"ΑΝΤΙΚΛΕΠΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ"

«ΑΝΤΙΚΛΕΠΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ»

Ἐξ’ ἴσου ἀπαραίτητος μέ τόν Ἀντιτρομοκρατικό Νόμο

«Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπεν πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου͵ Κύριε͵ δίδωμι τοῖς πτωχοῖς͵ καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο͵ καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν.» (Λουκ. ιθ’ 8-9).

Του θεολόγου κ. Ιωάννη Ρεντζίδη

========================

Α. Ὁ ἠθικός καί πνευματικός νόμος εἶναι ἀπαραίτητος στίς κοινωνίες

Δέν ἔχουμε καμιά διάθεσι πολιτικολογίας. Ἀλλά ὁ Πνευματικός νόμος ὅταν παραβιάζεται τότε ἐκδικεῖται. Ὅταν μία κοινωνία ἀγνοεῖ τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, τότε, ἀσφαλῶς βρίσκει τρόπους προσωρινά νά ξεφεύγη ἀπό τούς ἀνθρωπίνους νόμους, καί νά παρανομῆ “νομίμως”, ἀλλά τελικά ὁδηγεῖται στό μαρασμό καί τήν καταστροφή.

Ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ ἐντέλλεται οἱ ἄνθρωποι νά μή κλέπτουν, οὔτε κἄν νά ἐπιθυμοῦν ὅσα ἀγαθά ἀνήκουν στόν πλησίον.

Ἀλλά περιλαμβάνει καί ἄλλες δύο διατάξεις πού ἐμεῖς θέλουμε νά τίς ἀγνοοῦμε.

Ὁ ἀδικήσας, δηλαδή ὁ κλέψας, ὀφείλει νά ἐπιστρέψη τό ἀγαθό πού ἀφήρεσε.

Στήν περίπτωσι μή συμμορφώσεως, τότε ἡ ἐξουσία ἔχει τό λόγο, διότι δέν φορεῖ τήν μάχαιρα χωρίς λόγο καί σκοπό.

Β. «Ἀντικλεπτικός νόμος», ὅπως ὁ «Ἀντιτρομοκρατικός»

Ὅταν μία κοινωνία ἔχει εἰδικά προβλήματα, τότε λαμβάνει εἰδικά μέτρα. Ὅταν ἀντιμετωπίζει ἐξωτερικούς κινδύνους, τότε κηρύσσει στρατιωτικό νόμο ἤ καί πόλεμο.

Ὅταν ἡ Πολιτεία μας διεπίστωσε ὅτι ἔχει μεγάλο πρόβλημα μέ τό ζήτητημα τῆς τρομοκρατίας, τότε ἔλαβε εἰδικά μέτρα: Ἐψήφισε τόν λεγόμενο «Ἀντιτρομοκρατικό Νόμο», ἐδημιούργησε τήν λεγομένη «Ἀντιτρομοκρατική Ὑπηρεσία» καί γενικῶς ἐκινητοποίησε ὅλες τίς κρατικές μυστικές καί φανερές ὑπηρεσίες. Ἐάν ὁ νόμος εἶναι ἤ ὄχι δίκαιος, ἀποτελεσματικός ἤ χρήζει βελτιώσεων δέν χρειάζεται νά τό συζητήσουμε τώρα. Ἐάν οἱ ὑπηρεσίες ὑπῆρξαν ἀποτελεσματικές πλήρως ἐπίσης δέν εἶναι θέμα τῆς παρούσης. Πάντως ὑπῆρξαν σημαντικά, νομίζουμε ἀποτελέσματα.

Προφανῶς λοιπόν μία ἀνάλογος νομοθετική ρύθμισις ἀπαιτεῖται καί γιά τό ζήτημα τῆς κλεπτοκρατίας πού ἐπικρατεῖ τά τελευταῖα 35 χρόνια στά διάφορα ἐπίπεδα τῆς κοινωνίας μας. Κυρίως στούς θαλάμους τῆς ἐξουσίας καί τῆς οἰκονομικῆς ἐλίτ.

Καί ὅλη αὐτή ἡ νοοτροπία τῆς διαφθορᾶς διαχέεται καί πρός τά κάτω, πρός τίς ὑπηρεσίες πρός τούς ἁπλοῦς πολίτες, καί ἐν γένει εἰς ὁλόκληρο τόν Ἑλληνικό λαό.

Ἑπομένως, ἀπαραίτητο εἶναι νά ψηφισθῆ καί λειτουργήση σωστά ἕνας «Ἀντικλεπτικός νόμος», μέ τή δημιουργία ἀντιστοίχων ὑπηρεσιῶν.

Ἐάν οἱ ἕως τώρα Νόμοι ἐφηρμόζοντο τότε δέν θά ἦσαν ἀπαραίτητα πρόσθετα μέτρα. Ἀλλά οἱ ἐξουσιασταί-κλέπτες ἀπεθρασύνθησαν παντελῶς: «Κλοπή μέν χρημάτων ἀνελεύθερον, ἁρπαγή δέ ἀναίσχυντον» (= Ἡ κλοπή τῶν χρημάτων εἶναι πράξις ἀνελεύθερη, ἐνῶ ἡ ἁρπαγή ἀναίσχυνη) (Πλάτων).

