ΜΟΣΧΑ, ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ

ΜΟΣΧΑ, ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ

Του κ. Σταύρου Τζίμα

=====

Ἡ σύγκρουση γιὰ τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα τείνει νὰ λάβει διαστάσεις χριστιανικοῦ ἐμφυλίου. Ρωσικὴ Ἐκκλησία καὶ Ὀρθόδοξο Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, εἰδικὰ ἡ Μόσχα, ἔχουν ρίξει στὴ μάχη ὅλα τὰ ὅπλα τους, μὲ σκοπὸ νὰ πείσουν ἢ νὰ πιέσουν τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες καὶ τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα νὰ συνταχθοῦν μὲ τὸ μέρος τους: νὰ μὴν ἀναγνωρίσουν τὴν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀξιώνουν ἀπὸ τοὺς ἀνὰ τὸν κόσμο «ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς» οἱ Ρῶσοι, τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο ἐπιδιώκει τὸ Φανάρι, ποὺ δὲν δείχνει διατεθειμένο νὰ ἀπαρνηθεῖ τὰ ἀπὸ αἰώνων δικαιώματά του.

Ἐκ πρώτης ὄψεως ὅλη αὐτὴ ἡ ἀναστάτωση στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ ἦταν παρὰ μία ἐκκλησιαστικὴ διένεξη, ἂν ἱστορικὰ ἡ θρησκεία δὲν χρησιμοποιεῖτο ὡς ἐργαλεῖο γεωπολιτικῆς ἀπὸ τοὺς ἰσχυρούς. Ἐν προκειμένῳ ἡ οὐκρανικὴ αὐτοκεφαλία, ὑπὸ τὶς «εὐλογίες» τῆς Δύσης, ἐνισχύει τὴν ἐθνικὴ χειραφέτηση τῆς ἀνεξάρτητης, πλέον, Οὐκρανίας ἀλλὰ γιὰ τὴ Ρωσία, ποὺ θεωρεῖ ἑαυτὴν προστάτιδα τῶν Ὀρθοδόξων (καὶ τῶν συμφερόντων της), σημαίνει ἀπώλεια ἑνὸς σημαντικοῦ ἀγωγοῦ ἐπιρροῆς καὶ ἰσχύος καὶ εἰδικὰ σὲ μία ζωτικῆς σημασίας εὐαίσθητη ἐθνικὰ περιοχή, τὴν ὁποία παραδοσιακὰ θεωρεῖ σάρκα ἐκ τῆς σαρκός της. Γι’ αὐτὸ ἔχει ἐμπλακεῖ ἐνεργὰ καὶ τὸ Κρεμλίνο ἀλλὰ καὶ στὸ πλευρὸ τοῦ Φαναρίου στέκεται ὁ ἀμερικανικὸς παράγοντας καὶ φυσικὰ ἡ Ἀθήνα, ποὺ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ κάνει ἀλλιῶς.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀναγνώριση, τελευταία, τῆς Αὐτοκεφαλίας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, μιλώντας (ὁλομέλεια Παγκόσμιας Ρωσικῆς Παλλαϊκῆς Συνάξεως) ἔκανε λόγο γιὰ «ὑλοποίηση ἑνὸς πολὺ συγκεκριμένου σχεδίου, τὸ ὁποῖο ἀποβλέπει στὴν ἀπόσχιση τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου ἀπὸ τὴ Ρωσία».

Ἀπώτερος στόχος τῶν σχεδιαστῶν (ὁ Λαβρὸφ ἀνέφερε ἀνοιχτὰ τὶς ΗΠΑ) κατὰ τὸν Ρῶσο ποιμενάρχη εἶναι «νὰ καταστρέψουν τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τὴν ὁποία προφανῶς ἐννοεῖ ὑπὸ τὴν ἡγεμονία τῆς Μόσχας. Ὅμως γιὰ τοὺς Ἕλληνες, καὶ ὄχι μόνο, χριστιανούς, ἡ ἑνότητα εἶναι ταυτισμένη μὲ τὸν οἰκουμενικὸ ρόλο τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τὸ ὁποῖο βάλλεται σφοδρότατα ἀπὸ τοὺς Ρώσους, μὲ στόχο νὰ περάσουν τὰ πρωτεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὴ Μόσχα. Παράλληλα, ὁ Ἐρντογάν, ποὺ καραδοκεῖ, ἴσως ἀξιοποιήσει τὸ ρωσικὸ «δωράκι», γιὰ νὰ «ὑποβαθμίσει» τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅπως ἀξιώνει τὸ βαθὺ Ἰσλάμ…

ΠΗΓΗ:

ἐφημ. «Καθημερινή», 22.11.2019,

Ιστολόγιο “Χριστιναική Βιβλιογραφία”