Tuesday, October 17, 2017

Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, Η ΓΛΑΣΤΡΑ ΚAΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ


Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, Η ΓΛΑΣΤΡΑ ΚAΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====

Την Κυριακή, 15η τρέχοντος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τέλεσε τη Θ. Λειτουργία στον προτεσταντικό ναό Χαλλγκριμσκίρκια του Ρεϋκιάβικ (Ισλανδία). Εκτός των Ορθοδόξων, που ήσαν παρόντες, βρέθηκαν ως προσκεκλημένοι η ερίτιμος κυρία Άγκνες Σιγκουρδαρντόττιρ, «επίσκοπος» και επικεφαλής των Ισλανδών Λουθηρανών και οι εκλαμπρότατοι κ. Πήτερ Λόϋ Τσόνγκ και Ντάρρεν Μακκάρντνεϋ, Παπικοί «επίσκοποι» που παρεβρέθηκαν στο περιβαλλοντικό «Συνέδριο Αρκτικού Κύκλου». Προσκεκλημένοι ήσαν επίσης και «ιερείς» άλλων αιρετικών ομάδων. 

Μια ακόμη φανερή συμπροσευχή-πρόκληση με πατριαρχική συμμετοχή και σφραγίδα. Εδώ δεν έχουμε δευτεροκλασάτα στελέχη του Οικουμενισμού, σαν τον μητροπολίτη Σκανδιναβίας κ. Κλεόπα ή τον π. Α. Μπαλαμούση λ.χ., αλλά τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη αυτοπροσώπως. Και όμως! Κανείς δεν είναι υπεράνω των θείων και Ιερών Κανόνων που είναι ξεκάθαρα τοποθετημένοι απέναντι στις συμπροσευχές: «Περί του μη συγχωρείν αιρετικοίς εισιέναι εις τον οίκον του Θεού, επιμένοντας τη αιρέσει», μας μιλά ο ΣΤ΄ Κανόνας της εν Λαοδικεία Συνόδου. Ο δε ΜΕ΄ Κανόνας των Αγίων Αποστόλων ορίζει: «Επίσκοπος ή πρεσβύτερος ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι καθαιρείσθω». 

Και κάτι για την «επίσκοπο» των Λουθηρανών κα Άγκνες: Το Οικουμενικό Πατριαρχείο συνεκάλεσε στα 1988 στη Ρόδο Διορθόδοξο θεολογικό συνέδριο το οποίο μεταξύ άλλων απεφάνθη: Η μυστηριακή ή ειδική ιερωσύνη εικονίζει το Χριστό, από τον οποίο χορηγείται εν Αγίω Πνεύματι στους αποστόλους και τους διαδόχους τους. Η συνείδηση της πρώτης Εκκλησίας απέκλεισε εξ αρχής τη συμμετοχή των γυναικών στην ειδική ιερωσύνη μιμούμενη το παράδειγμα του Χριστού και των Αποστόλων. Η ανωτέρω κυρία παρεβρέθηκε στη θ. λειτουργία, το κατ’ εξοχήν μυστήριο της Εκκλησίας με επίσημη μελανή αμφίεση, πορφυρούν υποκάμισο και σταυρό, σε θέση περίοπτη. Τι συμβαίνει, τέλος πάντων; Έχουμε μια θέση για τη γυναικεία «ιερωσύνη» των Προτεσταντών για εσωτερική κατανάλωση μεταξύ ημών τε και ημών και μια άλλη, διαφορετική, όταν είμαστε με τους Προτεστάντες; Άλλη μια ακόμη απορία, που χρήζει ασφαλώς και απαντήσεως.

No comments:

Post a Comment