ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. Ι. ΤΑΤΣΗ “ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΕΣ “ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ””

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. Ι. ΤΑΤΣΗ “ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΕΣ “ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ””

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Θρησκευτικά”, άρθρο του κ. Ιωάννη Τάτση, που επιγράφει “Φαναριώτικες “αποτυχίες”.

Το άρθρο του κ. Ι. Τάτση περιέχει πολλές ορθές κρίσεις αλλά περιέχει και ορισμένες ανακριβείς εκτιμήσεις.

Ας αρχίσουμε από τις ορθές κρίσεις του κ. Τάτση:

1.) Ο Οικουμενισμός περνά μεγάλη κρίση. 

2.) Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος τότε μόνον έχει νόημα να συγκληθεί αν θα καταδικάσει τον Οικουμενισμό και τους εκπροσώπους του.

3.) Αν τελικά συνέλθει αυτή η Σύνοδος και αν συζητήσει τη χειροτονία γυναικών, αλλαγές στη νηστεία και άλλους νεωτερισμούς θα γίνει πρόξενος πολλών δεινών για την Εκκλησία.

4.) Οι Τούρκοι ζητούν τόσο σοβαρά ανταλλάγματα για να ανοίξουν την Θεολογική Σχολή της Χάλκης ώστε είναι αδύνατο για τον Ελληνισμό να τους τα παραχωρήσει.

5.) Οντως πολλοί απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης πρωτοστατούν σήμερα στην οικουμενική κίνηση.

Ας έρθουμε τώρα στις ανακριβείς ή και λανθασμένες κρίσεις του άρθρου του κ. Τάτση:

1.) Ανακριβής είναι η άποψη του κ. Τάτση ότι οι αντιδράσεις παραδοσιακών κληρικών και θεολόγων στα οικουμενιστικά ανοίγματα του Φαναρίου οδήγησαν σε ναυάγιο τους οικουμενιστικούς διαλόγους.

Οι διάλογοι βρίσκονται σε τέλμα επειδή η Μόσχα δεν θα επιτρέψει ΠΟΤΕ την υλοποίηση των περί πρωτείου στην Εκκλησία φιλοδοξιών τόσον του Βατικανού όσον και του Φαναρίου.

Οσο για τις αντιδράσεις των παραδοσιακών κληρικών, μοναχών και θεολόγων είναι απολύτως ανακριβές ότι ματαίωσαν τους οικουμενιστικούς σχεδιασμούς του Φαναρίου ή απέτρεψαν την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου για το Ιωβηλαίο των 1700 χρόνων στη Σερβία- όπως διατείνονται άλλοι. Η δυναμική αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας ματαίωσε την επίσκεψη του Πάπα όπως ματαίωσε και τους οικουμενιστικούς σχεδιασμούς του Φαναρίου.

Οι αντιδράσεις των παραδοσιακών κληρικών, μοναχών και θεολόγων συντελούν μόνον στην ενημέρωση και στην ευαισθητοποίηση του πληρώματος της Εκκλησίας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν, αλλά είναι εντελώς ανίσχυρες να αναχαιτίσουν την επέλαση του Οικουμενισμού.

2.) Είναι ακριβής μεν η κρίση του κ. Τάτση ότι πολλοί από τους αποφοίτους της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης πρωτοστατούν σήμερα στην οικουμενιστική εκτροπή, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να σταματήσουμε ως Ελληνες χριστιανοί ορθόδοξοι να ζητούμε το άνοιγμα της Σχολής.

Ο Σεβ. Περγάμου, ο Σεβ.  Μεσσηνίας, ο Σεβ. Δημητριάδος, ο κ. Πέτρος Βασιλειάδης, ο κ. Πανώτης κτλ. -που όλοι νομίζω συμφωνούμε ότι είναι Ηρακλείς του Οικουμενισμού στις μέρες μας- δεν είναι απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αλλά των Θεολογικών Σχολών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 

Αλλά μόνον απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής της Αθήνας, της Χάλκης και της Θεσσαλονίκης πρωτοστατούν στα οικουμενιστικά παρατράγουδα; Τι γίνεται με τους απόφοιτους και τους Καθηγητές της Σχολής του Μπαλαμάντ, της Σχολής του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη, της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Σεργίου, της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Βλαδιμήρου, της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου, του Βελιγραδίου, της Ρουμανίας, της Ρωσίας κτλ.;

Πλείστοι όσοι Καθηγητές και απόφοιτοι όλων των πιο πάνω Σχολών δεν συνδράμουν τα οικουμενιστικά παρατράγουδα; 

Οση λογική υπάρχει να ζητήσουμε να κλείσουν οι Σχολές αυτές επειδή απόφοιτοί ή και Καθηγητές τους πρωτοστατούν στην οικουμενιστική κίνηση, άλλη τόση λογική υπάρχει να σεκοντάρουμε τους Τούρκους για να κρατήσουν την Θεολογική Σχολή της Χάλκης βουβή, επειδή ορισμένοι απόφοιτοί της πρωτοστατούν στην οικουμενιστική κίνηση.

3.) Ανακριβής, αθεολόγητη και απολύτως απαράδεκτη τυγχάνει η αναφορά του κ. Τάτση για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου.

Προσφέρουν τρισχείριστη υπηρεσία στον αγώνα κατά του Οικουμενισμού όσοι, όπως τον κ. Τάτση, σεκοντάρουν σχισματικούς που δεν έχουν ιερωσύνη και που βρίσκονται σε κοινωνία με την παλαιοημερολογήτικη ομάδα του Κιούση. 

Ο αγώνας εναντίον του Οικουμενισμού πρέπει να παραμείνει, όπως τον καθόρισαν τα πατερικά αναστήματα των ημερών μας Οσιος Ιουστίνος Πόποβιτς και Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Δηλαδή ως πόλεμος κατά των δύο άκρων του Οικουμενισμού και των σχισματικών. 

Ουδεμία εκτροπή από τις συντεταγμένες αυτού του αγώνα είναι αποδεκτή.

Θέλω να πιστεύω ότι οι λανθασμένες θέσεις του κ. Τάτση για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου και για τις δήθεν καθοριστικές για την πορεία του Οικουμενισμού αντιδράσεις των παραδοσιακών κληρικών, μοναχών και λαικών είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ προσωπικές του απόψεις και ότι δεν απηχούν έστω και το παράπαν τις θέσεις του π. Θεόδωρου Ζήση ή άλλων ηγετών του αντι-οικουμενιστικού αγώνα.