ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥΙΤΗ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥΙΤΗ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου 

=====

Ως να μην μας έφταναν οι οικολογικές ευαισθησίες του Οικουμενικού Πατριάρχη, τώρα που μπήκε και ο αιρεσιάρχης του Βατικανού στον χορό της οικολογίας, και θέλει -ως εικός- να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Αλλοίμονον!

Τι σόι διάδοχος (τρομάρα του!) του Αποστόλου Πέτρου είναι, αν αφήσει τον επίσκοπο της Νέας Ρώμης να τον επισκιάζει στον τομέα της οικολογίας ή σε οποιονδήποτε άλλο τομέα.

Γι’ αυτό προτείνει να προστεθεί νέα “αμαρτία” στην “Κατήχηση” του Βατικανού: Η αμέλεια για την οικολογική κρίση.!!!

Ως εικός ακόμη και θεολόγοι του Παπισμού αντέδρασαν στην φαιδρή εισήγηση του Ιησουίτη Πάπα για δύο λόγους.

Καταρχήν η ανάγκη ο άνθρωπος να φροντίζει την φύση είναι κατοχυρωμένη από το Βιβλίο της Γένεσης πριν ακόμη την πτώση του ανθρώπου.

Οίκοθεν νοείται ότι η αλόγιστη χρήση των υλικών αγαθών, που είναι καρπός της φιλαργυρίας και της πλεονεξίας, καταδικάζονται ρητά και κατηγορηματικά από το Ευαγγέλιο.

Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα να προστεθεί ως αμαρτία αυτό που είναι ήδη βασική αμαρτία από την εποχή των πρωτοπλάστων

Η ουσία φυσικά του θέματος είναι ότι ο επίσκοπος της “αδελφής Εκκλησίας της Πρεσβυτέρας Ρώμης” -όπως αποκαλεί ο Παναγιώτατος και οι άλλοι Οικουμενιστές τον αιρεσιάρχη του Βατικανού, ως “Vicarius Christi” (τρομάρα του!) νομίζει ότι μπορεί να προσθέτει αμαρτίες στον κατάλογο των αμαρτιών που καθορίζει το Ευαγγέλιο.

Τι δείχνει αυτό; 

Το βαθμό της αποστασίας του Παπισμού από το γράμμα και το πνεύμα του Ευαγγελίου.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι το ακόλουθο:

Ποιο νόημα έχει ο διάλογος Ορθοδοξίας και Παπισμού, αν το Βατικανό δεν καταργήσει ΠΡΩΤΑ το κυριαρχικό πρωτείο και το Αλάθητο του Πάπα;

Αν ο κάθε Πάπας μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί αμαρτίες και Δόγματα ποιο νόημα έχει ο διάλογος με το Βατικανό;