αναμένετε να τα βρούμε με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους κάπου στη μέση;

Χωρεί συγκατάβασις στα της πίστεως, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε; Δεν ακούσατε για ένα βιβλίο που λέγεται ευαγγέλιο και για κάποιο Χριστό που λέγει ότι όποιος αλλάξει “ιώτα εν ή κεραίαν μίαν ελάχιστος κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών”; Ποιο ευαγγέλιο διαβάζετε, που σας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Απόστολος Παύλος δίδασκε ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ και ότι ο Χριστός άφηνε έστω και το ελάχιστο περιθώριο για συγκρητισμό;

ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

_________________

Ρωτά επίσης ο Ανώνυμος. Τότε σε τι διαφέρει η στάση μου από τον Παπισμό (επ’ ευκαιρία Παπισμό όχι “Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία” όπως αναφέρετε) που επιδιώκουν να υποτάξουν κάποιους στις δοξασίες τους.

Απαντώ: Η διαφορά έγκειται στο ότι οι Παπικοί προσφέρουν νοθευμένο και αλλοτριωμένο το Χριστιανισμό ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει “οι προφήται ως είδον, οι απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν”.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ

_____________

Με άλλα λόγια: Δεν προσκαλώ κανένα αλλόθρησκο και αιρετικό να γίνει ορθόδοξος για να ασπασθεί προσωπικές μου ιδέες επειδή στα θέματα της πίστεως δεν έχω καμιά απολύτως προσωπική πεποίθηση. Πιστεύω ΜΟΝΟΝ όσα πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτά και ενστερνίζομαι ανεπιφύλακτα και αυτά κηρύττω όπως τα παρέλαβα.

"ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΚΡΙΝΩ ΣΕ ΠΟΝΗΡΕ ΔΟΥΛΕ"

________________________________________

Αναφέρετε επίσης, κ. Καπετανάκη, ότι "η ανοχή και η καταλλαγή ήταν τα γνωρίσματα των πρωτοχριστιανών" και διερωτάστε αν πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχέγονη Εκκλησία.

Κύριε Καπετανάκη! Αγνοείτε ότι η πεμπτουσία του Προτεσταντισμού συνίσταται στην επιστροφή στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία επειδή ακριβώς θεωρεί ότι η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας διέφθειρε το χριστιανικό ευαγγέλιο;

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ενστερνίζεστε τον ακρογωνιαίο λίθο του Προτεσταντισμού. Γι' αυτό προσέχετε αυτά που γράφετε.

Οσον για την άποψή σας ότι οι πρώτοι χριστιανοί ήταν συγκρητιστές και ανεκτικοί έναντι των άλλων θρησκειών δεν προσκρούσει απλά στην πίστη της Εκκλησίας αλλά και στην αδιάψευστη μαρτυρία της Εκκλησιαστικής ιστορίας.

Αγνοείτε, άραγε, ότι τους τρεις πρώτους αιώνες υπήρξαν, με τους μετριότερους υπολογισμούς, έντεκα εκατομμύρια μάρτυρες; Γιατί μαρτύρησαν; Για ένα μόνο λόγο: Επειδή ΔΕΝ έκαναν κανένα συμβιβασμό με το συγκρητισμό. Επειδή δεν έλεγαν ο Χριστός είναι ένας ακόμη Θεός αλλά ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός.

Και μετά από αυτή την αδιάψευστη Ιστορική πραγματικότητα εσείς τους φέρνετε ως παράδειγμα για να στηρίξετε το συγκρητισμό στους διαλόγους και για να προωθήσετε τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών;

ΤΑ ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΑ Ή ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ;

_________________

Και το τελευταίο ερώτημα που θέτει ο κ. Καπετανάκης:

Μήπως με το πολυπολιτισμικό μάθημα θα προβάλουμε καλύτερα την Ορθοδοξία;

Απαντώ: Η μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας και η σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα μας διδάσκουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λέτε.

Ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθείτης λ.χ. στην Αμερική δημιούργησε 19 ανδρώα και γυναικεία μοναστήρια στα οποία ασκούνται 200 περίπου μοναχές και μοναχοί. Πολλοί από αυτούς είναι προσήλυτοι στην Ορθοδοξία από διάφορες θρησκείες και αιρέσεις, ενώ - ως γνωστόν - οι θέσεις του Γέροντα Εφραίμ σε θέματα δογματικής και κανονικής ακριβείας είναι απαρέγκλιτα ορθόδοξες.

