ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ “ΒΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΥΣ”

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ “ΒΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΥΣ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Σε αξιόλογο άρθρο του Διδάκτορα της Θεολογίας κ. Α. Παπαβασιλείου (που δημοσιεύεται στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας ο “Πολίτης” και που επιγράφεται “Βαθαίνει το χάσμα με τους Αγλλικανούς”), μαθαίνουμε ότι ο επί σειράν δεκαετιών εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Κύπρου στο διάλογο με τους Αγγλικανούς, Σεβ. Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος, παραιτήθηκε από τον Μάρτιο χωρίς να έχει οριστεί ακόμη ο διάδοχός του.

Στο ίδιο άρθρο ο κ. Α. Παπαβασιλείου δίνει ορισμένες πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τον ολέθριο ρόλο που διαδραμάτισε ο νεωτεριστής και οικουμενιστής Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης στο διάλογο με τους Αγγλικανούς, αλλά και για το θλιβερό και απαράδεκτο γεγονός ότι ορισμένες Ορθόδοξες Εκκλησίες αναγνώρισαν τις Αγγλικανικές χειροτονίες ήδη από τη δεκαετία του 1920.

Αυτές οι ασχημίες - αν και ο χαρακτηρισμός ασχημίες είναι πλειονασμός όταν κάποιος αναφέρεται σε ενέργειες του Μελέτιου Μεταξάκη - δεν δεσμεύουν ασφαλώς την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ουδεμία απολύτως χειροτονία έχουν οι Αγγλικανοί όποιος και αν τυχόν τους αναγνωρίσει οτιδήποτε.

Η πρόσφατη απόρριψη της πρότασης για χειροτονία γυναικών και ομοφυλοφίλων επισκόπων από τον Αγγλικανισμό, επειδή δεν συγκεντρώθηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3 των συνέδρων, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για δύο λόγους.

1.) Οι χειροτονίες όλων των εκτός Εκκλησίας αιρετικών και σχισματικών είναι εξ ορισμού άκυρες, όπως είναι και το βάπτισμα και όλα τους τα μυστήρια.

2.) Οι Αγγλικανοί δεν ενέκριναν μεν τη χειροτονία επισκόπων ομοφυλοφίλων και γυναικών, στο πρόσφατό τους συνέδριο, αλλά αυτό και πάλιν δεν σημαίνει τίποτα, διότι

1.) Η συντριπτική πλειοψηφία τους τάσσεται υπέρ αυτών των χειροτονιών (σχεδόν τα δύο τρίτα), και, 

2.) επειδή η διαφωνία στους κόλπους του Αγγλικανισμού δεν αφορά τη χειροτονία γυναικών και ομοφυλοφίλων κληρικών, αλλά μόνον τη χειροτονία επισκόπων γυναικών και ομοφυλόφιλων.

Επομένως εξ απόψεως ορθοδόξου το όλο πρόβλημα είναι ανύπαρκτο, αν όχι καταγέλαστο.

Οι αποφάσεις των συνεδρίων της εποχής του κακού δαίμονα της Ορθοδοξίας Μελέτιου Μεταξάκη, όχι μόνον δεν δεσμεύουν την Εκκλησία, αλλά συνιστούν στην πραγματικότητα αιτία να ξανασυζητηθούν τα θέματα για να καθοριστεί με σαφήνεια και συνέπεια η ορθόδοξη διδασκαλία.

Ευχόμαστε ότι ο διάδοχος του Σεβ. Κιτίου κ. Χρυσόστομου στο διάλογο με τους Αγγλικανούς, ότι θα θέσει το θέμα με σαφήνεια, τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων επόμενος, η πίστη και η διδασκαλία των οποίων ΜΟΝΟΝ δεσμεύει την Εκκλησία. Και όχι ο κάθε Μεταξάκης.