Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ, Ο “ΒΕΡΜΟΥΔΙΟΣ”, Ο ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ, Ο ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ, Ο “ΒΕΡΜΟΥΔΙΟΣ”, Ο ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ, Ο ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο Σεβ. Καλαβρύτων έχει -οφείλω να παραδεχτώ- ένα δικό του τρόπο να κάνει αισθητή την παρουσία του στην εθνική και εκκλησιαστική επικαιρότητα. 

Ως γόνος της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυνής -γνωστής ως Χρυσοπηγής- που χάρισε στην Εκκλησία της Ελλάδος ένα Χριστόδουλο, ένα Πειραιώς Καλλίνικο, ένα Δημητριάδος Ιγνάτιο και ορισμένα άλλα φυντάνια του ιδίου βεληνεκούς, αρέσκεται να ευεργετεί τον τόπο με το γνωστό χρυσοπηγιώτικο του ήθος.

Ο νέος του Τρωικός πόλεμος αφορά τον εγκλεισμό του καθαιρεθέντος Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου. Για να αναδείξει το πρόβλημα άνοιξε ανελέητο πόλεμο με τον “Βερμούδιο” -όπως αποκαλεί τον πατριαρχικό έξαρχο στην Αθήνα. Οι δε ειδότες τα πολλά “Μακκαβαίοι” μας διαβεβαιώνουν ότι έχει και άλλα θανατηφόρα βέλη στη φαρέτρα του τα οποία και προτίθεται να χρησιμοποιήσει.

Η δική μας θέση καταρχήν για τον καθαιρέθεντα Πατριάρχη Ειρηναίο

Ορθώς καθαιρέθηκε. Τα κροκοδείλια δάκρυα των διάφορων μοιρολογήτρων δεν μας πείθουν επί το ελάχιστον. Με την πολιτική του έβαλε σε θανάσιμο κίνδυνο τον Ελληνικό χαρακτήρα των προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων.

Την έκπτωσή του από τον Θρόνο έπρεπε να είχε αποδεχθεί και ο ίδιος όπως θα έπρεπε να είχε αποχωρήσει ειρηνικά από τους Αγίους Τόπους με τιμές και απολαβές όπως του είχε προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση.

Αντί αυτού προτίμησε να αυτοεγκλειστεί στο Πατριαρχείο για να δίνει την εντύπωση ότι εξακολουθεί -καίτοι καθηρημένος- να είναι ο εν ενεργεία πατριάρχης.

Απολύτως ουδεμία συμπάθεια τρέφουμε προς τον Ειρηναίο. Είναι γνωστός άλλωστε ο βίος και η πολιτεία του. Μια μετριότητα ήταν ανέκαθεν που η λειψανδρία και οι σκοπιμότητες τον ανέβασαν στον πατριαρχικό Θρόνο.

Τώρα για τον διάδοχο του Ειρηναίου -Πατριάρχη Θεόφιλο- έχουμε να πούμε δυστυχώς πολλά. Άλλη μετριότητα που δεν έχει ίσως σε βάρος του ορισμένα ελαττώματα που χαρακτηρίζουν τον προκάτοχό του, είναι όμως μονοκόμματος άνθρωπος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι άνθρωπος αρχών.

Επανέφερε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων στο ΠΣΕ, δωρίζει “ιερά κοράνια” σε μουσουλμάνους και ακολουθεί την ίδια επικίνδυνη για τον Ελληνικό χαρακτήρα των προσκυνημάτων των Ιεροσολύμων πολιτική του Ειρηναίου.

Και επί των δύο Πατριαρχών η λειψανδρία του Πατριαρχείου εξακολουθεί να βρίσκεται στο απόγειό της χωρίς καμιά ορατή ελπίδα αναστροφής της θλιβερής κατάστασης.

Επιπλέον! Η οικουμενιστική πορεία του σημερινού Πατριάρχη Θεόφιλου εμπνέει ιδιαίτερες ανησυχίες επειδή πλέει πλησίστιος με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και με όλους τους άλλους Πατριάρχες των πρεσβυγενών Πατριαρχείων και προβαίνει σε λίαν επικίνδυνους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς. 

Φοβούμαι φόβον μέγα ότι με τον οικουμενιστικό τρόπο που πολιτεύονται και οι τέσσερις Πατριάρχες των πρεσβυγενών Πατριαρχείων βάζουν σε θανάσιμο κίνδυνο αυτήν ταύτην την υπόσταση των Πατριαρχείων που προίστανται, αφού παροργίζουν τον Άγιο Θεό με τις αβαρίες που κάνουν σε θέματα πίστεως.

Και στον Καλαβρύτων τώρα.

Οσα λέγει για τον πατριαρχικό έξαρχο -τον οποίο αποκαλεί “Βερμούδιο”- στην Αθήνα, φαίνεται ότι είναι αλήθεια. Αντί να σκαναδαλοθηρεί όμως σαν κάποια κιτρινοφυλλάδα και αφού -όπως φαίνεται- κατέχει συγκεκριμένα στοιχεία έπρεπε να είχε υποβάλει σχετικές καταγγελίες στη σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και μόνον αν αυτή κώφευε θα ενομιμοποιείτο να δημοσιοποιήσει το σκάνδαλο.

Σε κάθε περίπτωση ο Άγιος Καλαβρύτων πρέπει να αντιληφθεί ότι, έστω και αν είναι επίσκοπος διά τας αμαρτίας ημών και μόνον, εντούτοις είναι επίσκοπος and he better act like one.

Οταν μιλά ένας επίσκοπος για άλλο επίσκοπο πολλώ μάλλον για τον Οικουμενικό Πατριάρχη οφείλει να χρησιμοποιεί γλώσσα η οποία να μην ευτελίζει το επισκοπικό αξίωμα.

Τέλος πρέπει να παρατηρηθεί ότι ναι μεν καλώς ενδιαφέρεται για τα ηθικά σκάνδαλα στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων πλην όμως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα αφού τα ηθικά σκάνδαλα τον ενοχλούν, να αρχίσει από τα ηθικά σκάνδαλα που αφορούν τη Μητρόπολή του και τη χρυσοφόρα alma mater που τον γαλούχησε.

Το ενδιαφέρον του για τον “Βερμούδιο” είναι υποκριτικό αφού στη Μητρόπολή του ανέθεσε χρέη βοηθού επισκόπου στον πολύ Κουμαριανό τουτέστιν σε ιεράρχη που θα έπρεπε να είχε αυτοκαθαιρεθεί αφού “ο Χριστόδουλός μας” τον “επέστρεψε πάλλευκο στην Εκκλησία και στην κοινωνία.”

Οι κακές μάλιστα γλώσσες διατείνονται ότι υπάρχουν και άλλα στη Μητρόπολή του που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. 

Ας προσέξει, λοιπόν, ο Σεβασμιότατος αλλιώς θα κατηγορηθεί για double standards και για επιλεκτική επίκληση των κανόνων και του Ευαγγελίου για να πετύχει στόχους αλλοτρίους.

Αλλά δεν τελειώσαμε με τον Άγιο Καλαβρύτων!