Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ κυρού ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Της κ. Ελένης Λωρίτου
=====
Για να καταλάβουμε το χρονικό πλαίσιο της εισήγησης, γράφτηκε το 2003 δύο χρόνια μετά την επίσκεψη του πάπα το 2001, όταν είχε αρχίσει να φουντώνει η αντιοικουμενιστική αντίδραση. Ίσως αυτό επηρέασε τον μακαριστό π. Μελέτιο να γράψει μία τόσο "ρομαντική και εξωπραγματική" εισήγηση, που ήταν ταγμένη να δαμάσει την αντίδραση, ίσως γιατί διαφαίνονταν να έχει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Θα μου πει κάποιος δεν μας ενδιαφέρει γιατί το έκανε. Όχι! Εμένα πολύ με ενδιαφέρουν τα ψυχολογικά αίτια, γιατί κάποιος κάνει κάτι, όχι ασφαλώς για να κάνουμε κάποια δίκη προθέσεων, αλλά για να κατανοήσουμε καλύτερα τα πράγματα. Όλοι κατανοούμε, γιατί οι Οικουμενιστές κάνουν ό,τι κάνουν, γνωρίζουμε πολύ καλά την ψυχολογία τους. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για τον π. Μελέτιο και πολύ καλά κάνετε και σκιαγραφείτε την προσωπικότητά του και τα αδιαμφισβήτητα χαρίσματά του. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι το ίδιο, δηλαδή έδωσε πατήματα στους Οικουμενιστές.
Είναι οφθαλμοφανή τα λάθη του. Μιλά για "ράπισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον προτεσταντικό οικουμενισμό", για "δυναμική παρουσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέσα στο Π.Σ.Ε.", όταν ξέρουμε ότι όλες οι Ομολογίες συμμετέχουν ισότιμα και όταν έργοις και λόγοις διακηρύσσεται αυτό. Ουδέν αναληθέστερον αυτού! "Να είμαστε, λοιπόν, ευγενείς, να είμαστε κόσμιοι, να υπακούουμε στους προεστώτες". Κάπου γέρνει η εισήγηση στην αντίληψη ότι Εκκλησία είναι η Σύνοδος των επισκόπων!
Είναι τόσο "ρομαντική και εξωπραγματική" η εισήγηση, που μοιάζει σαν τα παραμύθια που λένε στα μικρά παιδιά, ότι δηλαδή ο μπαμπάς είναι κυνηγός και σκοτώνει άγρια θηρία! Έτυχε να είμαι παρούσα σε ένα τέτοιο περιστατικό και ήταν πολύ αστείο! Ρωτά το μικρό αρσενικό παιδί που αισθανόταν καμάρι για τον μπαμπά: Δηλαδή ο μπαμπάς σκοτώνει λύκους; Πάνω που η μαμά πάει να το διορθώσει, εισηγείται ο μπαμπάς: Άσε το παιδί να το πιστεύει! Μακάρι, λοιπόν, να πιστεύαμε, ότι οι εκπρόσωποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την καρδιά λαγωού εκεί στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών ή άλλως αιρέσεων σκοτώνουν λύκους και δαμάζουν τα άγρια θηρία των αιρέσεων. Στην πράξη, όμως, βλέπουμε τις υπογραφές τους στα επαίσχυντα κείμενα του Μπαλαμάντ, Σαμπεζύ, Πουσάν κ.τ.λ. και στην πράξη της Εκκλησίας δυνάμει αυτών των υπογραφών να έχουμε συμπροσευχές και οποιαδήποτε άλλη οικουμενιστική πρόκληση.
Διακατεχόμαστε από τα ίδια ερωτηματικά: Γιατί οι άλλοι επίσκοποι κρατούν μία στάση ουδέτερη στην ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση της Συνοδικής κατοχύρωσης του Οικουμενισμού; Μία ηθική και ευλαβική ζωή δεν αρκεί γιατί καταντά ηθικισμός! Με όσα συμβαίνουν καταρρίπτεται ο μύθος περί παραδοσιακών και συντηρητικών επισκόπων!
Αγαπητέ κ.Τελεβάντο ζητώ συγγνώμη που χρησιμοποιώ τον χώρο για προσωπικές απορίες.Μήπως μπορεί κάποιος να μου πει σε τι αποσκοπούσε ο Χριστόδουλος όταν στο εγκόλπιον του αναγνώστη άλλαξε το "Πάτερ ημών" από το να το λέει ο πρόισταμενος στο να το λέει όλο το εκκλησίασμα;
ReplyDeleteΑυτό είναι και μία δική μου απορία κ.Τσακαλίδη σε τί ωφελούν η απαγγελία του " πάτερ ημών " από τον λαό , οι μεταφράσεις των αναγνωσμάτων Ευαγγελικών , Αποστολικών , ψαλμικών , η μεγαλόφωνη απαγγελία των Λειτουργικών ευχών μπροστά στό μικρόφωνο στεντορεία τη φωνή , τό τραγούδισμα του ύμνου πρός την Θεοτόκον " Αξιον Εστίν " από τόν λαό που κανονικότατα τον "εκτελεί " κ.ο.κ. Μόνο πρόσχημα μπορεί νά είναι οτι δηλαδή για νά καταλαβαίνει ο λαός ή για νά συμμετέχει ο λαός . Αυτό είναι ένα πολύ αστείο επιχείρημα . Αν δεν είναι μία επιπολαιότητα , μία επιδειξιομανία , άν δεν είναι ένα σκάλισμα σε δουλειά νά βρισκόμαστε , τότε είναι κάτι πολύ χειρότερο . Είναι μία δολιοφθορά εναντίον της λατρευτικής και Λειτουργικής ζωής μέ σκοπό την περαιτέρω αποδόμησή της , ώστε νά εξυπηρετήσει απώτερους σκοπούς , είναι η συμμόρφωση πρός τις επιταγές της σε όλες τις εκφάνσεις εκδηλούμενης πανθρησκείας , είναι η εκδήλωση ενός οικουμενιστικού προσανατολισμού , ο οποίος επιτάσσει την αλλοίωση όλων των ορθοδόξων σταθερών Δυστυχώς ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έδωσε τό πράσινο φώς γιά ένα σωρό ερασιτεχνικούς αυτοσχεδιασμούς , για την κιτσαρία των αδαών , που συχνά ανήκει και η τάξη των κληρικών όσο υψηλά και άν ευρίσκονται . Άνθρωποι χωρίς καμμία παιδεία ακουμπάνε τά ανόσια χέρια τους πάνω στό κάλλος της Θείας Λατρείας . Ασφαλώς στην τάξη των αδαών δεν ανήκε ο Χριστόδουλος , γι αυτό και σεβάστηκε κάπως τον εαυτόν του και πήρε πίσω τα επιχειρούμενα . Δεν θά έφτανε ποτέ ο Χριστόδουλος σέ έκτροπα και σε ξυλοδαρμούς μέσα στούς ναούς , στους οποίους έφθασαν οι μιμητές του . Τόσο πολύ νοιάζονται για τον λαό ! Για νά καταλαβαίνει ο λαός , για νά συμμετέχει ο λαός ! Μας έχουν πείσει οτι κοιμούνται και ξυπνούν μέ την ποιμαντική αγωνία του λαού ! Μήπως μας βλέπουν και στον ύπνο τους;
ReplyDelete