Μετά τήν παγκόσμιο οἰκονομική κρίσι τοῦ 2008-09 στήν πατρίδα μας κατέστη κοινό μυστικό ὅτι τό 1% τοῦ λαοῦ ἔκλεβε καί κλέβει τό 99% τοῦ λαοῦ.

Γ. Στή Γερμανία “ἔκλεψαν” τά ἀρχεῖα τῶν κλεπτῶν.

Μετεδόθη ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως ὅτι, ἡ Γερμανική Πολιτεία ἐπλήρωσε κάποιον «εἰδικό χάκερ», ἄνθρωπο δυνάμενο νά εἰσέρχεται στά κρυφά ἀρχεῖα τῶν τραπεζῶν, ὅπου κλειδώνεται τό μαῦρο, ἤ τό βρώμικο χρῆμα.

Κατόπιν ἀνεκοίνωσε πώς ἐντός τριῶν ἡμερῶν οἱ κλέπτες πρέπει νά καταγγείλουν τόν ἑαυτό τους καί νά ἐπιστρέψουν τά χρήματα πίσω. Διαφορετικά ἡ ποινή θά εἶναι δεκαπλασία τῶν χρημάτων τά ὁποῖα ὑπεξαίρεσαν.

Τό ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἀνακοινώσεως εἶναι ὅτι, τό 70% τῶν περιλαμβανομένων στίς λίστες ἔκανε δήλωσι ἐπιστροφῆς τῶν χρημάτων.

Δ. Στήν Ιταλία οἱ φυλακές... τό “Ἀκριβώτερο Ξενοδοχεῖο” τοῦ κόμου.

Ἡ παγκόσμιος κρίσις ἐνέσκηψε ἐπειδή οἱ τράπεζες λειτουργοῦν ὡς «πλυντήρια» «μαύρου» καί «βρώμικου» χρήματος καί τά χρηματιστήρια ὡς «κλεπτήρια» καταστήματα.

Ἐάν κάποιος ἐπισκεφθῆ τό κέντρο τῆς Ρώμης θά βρεθῆ μπροστά στό “Ἀκριβώτερο Ξενοδοχεῖο” τοῦ κόσμου. Δέν ἔχει πολυτέλεια, οὔτε ἐξωτερική ὄψι παλατιοῦ. Εἶναι σκοτεινό καί σιδηρόφρακτο. Εἶναι οἱ φυλακές τῆς Ρώμης. Τίς ἀποκαλοῦν τό “Ἀκριβώτερο Ξενοδοχεῖο” τοῦ κόμου, διότι μετά τίς ἔρευνες τῶν Ἰταλικῶν δικαστικῶν Ἀρχῶν ἐφυλακίσθησαν τά ὑψηλότερα πρόσωπα τῆς πολιτικῆς καί οἰκονομικῆς ἐλίτ τῆς γείτονος χώρας. Πρωθυπουργοί, Ὑπουργοί, Στρατηγοί, Δικαστές, Ἐπιχειρηματίες κ.τ.λ. εἶναι οἱ ἀκούσιοι «ἔνοικοι» αὐτοῦ τοῦ «Ξενοδοχείου».

Εἶναι καιρός λοιπόν καί ἐδῶ νά γίνουν «Ξενοδοχεῖα Πολυτελείας» οἱ φυλακές μας!

Ε. Τί νά περιλαμβάνη ὁ ἀντικλεπτικός νόμος!

Δέν εἴμεθα δικαστικοί ἤ νομικοί γιά νά συντάσσουμε νόμους. Ἀλλά κάθε νόμος ἔχει τίς ἠθικές ἀρχές του καί τίς βάσεις του. Αὐτές πού ἐφαρμόζονται καί μέσα στήν Ἐκκλησία.

Κάθε πνευματικός πού ἐξομολογεῖ τόν ἁμαρτωλό ἔχει τρεῖς ἰδιότητες. Εἶναι δάσκαλος, διδάσκων τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι πατέρας, συμπεριφερόμενος μέ πατρική στοργή καί ἀγάπη. Καί εἶναι καί μικρός δικαιοκρίτης, ζητῶν ἀποκατάστασι τῶν ἁμαρτιῶν καί ἀδικιῶν πού ἐπιδέχονται ἀποκατάστασι.

Ὁ Πνευματικός κρίνει ὄχι εἰς τό ὄνομα τοῦ δικαίου, ἀλλά στό ὄνομα τοῦ ἐλέους. Δηλαδή ἐπιεικῶς καί φιλανθρώπως. Ὅμως, πάντοτε ζητᾶ ἀποκατάστασι.

Καί ἕνας σωστός κληρικός, πνευματέμφορος, ἐνάρετος ἴσως θά μποροῦσε νά προτείνει ἕνα νόμο δίκαιο μέ λίγα ἄρθρα. Ἄς ἀναζητηθῆ! Πρός τό παρόν, ὅμως ἡμεῖς ταπεινά προτείνουμε ἕνα νόμο, πού νά περιλαμβάνη καί τά ἀκόλουθα ἄρθρα:

Ἄρθρο πρῶτον: Ὅστις ἔκλεψε ἄμεσα ἤ ἔμμεσα χρήματα ἀπό τό κράτος ἤ τούς πολίτες ἔχει περιθώριο τόσων ἡμερῶν νά κάνη δήλωσι ἐπιστροφῆς καί κατάθεσι αὐτῶν εἰς τό δημόσιο ταμεῖο.

