ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ TON ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΤΟΥ κ. Ν. ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Από μακρού χρόνου παρακολουθώ με αβάστακτη δυσφορία τα άρθρα του κ. Ν. Χειλαδάκη τα οποία βρίθουν θεολογικών λαθών και αποτυγχάνουν να αναλύσουν τα δεδομένα ακόμη και για τα εθνικά θέματα. Οταν γράφει, επί παραδείγματι, για την Κύπρο είναι φανερόν ότι είναι κυριολεκτικά αδαής. Τα άρθρα του είναι πρόχειρα, συνωμοσιολογικά και συνθηματολογικά.
Πολύτιμα ίσως επειδή συνιστούν επισκόπηση του Τουρκικού τύπου τον οποίο παρακολουθεί στενά και μας ενημερώνει σχετικά και γι’ αυτό τον επαίνεσα στο παρελθόν και τον επαινώ και τώρα.
Η δυνατότητα του, όμως, να αναλύει τα δεδομένα είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Hθελα από μακρού χρόνου να εκφράσω την απογοήτευσή μου επειδή οι προκλήσεις της αρθρογραφίας του είναι σχεδόν καθημερινές.
Μετά που διάβασα το τελευταίο του άρθρο“Alea jacta est” -τουτέστιν "ο κύβος ερρίφθη"- έδιωξα και τον τελευταίο δισταγμό που είχα να επισημάνω το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με τον κ. Χειλαδάκη.
Προσέξτε πολύ! Επαναλαμβάνω! Προσέξτε πολύ! Προειδοποιώ όλους -και εννοώ όλους- ότι έχουμε να κάνουμε με αρθρογράφο, ο οποίος είναι κυριολεκτικά παθητικό στους αγώνες μας.
Μπορεί να είναι καλοπροαίρετος, μπορεί να μας ενημερώνει για πολλά θέματα που αφορούν την Τουρκία τα οποία διαφορετικά δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε, ίσως είναι καλός άνθρωπος -δεν το γνωρίζω προσωπικά, ούτε έχω επικοινωνήσει ποτέ μαζί του ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά-, αλλά είναι εντελώς ανίκανος να συνειδητοποιήσει την ουσία και τις παραμέτρους των γεγονότων. Γι’ αυτό -και σε τελευταία ανάλυση- μας εκθέτει και μάλιστα σοβαρά.
Αναφέρει το επίμαχο απόσπασμα πρόσφατου άρθρου του που μου έδωσε το κίνητρο να γράψω το παρόν άρθρο:
“Πριν από λίγα χρόνια ένας πασίγνωστος γέροντας στο Άγιο Ορος αναφερόμενος στους παπικούς μου είχε πει: «Δεν μπορούμε να τους αποδεχτούμε γιατί έτσι αλλοιώνουμε την θεραπευτική χάρη της Ορθοδοξίας και χάνουμε την αγάπη που θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε για να μετανοήσουν». Σήμερα όχι μόνο τους αποδεχόμαστε αλλά οι προκαθήμενοι βάσει συνωμοτικού σχεδίου που εξυφαίνονταν εδώ και δεκαετίες, έφτασαν στο σημείο να επιδιώκουν πλέον ανοιχτά και χωρίς κανένα πρόσχημα την λεγομένη «ένωση των εκκλησιών», δηλαδή την ένωση με τον «Έξω από εδώ». Αλλά το πιο τραγικό είναι πως ο ίδιος αυτός ο γέροντας, στον οποίο πηγαίνουν να τον επισκεφτούν χιλιάδες από όλο τον κόσμο θεωρώντας τον σαν πάτερ Παΐσιο νούμερο 2, (και ο όποιος καθοδηγεί ένα από τα μεγαλύτερα ιδρύματα Ρωμιοσύνης του οποίου υπήρξα ιδρυτικό μέλος), μου συνέστησε με αυστηρό τρόπο να σταματήσω να γράφω για όσα σήμερα γίνονται σε βάρος της Ορθοδοξίας παρά την ευλογία που έχω από τον πνευματικό μου. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να με συστήσει να εξομολογηθώ για όσα έγραψα τους τελευταίους μήνες. Αλλοίμονο!
Ο πατήρ Ρωμανιδης είχε προφητέψει από την δεκαετία του ογδόντα ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει πλέον τίποτα στην ορατή εκκλησία που θα μαρτυρά την Ορθοδοξία, καθώς αυτή θα έχει εγκαταλειφτεί από τους ίδιους τους ιερείς της. Τώρα διαφαίνεται πως όλα είχαν σχεδιαστεί με τον καλύτερο τρόπο και οι ανύποπτοι ευλαβείς σύμφωνα με τα σχέδια τους θα έπεφταν σαν «ώριμα φρούτα» στον λάκκο της καταστροφής. Από την μια η πολιτική προδοσία και από την άλλη η θρησκευτική αποστασία και στη μέση ένα ζαλισμένο ποίμνιο. Όλα ωραία και άριστα σχεδιασμένα και καθορισμένα.”
