ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=============

Σε ένα πολύ αποκαλυπτικό κείμενό του, στο Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων "Δόγμα", ο κ. Ανδρέας Λουδάρος αναφέρει:

“Το πρίσμα κάτω από το οποίο η Εκκλησία της Ρωσίας βλέπει την σχέση της με την Ουκρανία και την Εκκλησίας της, περιέγραψε χθες στο Κίεβο, ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων κατά τη διάρκεια συλλείτουργου στο οποίο προεξήρχε, στην Λάβρα των Σπηλαίων.

Ο ισχυρός άνδρας της ρωσικής εκκλησιαστικής διπλωματίας, χρησιμοποίησε την φράση από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου που διαβάζεται στους γάμους, το «Ους ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω» για να τονίσει τη θέση της Ρωσίας.

«Αυτό ακριβώς μπορεί να τονισθεί σχετικά με τους Ρώσους, τους Ουκρανούς και Λευκορώσους, οι οποίοι παρόλο που είναι σήμερα διαφορετικοί λαοί με τα δικά τους κράτη, συναποτελούν ωστόσο ένα λαό, τον οποίο αποκαλούμε Αγία Ρως, διότι τους ενώνει η μια πίστη, η μια ευλάβεια, η μια ελπίδα, η μια πνευματική κληρονομιά με αφετηρία την κολυμβήθρα του Κιέβου. Αυτή η ενότητα είναι υπεράνω κάθε ανθρώπινης παράδοσης και κάθε πολιτικής επιλογής, διότι είναι ακριβώς εκείνο το οποίο ένωσε ο Θεός και ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να το διαλύσει».

Το συλλείτουργο τελέσθηκε με αφορμή τα 78α γενέθλια του μητροπολίτη Κιέβου κ. Βλαδίμηρου, η υγεία του οποίου έχει κλονισθεί ιδιαίτερα με αποτέλεσμα να μετακινείται σε αναπηρικό αμαξίδιο.

Ο ίδιος ο κ. Βλαδίμηρος δεν ήταν στην Λάβρα. Συμμετείχε στη Θ. Λειτουργία που τελέσθηκε υπέρ υγείας του, στο μητροπολιτικό παρεκκλήσιο, όπου απένειμε οφίκια σε επισκόπους. 

«Η προσευχή μας είναι ο Κύριος να βοηθήσει στον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρο να αντιμετωπίσει τις σωματικές αδυναμίες και να τον ενδυναμώνει, να τον προστατεύει όπως και όλη την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Η προσευχή μας είναι να μην κλονισθεί ποτέ η ενότητα της μεγάλης και πολυεθνικής μας Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας» τόνισε ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ.

ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ... ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟ

__________________

Τα τελευταία χρόνια στην Ουκρανία υπάρχει σε εξέλιξη μια έντονη συζήτηση για το κατά πόσο οι κάτοικοι της επιθυμούν να συνεχίσουν την εκκλησιαστική τους πορεία ενωμένοι με την ρωσική Εκκλησία ή αν θα πρέπει να επιλεγεί ένα ανεξάρτητο μοντέλο.

Η Ρωσία από την πλευρά της δεν έχει καμία διάθεση να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τόσο ο προηγούμενος Πατριάρχης Αλέξιος, όσο και ο νυν κ. Κύριλλος έχουν εκφράσει με κάθε τρόπο πως για την Μόσχα η Ουκρανία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της «Αγίας Ρωσίας».

Αυτό άλλωστε τόνισε και χθες ο κ. Ιλαρίων.

Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα οι κάτοικοι των ανατολικών περιοχών που συνορεύουν με την Ρωσία τάσσονται υπέρ αυτής της άποψης.

Στον αντίποδα, όσο απομακρύνεται κάποιος από την Ρωσο-Ουκρανική μεθώριο συναντά περισσότερους υποστηρικτές της ιδέας του «απογαλακτισμού».

ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ

_____________

Σε εκκλησιαστικό επίπεδο ο κύριος εκφραστής της αντίληψης αυτής είναι ο αποκαλούμενος «Πατριάρχης Ουκρανίας» κ. Φιλάρετος ο οποίος ηγείται της δεύτερης σε δυναμική ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία, η οποία ναι μεν θεωρείται σχισματική ωστόσο διατηρεί «γέφυρες» επικοινωνίας τόσο με την Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας όσο και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Φωνές υπέρ της πλήρους ανεξαρτητοποίησης της ουκρανικής Εκκλησίας από την Μόσχα υπάρχουν και στο εσωτερικό της Εκκλησίας υπό τον Μητροπολίτη κ. Βλαδίμηρο, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει κατορθώσει να ισορροπήσει τις τάσεις στο εσωτερικό της Εκκλησίας του.

Αυτό που η Μόσχα θέλει να διασφαλίσει στην παρούσα συγκυρία, είναι η διατήρηση αυτών των ισορροπιών και στην μετά Βλαδίμηρο εποχή την ώρα που στο εσωτερικό της χώρας πληθαίνουν οι υποστηρικτές της άποψης πως οι Ορθόδοξες Εκκλησίες πρέπει να ενωθούν.

Η ένωση αυτή δεν θεωρείται πλέον τόσο δύσκολη υπόθεση. Το θέμα ωστόσο γι’ αυτούς που έχουν να κερδίσουν ή να χάσουν από μια τέτοια εξέλιξη είναι ποιος και σε τι βαθμό θα επηρεάζει αυτήν την νέα ενωμένη Εκκλησία, η οποία αποτελεί το μισό και πλέον της αριθμητικής υπεροχής του πανίσχυρου σήμερα Πατριαρχείου της Ρωσίας.”

Δεν θα σταθούμε στη φαιδρότητα του εορτασμού των γενεθλίων του Μητροπολίτη Βλαδίμηρου που κινείται εποχούμενος σε καροτσάκι. 

Δυστυχώς αυτή η άθλια πρακτική του εορτασμού των γενεθλίων από ιεράρχες και μάλιστα του πρώην ανατολικού μπλοκ έχει προσλάβει κυριολεκτικά φαιδρές διαστάσεις.

Αλλά πέραν της φαιδρότητας του εθίμου διερωτάται κάποιος ποιοι είναι οι λόγοι που η Εκκλησία της Ρωσίας και των άλλων πρώην κομμουνιστικών κρατών επιμένουν να γιορτάζουν μια γιορτή η οποία απέκτησε τεράστια σημασία κατά τη διάρκεια της ζωής των κομμουνιστικών καθεστώτων μόνον και μόνον επειδή οι άθεοι που κυβερνούσαν αυτές τις χώρες επιδίωκαν οι πολίτες τους να γιορτάζουν τα γενέλθια τους αντί της ονομαστικής τους γιορτής για να αποχριστιανοποιήσουν τη συνείδηση των πολιτών τους.

Η ουσία του θέματος είναι ότι αυτή τη στιγμή στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μαίνεται κυριολεκτικά ένας ακήρυκτος εμφύλιος εθνοφυλετικός πόλεμος που μόνον ο Θεός ξέρει πού θα καταλήξει.

Ενώ οι Ορθόδοξοι δεν συμφωνούν σε ποιο μέρος, ποιος δεύτερος και ποιος πρώτος θα υπογράφει, συνυπογράφει, καταγράφει και αντιγράφει την ανακήρυξη αυτοκεφαλίας μιας Ορθόδοξης Εκκλησίας, όλοι ή σχεδόν όλοι οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι είναι ολοπρόθυμοι να τρέχουν στις συνεδρίες του ΠΣΕ και να συνυπογράφουν κακοδοξότατα κείμενα και να ομνύουν πίστη στην αξία του ΠΣΕ.