ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΚΑΙ Η ΣΚΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΚΑΙ Η ΣΚΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο διακεκριμένος Καθηγητής της Δογματικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, έστειλε επιστολή στους ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος με την οποία τους καλεί να ζητούν ενημέρωση και να κάνουν παρέμβαση στους διαλόγους και τους παρακαλεί να δίνουν σαφείς οδηγίες προς τους αντιπροσώπους της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαλόγους με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους.

Οτι οι θέσεις του κ. Τσελεγγίδη είναι ορθές για την ανάγκη να λειτουργεί συνοδικά η Εκκλησία είναι πλέον ή βέβαιο.

Ας προβληματιστούμε, όμως, για τις θέσεις που εκφράζει η επιστολή σε σχέση με την τραγική πραγματικότητα των εκκλησιαστικών μας δεδομένων.

Ας αρχίσουμε με τον Σεβ. Μεσσηνίας που, αν δεν θέλουμε να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας, διαχειρίζεται κατά το δοκούν τους διαλόγους της Εκκλησίας της Ελλάδος με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους.

Ποιος στοιχειωδώς νουνεχής άνθρωπος τον εμπιστεύεται για οτιδήποτε; 

Καταρχήν είναι παντελώς αφέρεγγυο πρόσωπο. Υπενθυμίζω ότι είναι ο συντάκτης των επιστολών του μ. Χριστόδουλου εναντίον του Πατριαρχείου, ο οποίος μετετράπη εν μιά νυκτί σε πρόμαχο του Πατριαρχείου για να το υποσκάψει και πάλιν για να μπορέσει να συνεχίσει να διαχειρίζεται τους διαλόγους με τη στήριξη του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.

Υστερα ποιος ξεχνά τη διατύπωση της κακοδοξίας της "διηρημένης Εκκλησίας" που έκανε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας χωρίς να βρει την παραμικρή αντίδραση από την Ιεραρχία;

Ο καθαιρετέος αυτός ιεράρχης εξακολουθεί να είναι ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε όλες τις νευραλγικής φύσεως Συνοδικές επιτροπές και στους διαλόγους.

Ποια ελπίδα έχουμε να συναισθανούν οι ιεράρχες τις ευθύνες του για τον οικουμενισμό αφού ανέχονται αδιαμαρτύρητα τον κ. Σαββάτο να λύνει και να δένει στους διαλόγους;

Ας μη μας διαφεύγει, επίσης, ο αριθμός των ιεραρχών που ένιωσε την ανάγκη να δείξει δουλικό φρόνημα έναντι του Σεβ. Μεσσηνίας για τα ονοματήριά του. 

Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι η μισή Ιεραρχία πήγε είτε στον εσπερινό, είτε στη Θεία Λειτουργία, είτε στο Δεσποτικό Μέγαρο , για να ευχηθεί στον κ. Σαββάτο.

Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι οι ιεράρχες μας έκατσαν σαν μαθητούδια και τους ενέπαιζε στην πρόσφατη Σύνοδο της Ιεραρχίας και τους έκανε δήθεν ενημέρωση για την πορεία των διαλόγων, χωρίς να ξεσηκωθούν και να τον αποδοκιμάσουν γι’ αυτά που τους έλεγε και να τον ανακαλέσουν σε τάξη.

Επομένως, ναι μεν είναι ορθή η θέση του κ. Τσελεγγίδη για την ανάγκη η Ιεραρχία να ελέγχει συνοδικά τους διαλόγους, αλλά ποια ελπίδα έχουμε να λειτουργήσει στην πράξη ο συνοδικός θεσμός;

Αλλο παράδειγμα. Ο Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος πρότεινε να ανακηρυχθούν Οικουμενικές οι Σύνοδοι που δικαίωσαν τον Μέγα Φώτιο και τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Kαι ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οχι μόνον η πρότασή του απορρίφθηκε με συντριπτική πλειοψηφία αλλά και δεν του επετράπη να την αναγνώσει στη Σύνοδο της Ιεραρχίας όπως δεν επετράπη ούτε στον Σεβ. Γόρτυνος να αναγνώσει τη δική του εισήγηση παρόλον ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τους έδωσε εντολή να συντάξουν τις εισηγήσεις.!!!

Η σκληρή λογική των αριθμών μας συνθλίβει. 

Εξι μόνον ιεράρχες ήθελαν να αναγνωστούν οι εισηγήσεις για την πρόταση! 

Εξι μόνον ιεράρχες καταψήφισαν την υποψηφιότητα του “Νεωκόρου” μας. 

Η μισή Ιεραρχία πήγε και γονάτισε μπροστά στον κ. Σαββάτο προχθές στα ονοματήρια του.

Για να λειτουργεί συνοδικά η Εκκλησία -και πρέπει ασφαλώς να λειτουργεί συνοδικά- η Ιεραρχία πρέπει να αποτελείται από αληθινούς επισκόπους που έχουν συναίσθηση της αποστολής τους και επίγνωση της ευθύνης τους έναντι του Θεού. Οχι έναντι των πολυαρχιερατικών συλλείτουργων.