ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Από την Εισήγηση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου ενώπιον της Συνάξεως των ιεραρχών του Θρόνου στη Βασιλεύουσα (28.8.-2.9) θα θέλαμε να σχολιάσουμε τα εξής σημεία:
α) το ότι υπάρχουν ΜΜΕ που είναι εχθρικά προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εδώ υπονοούνται, εμμέσως πλην σαφώς, τα ιστολόγια που ασκούν κριτική κατά των οικουμενιστικών ακροβατισμών. Δεν φταίνε οι διαμαρτυρόμενοι διότι οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου επιδίδονται σε εκπτώσεις σε ζητήματα πίστεως «άνευ όρων και ορίων». Το ότι έσπευσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να δεχθεί ως «αδελφήν Εκκλησίαν της πρεσβυτέρας Ρώμης» τον εκπεσόντα της αληθείας Παπισμό στο Μπαλαμάντ δεν είναι λόγος να κατηγορούνται τα ιστολόγια που υψώνουν και θα υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας. Εμείς τιμούμε και θα τιμούμε τον Οικουμενικό Θρόνο, διότι βλέπουμε τη μακραίωνη προσπάθεια του να υπερασπίζεται την πίστιν των Ορθοδόξων. Κάθε έκπτωση θα μας βρίσκει διαφωνούντες.
β) Η αναφορά του Παναγιωτάτου στο «υπέρ της των πάντων ενώσεως» δεν σημαίνει εξίσωση αληθείας και ψεύδους αλλά επιστροφή των πεπλανημένων στην Εκκλησία. Όλα τ’ άλλα δεν πείθουν κανένα. Η πρωτοπορία της οικουμενικής (γράφε οικουμενιστικής) κινήσεως δεν μπορεί να αποτελεί καύχηση διότι δεν έχουμε ομολογία Ορθοδοξίας στο κακόφημο ΠΣΕ αλλ’ εκπτώσεις. Όταν λ.χ. υπογράφονται κείμενα απαράδεκτα ορθοδόξως, σαν αυτό του Πόρτο Αλέγκρε π.χ., δεν έχουμε, όπως και να το κάνουμε, ομολογία Ορθοδοξίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν «αληθεύωμεν εν αγάπη» Παναγιώτατε. Ούτε οι μικτοί γάμοι υποχρεώνουν την Εκκλησία του Χριστού να συμπροσεύχεται και λατρεύει τον Θεόν μετά του πολυποίκιλου πλήθους των αιρετιζόντων, παρά την απαγόρευση των ιερών κανόνων. Κι αυτό γίνεται, δυστυχώς, επί μονίμου βάσεως στο κλίμα του καθ’ υμάς Οικουμενικού Θρόνου. Αλήθεια, τι απέγινε η περίπτωση του Ελσιγκίου Αμβροσίου, που εισήγαγε εντός του ιερού βήματος την κακόδοξον «επίσκοπον» των Λουθηρανών της πόλεως εν ώρα θ. λατρείας; Ποια μέτρα λήφθηκαν εναντίον του; Μη ξεχνάτε ότι περύσι στη Βασιλεύουσα κατά τη Θρονική εορτήν υμών εψάλησαν ύμνοι κατά τον Εσπερινόν προς τιμήν του αιρεσιάρχου της Ρώμης κι υμείς ευλογήσατε στη φραγκοκκλησία του Ιστικλάλ το εκκλησίασμα των Παπικών. Όλ’ αυτά δεν μας χαροποιούν. Τουναντίον.
No comments:
Post a Comment