ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Ο κ. Π. Σαββόπουλος καταχώρησε το εξής σχόλιο στην ανάρτηση “ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΞΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ”.
Θα παραθέσω τμηματικά το κείμενο του κ. Σαββόπουλου με συνήθη πλάγια στοιχεία και τον δικό μου σχολιασμό με έντονα όρθια στοιχεία.
Γράφει ο κ. Σαββόπουλος:
1.) “Το Ουκρανικό όμως είναι θέμα Κανόνων και όχι δόγματος.” Από πότε οι Ιεροί Κανόνες δεν συνιστούν δόγματα;"
1.) κ. Σαββόπουλε! Προφανώς δεν είστε θεολόγος, επειδή ούτε πρωτοετής φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών δεν θα έλεγε μια τόσο άστοχη κουβέντα.
Ασφαλέστατα οι Ιεροί Κανόνες δεν είναι δόγματα. Τα δόγματα είναι οι Όροι της πίστεως και όχι οι Ιεροί Κανόνες.
Γράφει ο κ. Σαββόπουλος:
2.) "Από πότε είναι θεμιτή η κατάφωρη παραβίασή τους επειδή έτσι μας βολεύει;"
2.) κ. Σαββόπουλε: Πότε είπα, πότε έγραψα ή πότε θεώρησα ότι είναι θεμιτή η κατάφωρη παραβίαση των Ιερών Κανόνων;
Επειδή στερείστε επιχειρημάτων καταφεύγετε σε συκοφαντία;
Μπορώ να μάθω ποια σχέση έχει η στάση σας με τον Χριστό;
Από την αρχή που εκχωρήθηκε Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία, έγραψα ότι υπάρχουν πολλά ερωτηματικά που αφορούν την εκχώρηση Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, όπως
1.) Η Ουκρανία συνιστά κανονικό έδαφος της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως ή της Εκκλησίας της Ρωσσίας;
2.) Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το δικαίωμα να δέχεται προσφυγή Ιεράρχη εκτός του δικού του Κλίματος;
3.) Είναι νόμιμος ο τρόπος αποκατάστασης των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας;
Επειδή τα πιο πάνω ερωτήματα είναι πολύ σοβαρά έγραψα εκατοντάδες άρθρα - επαναλαμβάνω εκατοντάδες- με τα οποία καταρχήν παρακαλούσα τον Οικουμενικό Πατριάρχη να μην εκχωρήσει μονομερώς Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία, αλλά να συνεργαστεί με το Πατριαρχείο της Ρωσσίας, διότι διαφορετικά η ενότητα της Εκκλησίας διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο.
Στην συνέχεια έγραψα εκατοντάδες άρθρα με τα οποία έλεγα ότι, δεν προέχει να ληφθούν αποφάσεις για την αναγνώριση ή μη της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας, αλλά ότι πρέπει όλοι να σπεύσουν στο Φανάρι και στην Μόσχα για να δουν αν υπάρχει έστω και αμυδρή ελπίδα να μη δημιουργηθεί Πανορθόδοξο Σχίσμα.
Μπορείτε να μου πείτε ποια από τις θέσεις μου δεν είναι σύμφωνη με τους Ιερούς Κανόνες;
Επιπλέον! Πώς τολμάτε να με εγκαλείτε ότι δεν με ενδιαφέρει η παραβίαση των Ιερών Κανόνων όταν το ιστολόγιό μου έχει 466 άρθρα που αναφέρονται στην παραβίαση των Ιερών Κανόνων;
Με συγχωρείτε κ. Σαββόπουλε! Την συκοφαντία δεν την έχετε για τίποτε;
Γράφει ο κ. Π. Σαββόπουλος:
4.) "Ελάτε τώρα κύριε Τελεβάντο! Θέλετε να μας πείσετε ότι επειδή θα κάνει σχίσμα (αν κάνει, που κατά τη γνώμη μου θεωρώ πολύ απίθανο) ο π. Θεόδωρος Ζήσης,"
4.) Συμφωνώ μαζί σας ότι ο π. Θεόδωρος Ζήσης -υπό τις παρούσες συνθήκες- δεν θα προσχωρήσει σε Σχίσμα, διότι -προς το παρόν τουλάχιστον- το Πατριαρχείο της Ρωσσίας τηρεί διαλλακτική στάση έναντι της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πολύ πιο διαλλακτική από αυτήν που τήρησε έναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αφού, λοιπόν, το Πατριαρχείο της Ρωσσίας δεν φαίνεται διατεθειμένο να δημιουργήσει Εξαρχία στην Ελλάδα δεν μπορούν οι Αποτειχισμένοι ή και άλλοι να κινηθούν σχισματικά. Τουλάχιστον επί του παρόντος.
Αφού, λοιπόν, το Πατριαρχείο της Ρωσσίας δεν φαίνεται διατεθειμένο να δημιουργήσει Εξαρχία στην Ελλάδα δεν μπορούν οι Αποτειχισμένοι ή και άλλοι να κινηθούν σχισματικά. Τουλάχιστον επί του παρόντος.