Και μόνον ο Γέροντας Εφραίμ; Ολοι οι παραδοσιακοί κληρικοί γίνονται πόλος έλξεως φιλόθεων ψυχών που θέλουν να ζήσουν εν μετανοία. Ξέρετε κανένα μοντέρνο και φιλελεύθερο παπά που μαγνητίζει τους ανθρώπους; Ούτε ένας κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Γνωρίζετε την αιτία; Οταν ο άνθρωπος αποφασίσει να μετανοήσει θέλει να του πουν την αλήθεια. Δεν θέλει χλιαρές τοποθετήσεις, επειδή όλοι νιώθουν ότι με το Θεό ισχύει το ή όλα ή τίποτα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που χιλιάδες ψυχές εξομολογούντο στους π. Επιφάνιο, π. Αυγουστίνο Καντιώτη, Πόποβιτς, Μυτιληναίο, Κραγιόπουλο, π. Φιλόθεο Ζερβάκο, Πορφύριο, Τσαλίκη, Εφραίμ, Καψάνη κτλ.

Μπορείτε να μου αναφέρετε έστω και ένα παράδειγμα μοντέρνου “πολυπολιτισμικού” κληρικού που γίνεται πόλος έλξης ψυχών;

Οι δικοί σας οι άνθρωποι, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε, (Αγουρίδης, Γιανναράς, Θερμός, Νησιώτης, Μπέης, Γιαγκάζογλου, Βασιλειάδης, Παπαθανασίου, κτλ.) πόσους έφεραν στην Ορθοδοξία;

Πώς είπατε; Ούτε ένα!;

Ασφαλώς!, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Και η εξήγηση είναι απλή. Για να κάνεις κάποιο Ορθόδοξο πρέπει εσύ πρώτα να είσαι Ορθόδοξος.

Αλλά τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που πουλά συγκρητισμό στους διαλόγους και συμπροσεύχεται μαζί τους λες και είναι Ορθόδοξοι;

Τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που θέλει να διδάσκει τα παιδιά μας για την Κάλι, τον Αλλάχ, το Βίσνου, τον Γκανέσα, κτλ. αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους;

Μήπως υπάρχουν αντιρρήσεις;

Καλή Ανάσταση!

Με την εν Χριστώ αγάπη μου,

Παναγιώτης Τελεβάντος

___________________________________________

*(Με αφορμή σχόλια που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα “Θρησκευτικά” από τον κ. Καπετανάκη και από τον ανώνυμο 22 Μαρτίου 1.47).

“Ο/Η georgios d.kapetanakis είπε...

Αγαπητέ Παναγιώτη, εν Χριστω αδελφέ και εν τη διαφορετικότητα των χαρισμάτων συνυπάρχοντα, σε ευχαριστώ εν πρώτοις για την αναφορά σου στο κειμενό μου και με συγχωρείς που ως τώρα αγνοούσα την προσπάθειά σου, όμως θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή: Οταν αποσπασματικά κρίνεις κάποιο κείμενο θα κρίνεις είτε ιδιοτελώς, είτε ανεπαρκώς. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκεις στη δεύτερη περίπτωση. Κάνε ένα κόπο και ξανακοίτα το κείμενο και θα διαπιστώσεις ότι ο Παύλος που ζούσε / βίωνε / δρούσε στη διαφορετικότητα και στην ετερότητα της πολυπολιτισμικής ρωμαικής αυτοκρατορίας μπορεί να λειτουργησει ως αρωγός και για τη σημερινή θρησκευτική αγωγή. Δεν περιχαρακωθηκε στο πλαίσιο του Ιουδαισμού και πείσθηκε από τον Πέτρο για το άνοιγμα στα έθνη. Ο Παύλος δε φοβήθηκε την αναθεώρηση των ταυτοτήτων του σε κανενα στάδιο της ζωής του και γι’ αυτό έμεινε στην ιστορία. Ας τον ακολουθησουμε κι ας το μιμηθουμε έστω λίγο για να μπορεσουμε όχι απλά να συνυπάρξουμε στη ροικότητα της παγκοσμιοποίησης με τους "αλλους" αλλά να γίνουμε πρωτοπόροι στην έξοδο από την κρίση της εκκοσμικευμενης πραγματικότητας. Η ανοχή και η καταλλαγή ήταν η λυδία λίθος των πρωτοχριστιανών, μήπως πρέπει να τις αναζητήσουμε και εμείς και να επιτρέψουμε και στους άλλους λαούς να μετέχουν στην Αληθεια; Μήπως η κατήχηση και ο προτεταμενος δείκτης δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη μέθοδο θρησκευτικής αγωγής για τη σημερινή ραγδαία μεταλασσόμενη κοινωνία;

22 Μαρτίου 2010 11:39 π.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

@Παναγιώτη Τελεβάντο

Άρα σύμφωνα με τα λεγόμενά σας τους καλείτε σε μια διαλεκτική σχέση μαζί σας.

Άρα ποιο το πρόβλημα του διαλόγου με τους μη ορθόδοξους;

Εκτός κι αν εννοείτε το διάλογο ως υποταγή στα δικά σας πιστεύω. Σε τί διαφέρετε, τότε, από αυτούς που θέλουν την υποταγή της ορθόδοξης εκκλησίας στην ρωμαιοκαθολική;