ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ

ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ

Του Πανοσ. Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Τον νυμφώνα σου βλέπω,

Σωτήρ μου κεκοσμημένον,

και ένδυμα ουκ έχω,

ίνα εισέλθω εν αυτώ,

λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής,

Φωτοδότα, και σώσον με.

Πόσες φορές, Κύριέ μου, αισθάνομαι τόν ρύπο της αμαρτίας στη συνείδησή μου. Μέσα όμως στην ατμόσφαιρα  της Μεγάλης Εβδομάδας συγκλονίζομαι από το κατάντημα του ίδιου του εαυτού μου. Βλέπω τό ενδυμα της ψυχής μου, που Εσύ μου χάρισες στο Βάπτισμα να το έχω κάνει εντελώς ακατάλληλο. Είναι κουρελιασμένο και ρυπαρό. Όσο για τις αρετές μου, αυτές είναι όχι μόνο πτωχές, αλλά βλέπω ότι ακόμα δεν έβαλα αρχή μετανοίας. Βλέπω το φωτεινό Σου Νυμφώνα και ντρέπομαι να κάνω έστω και ένα βήμα. Και όμως λαχταρώ, Κύριε, να βρίσκομαι πάντοτε κοντά Σου για ν’ απολαύσω την νυμφική χαρά της αγάπης και της Βασιλείας Σου.

Τι διχασμός ήλθε στην καρδιά μου, θέλω να έλθω, αλλά διστάζω για το χάλι της ψυχῆς μου, Κύριε. Εν ταπεινώσει ομολογώ, ὅτι ''ένδυμα ουκ έχω''. Ό,τι κι αν κάνω εγώ, πάλι θα είναι αδύνατον να βρεθώ εμπρός Σου. Γι' αυτό εν κατανύξει κραυγάζω: ''Έλα Εσύ. Δέξου, Σωτήρα μου, Εσύ να λαμπρύνεις την στολή της ψυχής μου. Μια μόνη Σου ματιά θα την κάνει να αστράψει. Έλα Κύριε σώσε με, κάνε την ψυχή μου δική Σου. Δεν αντέχω να είμαι μακριά Σου. Φωτοδότα, σώσον με."