ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
_______
Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Περί κολάσεως, Δεν υπάρχει light κόλασι ούτε 2,5% λυπηρά, εκδ. Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Σταμάτα 2019, σσ. 175.
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Γραφών ου παύεται ο καλός κληρικός, όχι για να εμπλουτίσει το βιογραφικό του, αλλά για να οδηγήσει στη σωτηρία ψυχάς υπέρ ων Χριστός απέθανεν.
Αυτή τη φορά καταπιάνεται με ένα θέμα που αποτελεί αείποτε ταμπού για τους κοσμικούς και τους κάνει να κατεβάζουν αμελλητί τα μούτρα τους και ν’ αλλάζουν θέμα. Καμμιά φορά ακόμη και το χρώμα του προσώπου τους αλλοιώνεται. Δεν αντέχουν ν’ ασχολούνται με το θάνατο και δη με την αιώνια τιμωρία, τουτέστιν την κολάση. Κι όμως! Η διδασκαλία περί κολάσεως αποτελεί βασικό σημείο της πίστεως της πατροπαραδότου.

Πλείστα όσα ανέκδοτα επιστρατεύει ο π. Ιωάννης για να εγείρει τους ραθύμους και νωθείς. Ακούστε ένα: -Για πέστε μας πάτερ, πού είναι η κόλαση; ρώτησαν κάπως πονηρά δυό νεαροί ένα ιερέα. – Στο τέλος μιάς ζωής χωρίς Χριστό, ήταν η έξυπνη απάντηση την οποία τους έδωσε εκείνος.
Κλείνουμε με μια παρατήρηση του ιερού Χρυσοστόμου: λένε πολλοί που αντιμετωπίζουν την κόλασι με τα λόγια: «όπως όλοι έτσι κι εγώ». Όμως, δεν λένε το ίδιο όταν π.χ. έχουν ποδάγρα κι εμείς τους λέμε ότι κι άλλοι έχουν. Αυτοί δεν παρηγοριούνται καθόλου απ’ αυτό αλλά σκέπτονται μόνο τους δικούς τους πόνους. Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, λοιπόν, ιδού καιρός μετανοίας. Σήμερα. Όχι αύριο.
No comments:
Post a Comment