Φυσικά ουδείς νουνεχής άνθρωπος έχει εμπιστοσύνη στην ηγεσία της Ρωσσίας -πολιτική και εκκλησιαστική-, αλλά σε κάθε περίπτωση το σχισματικό φρόνημα του π. Θεόδωρου Ζήση και των συν αυτώ είναι δεδομένο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν το επιτρέψουν οι συνθήκες δεν θα ορρωδήσει ποσώς να προσχωρήσει σε Σχίσμα υπό ρωσσική ομπρέλλα.
5.) Γράφει ο κ. Π. Σαββόπουλος:
"κάνετε και εσείς όλον αυτόν τον αγώνα υπέρ της αναγνώρισης του Ουκρανικού αυτοκεφάλου για να αναχαιτίσετε τα σχέδιά του;"
5.) Δεν έκανα κανένα αγώνα για την αναγνώριση του Ουκρανικού Αυτοκεφάλου. Κατέθεσα τις όποιες αντιρρήσεις μου, αλλά είπα το αυτονόητο ότι, επειδή το Ουκρανικό είναι θέμα κανονικό και όχι δογματικό, δεν επιτρέπεται η δημιουργία Σχίσματος ή Αποτείχισης.
Πρόσθεσα, επίσης, ότι οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες πρέπει να αποφανθούν για την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας είτε σε Πανορθόδοξο Σύνοδο, είτε σε Σύναξη Προκαθημένων, είτε με Συνοδικές αποφάσεις των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Κύριε Τελεβάντο, σας ευχαριστήσω για την απάντηση που μου δώσατε. Θα ήθελα, ωστόσο, να κάνω κάποιες διευκρινήσεις πάνω στο αρχικό μου σχόλιο διότι από δικό μου λάθος ήταν κάπως ασαφές αυτό που έγραψα και για το λόγο αυτό ήταν και παρεξηγήσιμο.
ReplyDelete1. Σχετικά με τους Ιερούς Κανόνες, συμφωνώ ότι αυτοί δεν αποτελούν δόγματα με τον τρόπο που το εννοείτε. Οι Ιεροί Κανόνες είναι, τρόπον τινά, το "πρακτικό" μέρος των δογμάτων και αφορούν στην ορθή και αυθεντική κατά Χριστόν ζωή των μελών της Εκκλησίας. Επίσης, γνωρίζουμε ότι κατά την εφαρμογή τους, υφίσταται σε ορισμένες περιπτώσεις και η δυνατότητα της Οικονομίας. Όμως, όταν τηρείται η Οικονομία, δεν θα πρέπει αυτή να οδηγεί εκτός των δογματικών ορίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επιπλέον, όπως δεν διαχωρίζεται ο λόγος και ο νους από το ήθος, έτσι δεν διαχωρίζεται και το πνεύμα των Ιερών Κανόνων από το δόγμα.
Στην περίπτωση του ουκρανικού, η πεποίθησή μου είναι ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ενεργεί κατ' οικονομία, έχει ξεφύγει τόσο από τα Ιεροκανονικά όσο και από τα δογματικά πλαίσια, για τους λόγους που έχουν διατυπώσει οι μητροπολίτες Πειραιώς και Κυθύρων, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο κ. Τσελεγγίδης και άλλοι.
2. Σχετικά με το δεύτερο ερώτημα που είχα θέσει "από πότε είναι θεμιτή η κατάφωρη παραβίαση των Ιερών Κανόνων επειδή έτσι μας βολεύει", θα ήθελα να διευκρινήσω ότι δεν αναφερόμουν σε εσάς αλλά στις πρακτικές του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο θεωρώ ότι διαρκώς προβαίνει σε διάφορες αντικανονικές ενέργειες προκειμένου να εξυπηρετήσει τα όποια συμφέροντά του. Δεν υπονοούσα κάτι εναντίον σας κύριε Τελεβάντο! Ωστόσο, δεν σας κρύβω ότι με έχει προβληματίσει έντονα το γεγονός ότι, σε αντίθεση με άλλες φορές, στο ζήτημα του ουκρανικού αυτοκεφάλου, τηρείτε μια στάση, θα έλεγα, πολύ διαλλακτική έως ακόμη και σύμφωνη με τις ενέργειες του Φαναρίου.
3. Σχετικά με τον π. Θεόδωρο Ζήση.
Δεν γνωρίζω από που αντλείτε τις πληροφορίες σας και είστε τόσο σίγουρος για το, υποτιθέμενο, σχισματικό του φρόνημα, αλλά προσωπικά μου κάνει εντύπωση που ασχολείστε τόσο πολύ με αυτόν, πριν καν κάνει οποιαδήποτε κίνηση που να αποδεικνύει ότι πράγματι έχει σχισματικές προθέσεις. Αυτή η, κατά την άποψή μου πάντοτε, υπερβολική από μέρους σας ενασχόληση με τον π. Θεόδωρο, με οδήγησε και εμένα στο να διατυπώσω και αυτό το τελευταίο μου ερώτημα στο εν λόγω σχόλιό μου που δημοσιεύσατε.