Ἄρθρο δεύτερον: Στήν περίπτωσι πού δέν ἐπιστραφοῦν τά χρήματα, τότε θά δημεύεται ἡ περιουσία του καί θά φυλακίζεται ἰσοβίως γιά ποσά ἄνω τῶν πενήντα ἑκατομμυρίων δραχμῶν (150.000 Εὐρώ). Ἰσωβίως χωρίς δυνατότητες μειώσεων ἤ ἀπαλλαγῶν.

Ἄρθρο τρίτον: Κλοπές λογίζονται τά χρήματα, ἤ πράγματα πού ὑπεξαιρέθησαν ἀπό τό κράτος, ἤ τούς πολίτες μέ ὁποιοδήποτε τρόπο, μίζες, φακελάκια, ὑπερτιμολογήσεις, ἐξαγωγή συναλλάγματος, φοροκλοπές κ.τ.λ..

Βλέπουμε ὅτι ζοῦμε σέ χώρα «κατείδωλον» ἀπό μπάρ, κέντρα διαφθορᾶς καί πολλά ἱδρύματα κλοπῆς (τράπεζες, ἑταιρεῖες κ.τ.λ.) καί αὐτό πρέπει νά σταματήση!

Στ. Ἐξετέλεσε δέκα ἐπτά ἐμπόρους ναρκωτικῶν. Δέν ὑπῆρξε δέκατος ὄγδοος!!!

Εἶναι γνωστόν ὅτι ὅταν στήν Περσία (Ἰράν) ἡ ἐμπορία τῶν ναρκωτικῶν ἔλαβε διαστάσεις ἐκρηκτικές, τότε ὁ Σάχης τῆς Περσίας ἐψήφισε ἕνα «Ἀντιναρκωτικό Νόμο», βάσει τοῦ ὁποίου, ὅποιος συνελαμβάνετο νά κατέχη πάνω ἀπό τόσα γραμμάρια ναρκωτικῶν οὐσιῶν ἐξετελεῖτο.

Ἐξετελέσθησαν δέκα ἑπτά ἔμποροι. Δέν χρειάσθηκε νά ἐκτελεσθῆ δέκατος ὄγδοος.

Ἄλλο παράδειγμα ἀπό τήν πατρίδα μας. Μέχρι τήν περίοδο τῆς κατοχῆς μία μεγάλη μάστιγα τῆς ἐπαρχίας ἦτο ἡ ζωοκλοπή. Τό κράτος παρά τίς προσπάθειες δέν ἐπετύγχανε νά τήν ξεριζώση. Ὅταν στήν ὕπαιθρο ἐκυριάρχησαν τά ἀντάρτικα, τότε κάποιοι καπεταναῖοι (καί ἀπό τίς δύο παρατάξεις) αὐτοῦ ἔδωσαν ἐντολή νά ἐκτελοῦνται οἱ ζωοκλέπτες. Τό μέτρο ἐτέθη εἰς ἐφαρμογή καί μετά τήν ἐκτέλεσι μερικῶν λησταρχίσκων καί νταήδων, ἡ ζωοκλοπή ἐκόπη μέ τό μαχαίρι.

Τά γεγονότα αὐτά ἁπλῶς τά μνημονεύουμε ὡς ἱστορικά δεδομένα γιά νά κατανοήσουμε τήν ψυχολογία τοῦ ἐγκληματίου.

Ὅταν τό ὠργανωμένο Κράτος ἐπιθυμεῖ νά ἐπιτύχη κάτι ἠθικό καί ἀναγκαῖο, τό ἐπιτυγχάνει μέ νόμιμα καί ἠθικά μέτρα, ἀλλά κινούμενο μέ ἐπιμονή καί σταθερότητα. Γιά παράδειγμα ὑπάρχουν ἑταιρεῖες πού λέγονται «ριχτάρια». Αὐτές ἔχουν στήν διάθεσί τους μόνον τιμολόγια. Κόβουν τιμολόγια σέ κάποιους ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας καί λαμβάνουν μέρος τῶν χρημάτων πού ἀναγράφονται στά τιμολόγια. Πολύ εὔκολα τό Κράτος δύναται νά λύση τόπρόβλημα τῶν «ριχταριῶν» καί ὅσων κρατικῶν λειτουργῶν τά χρησιμοποιοῦν ἀποσπῶντας τό δημόσιο χρῆμα.

Ζ. Ὁ Ἀρχιταμίας πού ἔκλεψε μυριάδες τάλαντα ἀπό τόν Μέγα Ἀλέξανδρο.

Οἱ κλοπές κρατικῶν χρημάτων δέν εἶναι καινούργια ὑπόθεσις. Ἡ ἱστορία ἀναφέρει μία συγκλονιστική περίπτωσι κλοπῆς πού ἔγινε στόν πιό ἔνδοξο ἐπίγειο βασιλέα, τόν Μ. Ἀλέξανδρο.

