ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ “ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ” Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ; ΙΒ΄

  

ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ “ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ” Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;

ΙΒ΄

Η λανθασμένη γραμμή του “Ορθοδόξου Τύπου” καί τινων άλλων 

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου

=====  

ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;

________

8.) Το πόσο πολύ “Απέθανε και ετάφη” η Σύνοδος της Κρήτης φαίνεται από τα αποτελέσματά της, που αποτυπώνονται στην θρασύτητα με την οποία προάγεται η αίρεση του Οικουμενισμού με την σφραγίδα πλέον την συνοδικής κατοχύρωσης, με την πανηγυρική διακήρυξή της. Το ακούσαμε από τα πλέον επίσημα χείλη. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα είπε, και ο Αρχιεπίσκοπος επιβεβαίωσε, ότι πρέπει οι αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης να προωθηθούν στον λαό και να προαχθούν στον εκκλησιαστικό βίο. Εμείς τι άλλο να πούμε; 

Εάν ο σεβαστός π. Β. Βολουδάκης έχει την ανάγκη προς προώθησιν των πολιτικών του στόχων του ιδίου  και της πολιτικής του συμμαχίας ενός εντύπου, τον  παρακαλούμε να αφήσει ελεύθερο τον "Ορθόδοξο Τύπο" στην αποστολή του, να ξαναβρεί τον αγωνιστικό και ομολογιακό προσανατολισμό του και οι σεβαστοί π. Β. Βολουδάκης και π. Ιερόθεος Αργύρης να δημιουργήσουν ένα άλλο δικό τους έντυπο, που να προσιδιάζει στον δικό τους χαρακτήρα. 

Κριτήριο γνησιότητος του ποιμαντικού έργου ενός κληρικού είναι, να μην δημιουργεί και προ πάντων να μην εκμεταλλεύεται νοσηρές εξαρτήσεις, που ύπουλα φυτρώνουν κάτω από το πετραχήλι του! 

Ο “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ” ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

___________

Ο “Ορθόδοξος Τύπος” δεν είναι περιουσία κανενός, είναι πνευματική περιουσία της Εκκλησίας, για να εκφράζει την εκκλησιαστική συνείδηση. Πρέπει να εκπροσωπείται από ανθρώπους, που συμπυκνώνουν στο πρόσωπό τους το εκκλησιαστικό βίωμα και έχουν την δυνατότητα να το εκφράσουν και να το μετουσιώσουν σε αγώνα με όλα τα πνευματικά μέσα, που έχουν την πηγή και την κατοχύρωσή τους στην Αγιοπνευματική Παράδοση της Εκκλησίας και στους Ιερούς της Κανόνες, με καθαρώς θεολογικά και εκκλησιαστικά μέσα και όχι πολιτικά. 

Οι άνθρωποι του “Ορθοδόξου Τύπου” θα έπρεπε να έχουν πνεύμα μαθητείας απέναντι στον π. Θεόδωρο Ζήση και όχι πισώπλατα να τον μαχαιρώνουν. Δεν φτάνει ο πόλεμος που έχει από την συστημική Εκκλησία, που έχει συμμαχήσει με τις δυνάμεις του κόσμου τούτου ή στην καλύτερη περίπτωση περί άλλα τυρβάζει, θέλουμε και εμείς να του δημιουργούμε ένα μέτωπο από τα μετόπισθεν; 

Έχουμε 2-3 παλαίμαχους θεολόγους, που μας ξελασπώνουν από το τέλμα των προβλημάτων, που βαδίζουν τον δρόμο της ομολογίας των αγίων Πατέρων, θέλουμε και αυτούς αχαρίστως να τους ξεκάνουμε, αντί να αξιοποιήσουμε την πολύτιμη και ανιδιοτελή προσφορά τους και να στηρίξουμε την καίρια εκκλησιαστική τους παρέμβαση; Αιδώς Αργείοι!