ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ. ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ. ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Σε πρόσφατο άρθρο του ο Πανοσ. Αρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, που επιγράφει “Εφικτή η ένωση μετά των Παπικών;”, γράφει μεταξύ άλλων: 

“Η Εκκλησία, όπως γνωρίζουμε, είναι Μία, για τον λόγο ότι είναι το Μυστικό Σώμα του Θεανθρώπου Κυρίου: «Υπέρ του σώματος αυτού (του Χριστού), ό εστίν η Εκκλησία...» (Κολ. 1, 25). Εφόσον, όμως, η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και άρα είναι Μία - «μεμέρισται ο Χριστός;» (Α΄ Κορ. 1, 13) - η αίρεση δεν διασπά το Σώμα του Χριστού, αλλά αποσπά μέλη από αυτό.

Ο Παπισμός έχει καταδικασθεί από την Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 879 και από την Σύνοδο του 1341, αλλά και από τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους, για τον λόγο ότι οι κακοδοξίες του συμπίπτουν με εκείνες των πρώτων αιώνων.

Τοιουτοτρόπως το consensus Patrum καταδικάζει τον Παπισμό ως αίρεση, καταγγέλλοντας τις αιρετικές δοξασίες του, όσο κι αν επιμένουν ορισμένοι εκκλησιαστικοί ταγοί, ότι ο Παπισμός δεν είναι αίρεση και ότι είναι απλώς σχίσμα. 

Ο Μ. Βασίλειος στην Α΄ κανονική του επιστολή προς τον Αμφιλόχιο Ικονίου γράφει ως προς το θέμα αυτό: «Αιρέσεις μεν τους παντελώς απερρηγμένους και κατ’ αυτήν την πίστιν απηλλοτριωμένους, σχίσματα δε τους δι’ αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς και ζητήματα ιάσιμα προς αλλήλους διενεχθέντας...» (PG 32, 665).

Ο Παπισμός κινείται στον χώρο του ψεύδους και της απάτης. Εμμένει αμετανόητα στις αιρετικές δοξασίες και πλάνες.

Η οικουμενική κίνηση διατείνεται ότι είναι μία προσπάθεια υπερβάσεως της χριστιανικής διαιρέσεως, με απώτερο σκοπό την intercommunio. Πρέπει, όμως, να κατανοήσουν οι πάντες ότι προηγείται η κοινωνία πίστεως και έπεται η κοινωνία εν τω Αγίω Ποτηρίω. Για τον λόγο αυτό εμμένουμε στην απάντηση, την οποία έδωσε η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 1895 προς τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄: «Η φυσικωτέρα οδός προς την ένωσιν εστίν η επάνοδος της Δυτικής Εκκλησίας εις το αρχαίον δογματικόν και διοικητικόν καθεστώς».

Ο καταδικασμένος Παπισμός από τις δύο προαναφερθείσες Συνόδους (879 και 1341) [σημειωτέον ότι και οι δύο πρέπει να ονομασθούν Οικουμενικές Σύνοδοι], αλλά και από τις επτά Οικουμενικές Συνόδους των πρώτων αιώνων, βάσει των αιρετικών δοξασιών του, είναι αίρεση. 

Η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία και ο Παπισμός είναι αιρετικό κομμάτι που απεσπάσθη από αυτήν. Για τον λόγο αυτό είναι καιρός να ακούσωμε τα λόγια του G. Florofsky: «Η ένωση των Χριστιανών, για μένα, σημαίνει ακριβώς την παγκόσμια επιστροφή στην Ορθοδοξία».

Εκφράζουμε την πιο ειλικρινή μας χαρά επειδή ο π. Κύριλλος Κωστόπουλος κάνει καίρια παρέμβαση τώρα που όλοι πρέπει να συστρατευθούμε για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους που θα προκύψουν από την επικείμενη συνάντηση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Παναγιότατο στο Φανάρι.

Ουδείς αρνείται το διάλογο. Ούτε ο π. Κύριλλος Κωστόπουλος έστω και αν μια πρώτη επιφανειακή ανάγνωση του άρθρου του αυτή την εντύπωση δίνει.

Απλά ζητά να τεθεί ο δάλογος στην ορθή βάση. Ενωση Ορθοδοξίας και Παπισμού σημαίνει αποκήρυξη των παπικών αιρέσεων και επιστροφή των αιρετικών Παπικών στη Μία, Αγία, Καθολική, και Αποστολική αδιαίρετη Ορθόδοξη Εκκλησία.