Ὁ Ἀλέξανδρος εἶχε ἀρχιταμία του στήν κατακτημένη Ἀσία τόν Ἅρπαλο τοῦ Μαχάτα. Αὐτός ἔκλεψε ἀπό τά βασιλικά ταμεῖα χιλιάδες τάλαντα (Ποσό τεράστιο! Γιά νά τό ἀντιληφθοῦμε αὐτό, θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι, ὁλόκληρο τό ταμεῖο τοῦ Ἀλεξάνδρου καί τῶν συμμάχων του, ὅταν ἐξεκίνησε γιά τήν Ἀσία περιεῖχε μόνο 60 τάλαντα) καί ἔφυγε γιά τά Μέγαρα. Ὁ Ἀλέξανδρος τόν συνεχώρησε καί τόν ξαναπῆρε στήν ὑπηρεσία του.

Τότε δεύτερη φορά ἅρπαξε 5.000 τάλαντα καί μετέβη στήν Ἀθήνα. Ἐκεῖ ὁ Ἅρπαλος ἔφθασε μέ 30 πλοῖα. καί 6000 μισθοφόρους στρατό. Δέν τόν ἐδέχθησαν ὅμως φοβούμενοι τόν Ἀλέξανδρο. Ἔφυγε γιά τό Ταίναρο, ὅπου γινόταν οἱ συναλλαγές γιά μισθοφορικό στρατό. Ἐπέστρεψε στήν Ἀθήνα μόνο μέ τόν θησαυρό. Ἔγινε ἱκέτης, δηλαδή εἰσῆλθε σέ ναό ζητῶντας προστασία. Τότε ἦλθε αἴτησι τοῦ Φιλόξενου τοῦ ταμία τοῦ Ἀλεξάνδρου γιά τήν ἔκδοσι τοῦ Ἁρπάλου. Φρουροί ἐφύλαγαν τόν κλέπτη μέ εὐθύνη τοῦ Δημοσθένους. Ἀλλά αὐτός ἕνα πρωῒ ἐξηφανίσθη δωροδοκῶντας πολλούς ἰσχυρούς τῶν Ἀθηνῶν. Ἔφυγε, πῆγε στό Ταίναρο, πῆρε τούς μισθοφόρους του καί τούς θησαυρούς του καί μετέβη στήν Κρήτη. Ἐκεῖ ἐδολοφονήθη ἀπό τόν φίλο του τόν Σπαρτιάτη Θίβρωνα, πού τὄσκασε καί πῆγε μέ τά κλοπιμαῖα στήν Κυρήνη.

Ὁ Πιστός δοῦλος τοῦ δολοφονημένου κατέφυγε στή Ρόδο, ὅπου τόν ἐξέδωσαν στόν Φιλόξενο καί ὡμολόγησε ὅτι ἐγνώριζε γιά τά χρήματα τοῦ ἀφέντη του. (Σήμερα ὑπάρχουν καταθέσεις σέ κρυφούς λογαριασμούς στό ἐξωτερικό καί διάφορες ὑπεράκτιες ἑταιρεῖες).

Στήν Ἀθήνα ἐστάλη κατάλογος τῶν ποσῶν καί τά ὀνόματα τῶν ἐπιφανῶν Ἀθηναίων πού κατηγοροῦντο γιά χρηματισμό ἀπό τά βασιλικά ταμεῖα. Ὁ Δημοσθένης κατεδικάσθη στά πενταπλάσια χρήματα ἀπό αὐτά πού ἔλαβε ἐξαγορασθείς ἀπό τόν Ἅρπαλο: 5Χ20=100 τάλαντα. Δέν μποροῦσε νά πληρώση τό μεγάλο ποσό, ἐφυλακίσθη καί κατεδικάσθη γιά τά «ἁρπάλεια χρήματα».

Αὐτή ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται πανομοιότυπος μέ τίς φυγαδεύσεις τῶν διαφόρων «Χριστοφοράκων», μέ τήν βοήθεια Κρατικῶν παραγόντων καί κατά τίς ἡμέρες μας.

Δυσστυχῶς, κατά τή λαϊκή ρῆσι μερικοί ἐξουσιασταί γνωρίζουν «24 τρόπους γιά νά βγάζουν χρήματα ἐκ τῶν ὁποίων ὁ τιμιώτερος εἶναι ἡ κλοπή!».

Ὁ Χριστός περιγράφει σέ μία παραβολή Του τήν τερλαστθα ὀφειλή μυρίων (10.000) ταλάντων πρός ἕνα Βασιλιᾶ. Δηλαδή, ποσό τεράστιο πού μποροῦσε νά ἔχη μόνο ἕνας ἔμπιστος (ἕνας «ὑπουργός») καί ὄχι ἕνας ὑπηρέτης τοῦ Βασιλιᾶ. Αὐτός ὑπῆρξε καταχραστής τῆς ἐμπιστοσύνης καί τῶν χρημάτων τοῦ Βασιλιᾶ του:

«Διὰ τοῦτο ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ ὃς ἠθέλησεν συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δούλων αὐτοῦ. 18.24 ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσηνέχθη αὐτῷ εἷς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων. 18.25 μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριος πραθῆναι καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα ἔχει͵ καὶ ἀποδοθῆναι» (Ματθ. ιη’ 23-25).

