ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ κ. ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, παραθέσαμε το βίντεο και το σχόλιο της Φαίης αναφορικά με ομιλία της κ. Ελισσάβετ Προδρόμου για την Σύνοδο της Κρήτης.
Η Φαίη μετάφρασε τμήματα ομιλίας της κ. Ελισσάβετ Προδρόμου για την Σύνοδο της Κρήτης.
Η Φαίη άσκησε ευσύνοπτη και εύστοχη κριτική στην κ. Προδρόμου για τις θεολογικές αστοχίες της και για την ανικανότητά της να αντιληφθεί τα στοιχειώδη που αφορούν την πίστη μας.

Είναι μεν παιδί Ελλήνων μεταναστών, αλλά πρώτιστα -όπως όλοι σχεδόν οι ομογενείς- είναι Αμερικανίδα.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι διαπνέεται 100% από την φιλοσοφία ζωής των Αμερικανογεννημένων πολιτών των ΗΠΑ.
Ποια είναι η διήκουσα φιλοσοφία των Αμερικανών;
Θα την συνοψίσω με τις ακόλουθες λέξεις: “The feelings and the rights of the individual.”
Οι ΗΠΑ είναι γνήσιο τέκνο του Προτεσταντισμού και του Διαφωτισμού.

Τα συναισθήματα και τα δικαιώματα του ατόμου προφανώς μπορούν να λειτουργήσουν ομαλά μόνον μέσα στο πλαίσιο της “ανεκτικής κοινωνίας” (“tolerant society”).
Όταν πρωτοπήγα στις ΗΠΑ με εντυπωσίασε η ερώτηση που άκουα συνεχώς: “How do you feel about it?”
Στην Αγγλία, όμως, το ερώτημα διατυπώνεται εντελώς διαφορετικά. Οι Άγγλοι θα σε ρωτήσουν: "What do you think about it?" ή "What is your opinion?" ή "What is your point of view?"
Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά;

Ακόμη και σε συνεδρία λ.χ. του Διευθυντικού Συμβουλίου μιας μεγάλης εταιρείας ο εισηγητής ρωτά μετά το πέρας της εισήγησής του τους άλλους Τμηματάρχες της Εταιρείας. “How do you feel about it? Αντί “Συμφωνείτε μαζί μου;”, “Μήπως υπάρχουν διαφωνίες;” “Μήπως υπάρχει κάποια καλύτερη πρόταση;” κτλ..
Η πρωτεύουσα σημασία των συναισθημάτων (the priority of feelings over rational) στην Αμερικανική κουλτούρα εξηγεί και την παντοδυναμία των ψυχολόγων στην καθημερινότητα των Αμερικανών.

Παράλληλα ένοιωθε ότι υπάρχει -όπως λανθασμένα νομίζει- χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Γι’ αυτό, όσα είπε η κ. Προδρόμου, με την εισήγησή της, δεν είναι μόνον καρπός της ψηλαφητής θεολογικής της ανεπάρκειας -επιτέλους τι καλύτερο μπορούμε να περιμένουμε από μια κοινωνιολόγο;-, αλλά έκφραση της Αμερικανικής ψυχής της.
Καθόλου δεν ανησυχώ επειδή η κ. Προδρόμου είπε αυτά που είπε.
Τόσα ξέρει, τόσα λέγει.

Σ’ αυτό ακριβώς έγκειται η τραγωδία της Εκκλησίας της Αμερικής.
Μια εκπροτεσταντισμένη, εκκοσμικευμένη, νεωτεριστική και Οικουμενιστική Εκκλησία. Μέχρι μυελού οστέων.

Σε τι συνίσταται το έγκλημά τους σε βάρος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και της Ομογένειας;
Στο ότι, αντί να προσπαθήσουν να μεταμορφώσουν την Αμερικανική κουλτούρα, έγιναν οι “ορθόδοξοι” εκφραστές της.
" Χαμένα πράγματα "! όπως θά έλεγε και ο άγιος Πα'ί'σιος .
ReplyDeleteΤο κερασάκι στην τούρτα των οικουμενιστικών συνεδρίων είναι μία γυναίκα νά σκαλίζει θέματα φεμινισμού . Οι αυτοκράτορες και οι αυτοκρατόρισσες συγκαλούσαν την Σύνοδο και παρευρίσκοντο για την ευταξία . Δεν λάμβαναν μέρος στον θεολογικό διάλογο και δεν είχαν ψήφο .Ενδεχομένως και η κ. Προδρόμου νά ήταν εντεταλμένη , αλλά τίνος ! Ένας κορυφαίος θεσμός όπως η Σύνοδος ενδεχομένως εμπίπτει στην επιταγή της σιωπής των γυναικών . Σε κάθε περίπτωση οι γυναίκες δεν αποκλείονται απο τον θεολογικό λόγο στον ευρύτερο εκκλησιαστικό χώρο . Αυτά τα ρυθμίζει η συνείδηση της εκκλησίας βάσει την Παραδόσεώς της και δεν χωρούν οι δικαιωματισμοί .