ΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΕΣ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

ΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΕΣ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Διαβάσαμε στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ, σε ρεπορτάζ του κ. Αριστείδη Βικέτου, για την αγιοκατάταξη του Οσίου Πορφυρίου, τις ακόλουθες δηλώσεις του Σεβ. Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτου:

“Ο Σεβ. Μόρφου δήλωσε ότι ο Γέροντας Πορφύριος είχε γνώση όλου του κόσμου και αποδεχόταν όλες τις τεχνολογίες της σύγχρονης επιστήμης. 

Δεν ήταν, μας είπε, «ο Γέροντας του άσπρου και του μαύρου» και το κυριότερο τον προσέγγιζαν όλων των ειδών άνθρωποι, ιδιαιτέρως οι άνθρωποι της αμαρτίας και των ακροτήτων, τους οποίους παρηγορούσε και τους οδηγούσε σε μετάνοια και εκκλησιαστική ζωή. 

Είναι πολύ σημαντικό, επεσήμανε, ότι ο Γέροντας Πορφύριος 30 χρόνια της ζωής του τα έζησε στην πιο αμαρτωλή περιοχή των Αθηνών, την Ομόνοια. 

Είχε πολλές ασθένειες και δεν ζήτησε ποτέ να θεραπευτεί. 

Αισθανόταν ότι οι ασθένειες γι’ αυτόν ήταν η ασφάλεια, που είχε απέναντι στα πολλά χαρίσματα, που του δώρισε ο Θεός, κατέληξε ο Μητροπολίτης Μόρφου.

Ο βασικός πυρήνας της σκέψης του Γέροντα Πορφυρίου ήταν ότι ο κόσμος είναι ανάγκη να εμπεδώσει και να καλλιεργήσει την αγάπη προς το δημιουργό του, όχι μέσα από το φόβο των μελλούμενων, αλλά μέσα από μια ανιδιοτελή σχέση, όπως ο στοργικός πατέρας προς το παιδί του. 

Γιατί η ενότητα, που ήταν η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του Χριστού προς τους Αποστόλους, μπορεί να εξασφαλισθεί, όταν το παιδί ενωθεί με τον πατέρα δια της αγάπης πρωτίστως και όχι δια του φόβου.”

Ο Σεβ. Μόρφου είναι ένας από τους πολλούς ιεράρχες της Εκκλησίας που γνώρισαν προσωπικά τον Οσιο Πορφύριο και δέχτηκαν την ευεργετική ποιμαντική του φροντίδα στη ζωή τους.

Συγκλονιστικό πραγματικά είναι αυτό που λέγει ο Σεβασμιότατος ότι ο Οσιος δεν ήθελε να γιατρευτεί από τις πολλές και σοβαρές του σωματικές ασθένειες ως αντίβαρο στα πολλά υπερφυσικά χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός.!

Εξίσου σημαντική είναι η μαρτυρία του Σεβασμιότατου ότι η τρομολαγνεία για τα μελλούμενα, όχι μόνον δεν βρήκε θέση στη διδασκαλία του μεγάλου αυτού σύγχρονου Οσίου των ημερών μας, αλλά και την καταδίκασε αυστηρά.

Πολύ ορθά επίσης ο  Σεβασμιότατος επισημαίνει ότι δεν είναι μόνον οι αντιχριστολόγοι και οι τρομολάγνοι που έχασαν τον ύπνο τους εξαιτίας της αγιοκατάταξης του Οσίου Πορφυρίου, αλλά επίσης οι καλλιεργούντες τα “οράματα”, τις "ευωδίες", τα “χαμόγελα από την αιωνιότητα” και τις λοιπές Θεομπαιξίες, επειδή ο Οσιος Πορφύριος δεν καλλιεργούσε την αρρωστημένη προσκόλληση σε Γέροντες, που δεν έχει καμιά σχέση με τον Χριστό. Πολλώ μάλλον δεν μετήρχετο Θεομπαιξίες.

Αλλά, εκτός των πιο πάνω, σοβαρό πρόβλημα, εξαιτίας της Αγιοκατάταξης του Οσίου Πορφυρίου, αντιμετωπίζουν και οι ερωτοτροπούντες με τα σχίσματα και τις αποτειχίσεις, οι οποίοι -με άφατη θλίψη- διαπιστώνουν ότι ο Οσιος Πορφύριος δεν ευνοούσε το παράπαν αυτές τις τάσεις.

Ετσι γίνεται πάντα.

Κάθε αγιοκατάταξη έχει καταλυτικές συνέπειες για τα Θεολογικά και εκκλησιαστικά πράγματα.

Ο Οσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λ.χ. είναι καρφί στον οφθαλμό των Νεορθόδοξων τύπου Γιανναρά, π. Φάρου κτλ., αλλά και των φιλοπαπικών και των Οικουμενιστών.

Ο Οσιος Ιουστίνος Πόποβιτς τσακίζει τα φτερά των Οικουμενιστών, αλλά και των σχισματικών επειδή ο Σέρβος Ομολογητής ήταν -ακριβώς όπως και ο σοφός και Αγιος Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος- εναντίον  όχι μόνον του Οικουμενισμού αλλά και των σχισμάτων.

Τώρα η αγιοκατάταξη του Οσίου Πορφυρίου κόβει τα φτερά των ερωτοτροπούντων με τα σχίσματα, των τρομολάγνων, των Αντιχριστολόγων, των Θεομπαικτών και των Νεορθόδοξων αφού ο Οσιος Γέροντας τόνιζε μετά επιτάσεως ότι η άσκηση είναι έργο όχι μόνον των μοναχών αλλά και των λαικών.

Οσο για τους Γεροντόπληκτους της “ευωδίας” των “οραμάτων”, των “χαμογέλων από την αιωνιότητα” και των υπόλοιπων Θεομπαιξιών ας μην είμαστε και τόσον αισιόδοξοι. 

Θα χρειαστεί πολύ περισσότερο από ένα θαύμα ή από μια επίσημη αγιοκατάταξη για να συνέλθουν επειδή έχουν πορισμό -όχι μόνον ή κατ' ανάγκην οικονομικό- τη Γεροντολατρεία. 

Ανελέητα, λοιπόν, και συνεχή πρέπει να είναι τα χτυπήματά μας εναντίον αυτών των αθεόφοβων Θεομπαικτών.