Βεβαίως ἡ παραβολή ἔχει καί τήν συνέχειά της. Ὁ Βασιλιᾶς συνεχώρησε τόν οἰκονόμο αὐτόν. Στή συνέχεια ὅμως ἐκεῖνος ἔπνιγε κάποιο σύνδουλό του πού τοῦ χρωστοῦσε μόλις ἑκατό δηνάρια (ἑκατό ἡμερομίσθια θά λέγαμε). Στό τέλος ὁ Βασιλιᾶς ἔδωσε ἐντολή νά πετάξουν τόν ἀμετανόητο καί σκληρό πρώην ἔμπιστό του («Ὑπουργό») στήν φυλακή μέχρι νά ἀποδώση (!!!) τά χρεωστούμενα.

«Πεσὼν οὖν ὁ δοῦλος προσεκύνει αὐτῷ λέγων͵ Μακροθύμησον ἐπ΄ ἐμοί͵ καὶ πάντα ἀποδώσω σοι. 18.27 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτόν͵ καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. 18.28 ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια͵ καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγεν λέγων͵ Ἀπόδος εἴ τι ὀφείλεις. 18.29 πεσὼν οὖν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ παρεκάλει αὐτὸν λέγων͵ Μακροθύμησον ἐπ΄ ἐμοί͵ καὶ ἀποδώσω σοι. 18.30 ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν͵ ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον.

18.31 ἰδόντες οὖν οἱ σύνδουλοι αὐτοῦ τὰ γενόμενα ἐλυπήθησαν σφόδρα͵ καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τῷ κυρίῳ ἑαυτῶν πάντα τὰ γενόμενα. 18.32 τότε προσκαλεσάμενος αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ λέγει αὐτῷ͵ Δοῦλε πονηρέ͵ πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι͵ ἐπεὶ παρεκάλεσάς με· 18.33 οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου͵ ὡς κἀγὼ σὲ ἠλέησα; 18.34 καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον. 18.35 Οὕτως καὶ ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ποιήσει ὑμῖν ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν.» (Ματθ. ιη 26-35).

Βλέπουμε βεβαίως πώς ὁ καταχραστής, κατέληξε τελικῶς στήν φυλακή.

Η. Ξεχρεώνουμε τά χρέη τάχιστα.!

Εἶναι γνωστόν ὅτι, τό χρέος τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας ἐγγίζει τά 120 τρισ. δραχμές (400 δισ. εὐρώ).

Οἱ εἰδικοί ὑπολογίζουν ὅτι τά χρήματα πού κλέπτονται στήν Ἑλλάδα εἶναι πολύ πάνω ἀπό τά 6 τρισ. δραχμές (20 δισ. εὐρώ) ἐτησίως.

Μέ δεδομένο ὅτι τά κακουργήματα παραγράφονται μετά ἀπό πολλά χρόνια, τό ἴδιο πρέπει νά ἰσχύη καί μέ στόν «Ἀντικλεπτικό Νόμο». Νά ἐκτείνεται ἡ ἁρμοδιότητά του, σέ ὅλα τά ποινικά-κακουργηματικά ἀδικήματα πού ἔγιναν μέσα στίς προηγούμενες τουλάχιστον τρεῖς δεκαετίες. (Αὐτό δέν ἀποτελεῖ νόμο ἀναδρομικῆς ἰσχύος, διότι ἡ κακουργηματική κλοπή ἀποτελεῖ βαρύτατο ποινικό ἀδίκημα καί σήμερα. Θά εἶναι νομοθέτημα «πιλοτικό», «ὁδηγητικό» «καταστατικό» τῶν ὑπαρχόντων ἤδη ποινικῶν διατάξεων). Φυσικά καί οἱ κλοπές τῶν πολιτικῶν καί τῶν συνοδοιπόρων τους ΔΕΝ παραγράφονται, διότι δέν πρόκειται γιά πολιτικές κατηγορίες πού ἐνδεχομένως καλύπτει τό πολιτικό ἄσυλο, ἀλλά γιά κλοπές χρημάτων ἤ ὑπεξαιρέσεις καί ποινικά ἀδικήματα, πού βρίσκονται ἐκτός πάσης παραγραφῆς ὡς ἰδιαζόντως εἰδεχθεῖς κακουργηματικές πράξεις.

Τότε, ἀκόμη καί τά ἐλάχιστα κλεμμένα νά ἐπιστραφοῦν εἴτε ἑκουσίως, εἴτε μέ δημεύσεις τῶν τεραστίων περιουσιῶν, θά ἔχουν ἐπιστραφεῖ 6 δισ. δρχ. Χ20 ἔτη=120 δις. δρχ. (20 δισ. εὐρώΧ20 ἔτη=400 δισ. εὐρώ). Δηλαδή ἡ Ἑλλάς ξεχρεώνεται μόνο μέ τήν ἐπιστροφή τῶν ἀφαιρεθέντων ἀπό τόν κρατικό κορβανᾶ τά τελευταῖα 20 χρόνια.

