Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Της Χριστούφαντου

=====

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής μᾶς λέγει ὅτι «ὁ λόγος πού ὁ Θεός μᾶς δημιούργησε εἶναι γιά νά γίνουμε κοινωνοί τῆς Θείας Φύσεως καί μέτοχοι τῆς ἀϊδιότητός Του καί νά ἀναδειχθοῦμε ὅμοιοί Του μέ τήν κατά Χάριν θέωσιν».

Ἄν ὅμως δέν μετανοήσουμε ὥστε νά θεραπευθοῦμε ἀπό τήν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μας, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία θά χάσουμε αὐτή τήν δωρεά τοῦ πανάγαθου Θεοῦ.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι θανάσιμη ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἀλλά δέν εἶναι ἀθεράπευτη. Ἡ θεραπεία της εἶναι ἡ μετάνοια. Δίχως μετάνοια κανείς δέν μπορεῖ νά σωθεῖ.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέγει πώς «ἀρχή μετανοίας εἶναι ἡ ἀποχή τοῦ κακοῦ καί ἡ ἀρχή τῆς μετανοίας εἶναι ἀρχή τῆς σωτηρίας μας». Καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς μᾶς λέγει πώς «ἡ μετάνοια ἀρχίζει μέ τήν αὐτομεμψία καί τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τίς κακίες. Δέν μπορεῖ ποτέ κανείς νά προχωρήσῃ καί νά προοδεύσῃ πνευματικά ἄν δέν ἔχει μετάνοια».

Μετάνοια δέν εἶναι ἡ ἠθικιστική θεώρησις τῆς πνευματικῆς ζωῆς, πού προσπάθησαν μερικοί νά φέρουν ἀπό τήν Δύση καί νά προβάλλουν στόν χῶρο τῶν Ὀρθοδόξων. Σέ ὁλόκληρη τήν Πατερική Παράδοση τονίζεται, ὅτι ἡ μετάνοια δέν ἐξαντλεῖται σέ ὡρισμένες ἀντικειμενικές βελτιώσεις τῆς συμπεριφορᾶς, οὔτε σέ τύπους καί σχήματα ἐξωτερικά, ἀλλά σέ μία ὁλοκληρωτική ἀλλαγή τοῦ ἀνθρώπου. Δέν εἶναι μία ἁπλῆ λύπη ἀπό τήν συναίσθηση διαπράξεως κάποιας ἁμαρτίας πού ἀπαλλάσσει τόν ἄνθρωπον ἀπό κάποια αἰσθήματα ἐνοχῆς καί τύψεων. Οὔτε μία τυπική ἐξομολόγησις πού κάνει κάποιος πρίν τίς μεγάλες ἑορτές ἤ ὅταν βρίσκεται σέ ἄσχημη ψυχολογική κατάσταση. Εἶναι πράξη  ζωῆς, πορεία ἐκκλησιολογικῆς ὑγιοῦς, γνησίας, ἀνόθευτης, ἱερῆς ζωῆς.

Εἶναι ψυχοσωματική ἀλλαγή. Εἶναι μία μόνιμη πνευματική κατάσταση, συνεχής διάθεση γιά ἀνορθώση, θεραπεία καί ἀνάληψη τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, μέχρι τήν στιγμή τοῦ θανάτου τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Ἡ μετάνοια εἶναι διαρκής. Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος λέγει: «Καί ἄν χίλια χρόνια ζήσωμε στήν γῆ, ποτέ δέν θά μπορέσωμε τέλεια νά κατανοήσωμε τήν μετάνοια, ἀλλά ὀφείλομε καθημερινά νά βάζωμε ἀρχήν εἰς αὐτήν καί νά ἀγωνιζώμεθα».