Τι μας λέγει το κείμενο παρά την αλαζονεία, την αφόρητη συνωμοσιολογία και την αποτειχισολαγνεία που το διακρίνουν;
Οτι ο π. Ευθύμιος, ο Γέροντας του κελίου της Ανάστασης της Καψάλας -επειδή σ’ αυτόν αναφέρεται- του μίλησε αυστηρά για την αρθρογραφία του και του είπε ότι πρέπει να σταματήσει να αρθρογραφεί για θεολογικά θέματα και να μετανοήσει για όσα έγραψε.
Ποιος είναι ο π. Ευθύμιος;
Αν γράψω όσα ξέρω γι’ αυτόν θα φάω ξύλο εξ αποστάσεως και θα λυπήσω ένα πραγματικά άγιο άνθρωπο με σπάνια διάκριση και ένα ορθόδοξο -με όλη τη σημασία του όρου- βαθύ θεολογικό νου.
Τα ασκητικά του παλαίσματα τα θαύμαζε ακόμη και ο π. Παίσιος. Είναι τουλάχιστον αυθάδεια να σηκώνει το ανάστημά του ο όποιος Χειλαδάκης και να παρουσιάζει τον π. Ευθύμιο σαν οικουμενιστή. Ελεος πια.
Ο κ. Χειλαδάκης ας συνεχίσει να ασχολείται με την επισκόπηση του Τουρκικού τύπου για να μας ενημερώνει. Ας σταματήσει να παριστάνει τον θεολόγο. Τα κείμενά του βρίθουν θεολογικών λαθών και βάζουν σε κίνδυνο την ψυχή του ιδίου αλλά και των αναγνωστών των κειμένων του. Μπορεί ο ίδιος -όπως δηλώνει και ο τίτλος του άρθρου του- να νομίζει ότι είναι ο Ιούλιος Καίσαρας που διαβαίνει παρά την απαγορευτική διάταξη του π. Ευθύμιου τον Ρουβίκωνα για να καταλάβει τη Ρώμη, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει καβαλλήσει το καλάμι. Εχει μάλιστα την προπέτεια να δημοσιοποιεί ότι γράφει εκεί που δεν χωρά μελάνι ένα Γέροντα πανορθοδόξως γνωστό για την εγνωσμένη του σοφία και αγιότητα.
Αν και ο κ. Χειλαδάκης δεν αναφέρει για ποιο λόγο ο Γέροντας Ευθύμιος του απαγόρευσε να αρθρογραφεί για θεολογικά θέματα εικάζω ότι αυτό αφορά την τάση του να υποστηρίζει αποτειχίσεις και σχίσματα.
Σε κάθε περίπτωση, και ασχέτως του έντονου ύφους του παρόντος άρθρου μου, παρακαλώ θερμά όλους να κάνουμε τον "ψόφιο κοριό", κατά τη λαική έκφραση, για όλα τα θέματα μέχρις ότου δούμε τι θα γίνει με την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στο Φανάρι.
Μη νομίζετε ότι ξέρουμε τι θα συμβεί. Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι αμφίσημα. Οι Οικουμενιστές μας έχουν κυριολεκτικά σε roller-coaster. Μας τα λένε έτσι, μας τα λένε και αλλιώς. Από τη μια αφήνουν παράθυρο ελπίδας ότι θα υποδεχτούν τον Πάπα απλά σαν θρησκευτικό ηγέτη με μεγάλο κύρος και από την άλλη μας προιδεάζουν ότι θα επαναληφθούν οι απίστευτες ασχημίες που έγιναν κατά την αντίστοιχη επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου πριν λίγα χρόνια. Υπάρχει φόβος μέγας ότι θα τον υποδεχτούν ως τον “επίσκοπο της πρεσβυτέρας αδελφής Εκκλησίας της Ρώμης” και θα επικυρώσουν έτσι στην πράξη -στο ανώτατο επίπεδο- την προδοτική για την Ορθοδοξία Συμφωνία του Μπαλαμάντ.
Το σίγουρο είναι ότι οι Οικουμενιστές δεν έχουν ούτε φραγμούς, ούτε μπέσα.
Γι’ αυτό απευθύνω θερμή έκκληση σε όλους να υποβαθμίσουμε όλα τα υπάρχοντα θέματα -του ακανθώδους προβλήματος του κ. Χειλαδάκη μη εξαιρουμένου- και να επικεντρώσουμε όλη την προσοχή και την προσευχή μας στα τεκταινόμενα κατά τη Θρονική Εoρτή του Οικουμενικού Θρόνου με το δάκτυλο στη σκανδάλη και με τα μάτια στη διόπτρα hoping for the best and preparing for the worst!
No comments:
Post a Comment