Καταγράφουμε πώς, ὅπως ὑπολογίζουν οἱ εἰδικοί, στό ἐξωτερικό ὑπάρχουν ὑπεράκτιες ἑταιρεῖες ἀπό 10.000 Ἕλληνες πού ἔχουν περιουσία 150 τρισ. δρχ. (500 δισ. εὐρώ). Ὅλα τά χρήματα τῶν ἑταιρειῶν αὐτοῦ τοῦ εἴδους παγκοσμίως εἶναι 3,3 τετράκις ἑκατομμύρια δρχ (11 τρίσ. εὐρώ. Δηλαδή τά Ἑλληνικά εἶναι τό 5% παγκοσμίως (Στοιχεῖα Μαῒου 2009).

Θ. Δέν θά ἐπιστρέψουμε τά δάνεια;

Θέλουμε νά γυρίσουμε καί λίγο πίσω στήν πρόσφατο ἱστορία μας καί νά διδασκώμεθα ἀπό αὐτήν.

Ὅταν ἡ Ἑλλάς ἔλαβε τό πρῶτο δάνειο τότε ὁ Μαυροκορδᾶτος καί ὁ Κωλέττης ἦσαν βαθειά συλλογισμένοι.

-Σκέπτομαι, ἀπεκάλυψε τίς σκέψεις του ὁ Μαυροκορδάτος, πώς θά ἐπιστρέψουμε αὐτό τό δάνειο.

-Και ἐγώ, ἀποκρίθηκε ὁ Κωλέττης, διαλογίζομαι πώς δέν θά τό ἐπιστρέψουμε.

Ἐμεῖς ὡς Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὀφείλουμε νά εἴμεθα δίκαιοι καί ὄχι κλέπτες. Νά ἐπιστρέφουμε τά δανεικά.

Ἐπιπροσθέτως, ὅμως, νά ζητοῦμε καί τά δίκαιά μας. Δυστυχῶς ὅμως, αὐτός πού ἔμαθε στήν κλοπή καί τήν ἀδικία, δέν ἐνδιαφέρεται διά τό ΔΙΚΑΙΟΝ τοῦ Ἔθνους καί τοῦ λαοῦ.Ἰδού διατί εὐκολώτατα χαρίζουμε τά Ἐθνικά μας Δίκαια πρός τούς προσωρινούς κάποτε κατακτητές μας (π.χ. Γερμανούς) καί πρός τούς δεδηλωμένους ἐχθρούς μας.

Ι. Ὁ Θεός δέν συνεβούλευσε τό λαό του νά κλέψη, ἀλλά νά πάρη πίσω τά κλαπέντα, ὑπό τῶν τυράννων του.

Ἕνα μοναδικό περιστατικό «κλοπῆς» μᾶς παρουσιάζει ἡ Παλαιά Διαθήκη. Γιά τήν ἀκρίβεια «ἐπιστροφῆς τῶν κλεμένων»:

Ὁ Θεός ἔδωσε ἐντολή στούς Ἰσραηλίτες τήν παραμονή πρό τῆς φυγῆς τους ἀπό τήν Αἴγυπτο, νά ζητήσουν ἀπό τούς γείτονες τούς Αὐγυπτίους διάφορα πολύτιμα ἀντικείμενα καί τιμαλφῆ. Ὅταν ἔφυγαν ξαφνικά μετά τόν θάνατο τῶν πρωτοτόκων τῶν Αὐγυπτίων πῆραν μαζί τους καί τά πολύτιμα αὐτά κοσμήματα κ.τ.λ. Ὅταν βέβαια τούς κηνύγησαν οἱ Αὐγύπτιοι, ἔμειναν μέσα εἰς τόν ὑδατόστρωτο τάφο τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, ἐνῶ ἐνωρίτερα οἱ Ἰσραηλίτες πέρασαν ἀβρόχοις ποσί πρός τήν γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.

Ὁ Θεός, προφανῶς ἔδωσε αὐτή τήν ἐντολή γιατί ἐπί τετρακόσια χρόνια οἱ Αὐγύπτιοι τούς χρησιμοποιοῦσαν ὡς δούλους κλέπτοντας τόν ἱδρώτα καί τά ἀγαθά τους. Δέν ἔκλεψαν λοιπόν, ἀλλά ἀπέσπασαν ἀπό τούς κλέπτες τά δικά τους.

Ἐντολή παραλαβῆς: «Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα (ὁμιλεῖ ὁ Θεός) πατάξω τοὺς Αἰγυπτίους ἐν πᾶσι τοῖς θαυμασίοις μου͵ οἷς ποιήσω ἐν αὐτοῖς͵ καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶς. 3.21 καὶ δώσω χάριν τῷ λαῷ τούτῳ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων· ὅταν δὲ ἀποτρέχητε͵ οὐκ ἀπελεύσεσθε κενοί· 3.22 αἰτήσει γυνὴ παρὰ γείτονος καὶ συσκήνου αὐτῆς σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν͵ καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τοὺς υἱοὺς ὑμῶν καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας ὑμῶν καὶ σκυλεύσετε τοὺς Αἰγυπτίους. (Ἔξοδ. Γ’ 20-22).

