ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΣΕ

ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΣΕ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Σε αξιόλογο άρθρο του γνωστού έγκυρου αναλυτή κ. Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου, που επιγράφεται “Όργανο της Γερμανίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Εκκλησιών” διαβάζουμε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

“Το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (ΣΕΕ) μετά την 14η Γενική του Συνέλευση στην Βουδαπέστη και τις αποφάσεις που έλαβε μετατρέπεται απροκάλυπτα πλέον σε μια κοσμικού - κοινωνικού χαρακτήρα Ομοσπονδία.

Σ' αυτήν ουσιαστικά ανεξέλεγκτα θα διοικούν και θαεπιβάλλουν τις αρχές τους οι προτεσταντικές ομάδες, κυρίως της Γερμανίας - με πρώτους τους Λουθηρανούς. Ο ρόλος των Ορθοδόξων Εκκλησιών επισημοποιείται πλέον ως κομπάρσου στην Ομοσπονδία αυτή. 

Από τα ελάχιστα που δημοσιοποιήθηκαν για τις αποφάσεις της 14ης ΓΣ του ΣΕΕ και από τα όσα διέρρευσαν για την αλλαγή του Καταστατικού του, προκύπτουν τα ακόλουθα:

Πρώτον, οι κοινές προσευχές πλέον συστηματοποιούνται και αποτελούν μέρος των συναντήσεων των μελών του ΣΕΕ - Ορθοδόξων, Προτεσταντών, Παλαιοκαθολικών και Αγγλικανών. Σε συνέντευξή της η εκπρόσωπος της Προτεσταντικής Εκκλησίας στη Γερμανία, κα Κορντέλια Κοπς, σημείωσε "πόσο σημαντικό γεγονός ήταν η πνευματική κοινωνία, οι κοινές προσευχές και η κοινή Βιβλική μελέτη των συνέδρων". Και πρόσθεσε: "Οι τακτικές κάθε πρωί, μεσημέρι και βράδυ προσευχές απετέλεσαν πνευματικές οάσεις για τα μέλη των αντιπροσωπειών, των οποίων τα νεύρα είχαν τεντωθεί στο έπακρο μετά από τις πολύωρες συζητήσεις". Είναι σαφές ότι συν τω χρόνω οι Ορθόδοξοι ασπάζονται την προτεσταντική νοοτροπία περί της κοινής προσευχής.

          

Δεύτερον η έδρα του ΣΕΕ μεταφέρεται από τη Γενεύη στις Βρυξέλλες και ενισχύεται η σχέση και η συνεργασία του με γερμανικής πρωτοβουλίας προτεσταντικές κοινωνικές οργανώσεις, όπως είναι η "Ευρωδιακονία".  

Τρίτον, με την ελάχιστη πλειονοψηφία των 88 ψήφων έναντι 87 πέρασε στο νέο Καταστατικό η κατάργηση της ποσόστωσης στα μέλη της Γενικής Συνέλευσης, ως προς τις γυναίκες και τους νέους. 

Επίσης καταργήθηκε η Κεντρική Επιτροπή και αντικαταστάθηκε από 20μελές Διοικητικό Συμβούλιο, στο οποίο κυριαρχούν οι προτεστάντες και που θα έχει κυρίαρχο ρόλο στην πορεία του ΣΕΕ. 

Αντίθετα αποδυναμώνονται οι Γενικές Συνελεύσεις, που πλέον θα διεξάγονται ανά πέντε χρόνια. Στο μεσοδιάστημα η Γερμανία και οι προτεστάντες θα διοικούν ανεξέλεγκτα. 

Ακόμη καταργούνται επιτροπές και το σύστημα γίνεται πολύ πιο συγκεντρωτικό, κάτι ιδιαίτερα ευνοϊκό για την προώθηση της προτεσταντικής - γερμανικής στρατηγικής.