Ἐκτέλεσις ἐντολῆς: «οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραηλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐτοῖς Μωυσῆς͵ καὶ ᾔτησαν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν· 12.36 καὶ Κύριος ἔδωκεν τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων͵ καὶ ἔχρησαν αὐτοῖς· καὶ ἐσκύλευσαν τοὺς Αἰγυπτίους. (Ἔξοδ. ιβ’ 35-36).

ΙΑ. Παράξενη προφητεία: Θά σᾶς δώσουν χρήματα ἀλλά δέν θά μπορέσουν νά τά πάρουν πίσω.

Στήν πατερική γραμματεία συναντᾶμε μία παράξενη προφητεία τοῦ Ἐθναποστόλου καί Ἰσαποστόλου Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

«Θά σᾶς δώσουν πολλά χρήματα. Ἀλλά δέν θά μπορέσουν νά τά πάρουν πίσω».

Τί νά σημαίνει ἆραγε αὐτή ἡ προφητεία. Εἶναι μαγευτικός, ἀλλά ἐπικίνδυνος ὁ χῶρος τῶν προφητειῶν. Μποροῦμε ἐνδεχομένως νά ποῦμε ὅτι θά εἶναι τά δάνεια πού δέν θά μπορέσουν νά πάρουν πίσω;

Καί βεβαίως αὐτό μοιάζει ἄδικο. Ἐάν ὅμως λάβουμε ὑπ’ ὄψιν ὅτι αὐτά τά δάνεια τά ἔχουμε πληρώσει ἤδη πολλαπλᾶ μέ τούς βαρεῖς τόκους καί τά πανωτόκια. Μέ τήν ἐκμετάλλευσι τῶν ἐθνικῶν μας ἀγαθῶν, τότε τί νά ποῦμε.

Ὡς χριστιανοί δέν δεχόμεθα οὐδεμία μορφή κλοπῆς. Προκρίνουμε ὅμως τήν ἐπιστροφή τῶν κλεμμένων. Τά κλεμμένα χρήματα τοῦ κατοχικοῦ δανείου ἀπό τούς Γερμανούς. Τήν ἐπιστροφή τῶν Γλυπτῶν τοῦ Παρθενῶνος ἀπό τούς Ἄγγλους. Τήν πληρωμή τῶν ἐνοικίων πού δέν δίδουν οἱ Ἄγγλοι γιά τίς βάσεις τους στήν Κύπρο. Τήν ἐπιστροφή τοῦ Σιναϊτικοῦ κώδικος ἀπό τούς Ἄγγλους στήν Ἱερά Μονή Ἁγ. Αἰκατερίνης τοῦ Σινᾶ. Τήν ἐπιστροφή πλήθους βυζαντινῶν εἰκόνων πού κοσμοῦν τά μουσεῖα εὐρωπαϊκῶν χωρῶν καί κυρίως τῆς Γερμανίας. Καί ἄλλα πολλά πού χρειάζονται ἔρευνα γιά νά ἀνακαλυφθοῦν.

Μερικοί κλέπτουν τά μνημεῖα ἀπό ἄλλους λαούς καί δέν τά ἐπιστρέφουν.

Αὐτό σημαίνει πώς παραδέχονται ὅτι:

Δέν ἔχουν νά παρουσιάσουν κάτι δικό τους.

Εἶναι υἱοί κλεπτῶν πού ἐξακολουθοῦν νά εἶναι καί οἱ ἴδιοι κλέπτες.

ΙΒ. Μαζί μέ τόν «Ἀντικλεπτικό νόμο» νά ψηφισθῆ ἀντίστοιχος καί ἀνάλογος «Φορολογικός νόμος»

Ἡ θεσμοθέτησις «Ἀντικλεπτικοῦ φορολογικοῦ νόμου» εἶναι ἀπαραίτητος. Καί αὐτός πρέπει νά ἔχη ἐλάχιστα ἄρθρα.

Ἄρθρον πρῶτον: «Κάθε φορολογική δήλωσις, θεωρεῖται ἀπολύτως ἀληθής!».

Ἄρθρον δεύτερον: «Κάθε πρόσωπο πού διαθέτει Κρατική θέσι, θά ὑποβάλλη ἀκριβές πόθεν ἔσχες, αὐτός καί τά πρόσωπα α’ βαθμοῦ συγγενείας, γιά τά κινητά καί γιά τά ἀκίνητα, πού κατέχει εἰς στήν Ἑλλάδα καί εἰς τό ἐξωτερικό».

Ἄρθρον τρίτον: «Κάθε ψευδής δήλωσις, τῶν δύο προηγουμένων διατάξεων, θά συνεπάγεται δήμευσι τῆς περιουσίας, μετά ἀπό δευτεροβάθμιο δικαστική κρίσι!».

Περιττόν νά ποῦμε ὅτι ὁ νόμος περί τοῦ «πόθεν ἔσχες» ἀπαραιτήτως πρέπει νά ἐφαρμοσθῆ καί γιά ὅλους τούς Ἕλληνες Ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Ἐξωτερικοῦ. Τό τονίζουμε καί τοῦ Ἐξωτερικοῦ, καθότι πρός αὐτούς ρέουν καί χρήματα ἀπό τήν μητροπολιτική Ἑλλάδα καί ἀπό τόν ἀπόδημο Ἑλληνισμό.

Ἐπί πλέον νά ἐφαρμοσθοῦν οἱ Ἱεροί Κανόνες ὅπως:

«Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος ἐπί πορνεία, ἤ κλοπῆ, ἁλούς καθαιρείσθω, καί μή ἀφοριζέσθω. Λέγει γάρ ἡ Γραφή, «οὐκ ἐκδικήσεις δισ ἐπί τό αὐτό·» Ὡσαύτως καί οἱ λοιποί κληρικοί» (ΚΕ’ Κανών τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου).

ΙΓ. Ὅσο ἀπέχει ὁ οὐρανός ἀπό τή γῆ τόσο ἀπέχει ὁ Ἰωάννης ἀπό τοῦ νά ἀσχολεῖται μέ τά βασιλικά πράγματα.

Ὅταν ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος κατεκεραύνωνε τούς καταχραστές ὑπουργούς καί τήν βασίλισσα Εὐδοξία γιά τήν κλοπή τοῦ «ἀμπελῶνος» τῆς χήρας, τόν εἰδοποίησαν νά μή ἀσχολῆται μέ τά βασιλικά (πολιτικά) πράγματα, ἀλλά μέ τά πνευματικά του καθήκοντα.

Τότε ἐκεῖνος ἀπεκρίθη μέ αὐστηρότητα πώς «ὅσο ἀπέχει ὁ οὐρανός ἀπό τή γῆ, τόσο ἀπέχει ὁ Ἰωάννης ἀπό τοῦ νά ἀσχολεῖται μέ τά βασιλικά πράγματα. Ἀλλά μέ τά πνευματικά πράγματα ὅπως ἡ κλοπή καί ἡ καταπίεσις τῶν πτωχῶν ἔχει τήν ὑποχρέωσι ὡς πατέρας νά ἀσχολῆται».

Καί οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι λοιπόν ἔχουν χρέος νά λαμβάνουν θέσι καί νά διατυπώνουν ἐπισήμως προτάσεις ἐπί τόσο σοβαρῶν πνευματικῶν θεμάτων.

Ἐμεῖς τονίζουμε πώς, ἄνθρωπε:

• Ἄν θέλῃς νά εἶσαι φτωχός ἅρπαζε!
• Ἄν θέλῃς νά ἔχῃς ἀφθονία, σκόρπιζε.
• Ἄν θέλῃς νά γίνῃς ἐνδεής, ἀποθήκευε.
• Ἄν θέλης νά ἔχης θέα μέσα ἀπό τίς φυλακές, κλέπτε.
• Ἄν θέλης νά ἔχης διαμέρισμα στήν κόλασι, ἅρπαξε τά ἀγαθά τῶν ἄλλων.

ΙΓ. Θά μποροῦν νά προσεύχωνται καλύτερα....

Κατακλείουμε τίς σκέψεις μας μέ κάτι πού μᾶς προβληματίζει. Ἡ Χώρα βυθίζεται καί ὁ πτωχός λαός μας στενάζει. Μερικοί δέ πλούσιοι καί ἐξουσιασταί μιλᾶνε μέ «δακρύβρεκτο» καί «πονεμένο» τρόπο γιά τήν κατάστασι. Συνάμα παίρνουν σκληρά μέτρα βυθίζοντας τό μαχαίρι στήν καρδιά τῶν πενήτων τῆς κοινωνίας μας. Αὐτή ἡ τακτική μᾶς παραπέμπει σέ ἕνα ἰδιαίτερα συμβολικό ἱστορικό γεγονός:

Κάποτε στήν μεγάλη πόλι τῆς Ἀντιοχείας ἔπεσε βαρειά πεῖνα. Τότε ὁ ἐπίσκοπος Μελέτιος ἐκάλεσε τούς πλουσίους νά ἀνοίξουν τίς ἀποθῆκες τῶν τροφίμων γιά τόν πεινασμένο λαό. Τότε ἕνας ἀπό αὐτούς τόν εἰδοποίησε εἰρωνικά λέγοντας:

-Ἐγώ Μακαριώτατε θά προσεύχωμαι γιά τή σωτηρία τῆς πόλεως. Αὐτό νομίζω εἶναι τό μεῖζον πού ἀπαιτεῖται!

Τά λόγια του τά ἐπληροφορήθη ὁ τότε Ἔπαρχος τῆς Ἀντιοχείας Εὐτύχιος καί ἀμέσως διέταξε νά τοῦ δημεύσουν ὅλα τά τρόφιμα πού εἶχε στήν κατοχή του. Κατόπιν παρήγγειλε πρός τόν ὑπερόπτη πλούσιο:

-Τώρα πού ἡ προσευχή σου θά γίνεται μέ ταυτόχρονη νηστεία θά εἶναι καί πιό ἀποτελεσματική!!!