          

Τέταρτον, με βάση το νέο Καταστατικό δημιουργήθηκαν δύο θέσεις Αντιπροέδρων, ώστε και στο Προεδρείο να υπάρχει προτεσταντική πλειονοψηφία. Έως τη 14η Γενική Συνέλευση της Βουδαπέστης υπήρχε ένας Πρόεδρος κι ένας Γενικός Γραμματέας και στην προηγούμενη θητεία πρόεδρος ήταν Ορθόδοξος - ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ - και ΓΓ ήταν ο προτεστάντης πάστορας Γκυ Λιαγκρ, ο οποίος και παραμένει. Στο νέο προεδρείο, που προέκυψε μετά την 14η ΓΣ, Πρόεδρος εξελέγη ο Αγγλικανός Επίσκοπος Κρίστοφερ Χιλ. 

Πρώτη αντιπρόεδρος εξελέγη η Σουηδή Λουθηρανή "επίσκοπος" του Γκέτεμποργκ. 

Δεύτερος αντιπρόεδρος τοποθετήθηκε ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο ρόλος του οποίου επισημοποιείται ως διακοσμητικός και "τιμής ένεκεν", όπως στην ουσία ήταν και όσο ο κ. Εμμανουήλ κατείχε τη θέση του Προέδρου…

Μετά τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις τίθεται ευλόγως το ερώτημα γιατί οι Ορθόδοξες Εκκλησίες παραμένουν ως κομπάρσοι στο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, εξυπηρετώντας έτσι τους σχεδιασμούς και τη στρατηγική των Γερμανικής νοοτροπίας προτεσταντικών ομολογιών. 

Όπως έχει εξελιχθεί το ΣΕΕ παρασάγγες απέχει από τα όσα υποστήριξαν οι ιδρυτές του και από τα όσα πίστευαν οι πρώτοι Ορθόδοξοι που συμμετέσχον στην οικουμενική προσπάθεια. 

Σήμερα στην οικουμενική κίνηση έχουμε καταντήσει οι πτωχοί συγγενείς, κάτι απαράδεκτο από θεολογική και εκκλησιολογική άποψη. 

Δεν είναι δυνατό να πιστεύουμε ότι είμαστε η Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία και αντί να ηγούμεθα να ακολουθούμε τα σχέδια των προτεσταντών και της Γερμανίας. Αν το κάνουμε ουσιαστικά είμαστε σε πλάνη και έχουμε παραιτηθεί της αποστολής μας, έχουμε χάσει την Πίστη  μας, κι έχουμε προδώσει την Παράδοσή μας και τις μυριάδες των Αγίων μας, που μαρτύρησαν για την Αλήθεια του Χριστού.  Η Εκκλησία δεν είναι δημόσιες σχέσεις και ωφελιμιστικοί υπολογισμοί. Δεν μπορούμε εν ονόματι του όποιου (κανενός στην πραγματικότητα) οφέλους να απεμπολούμε  τα ιερά και τα όσια της πίστεως μας.

Πολύ ορθές οι επισημάνσεις του κ. Παπαθανασόπουλου!

Το Βατικανό δεν συμμετέχει στο Συμβούλιο Ευρωπαικών Εκκλησιών.

Εκπροσωπούνται οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι Παλαιοκαθολικοί, οι Αγγλικανοί, οι Λουθηρανοί και άλλοι Προτεστάντες αλλά όχι οι Παπικοί.

Γιατί;

Το Βατικανό ξέρει τι πιστεύει και ενεργεί ανάλογα.

Δεν μπορεί να ισχυρίζονται οι Ορθόδοξοι ότι είναι η μόνη αληθινή Εκκλησία και να συμμετέχουν ως ισότιμα μέλη στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών και στο Συμβούλιο των Ευρωπαικών Εκκλησιών.

Πόσες Εκκλησίες υπάρχουν τελικά; Μία ή πολλές;

Ακριβώς επειδή το Βατικανό έχει την πλανεμένη συνείδηση ότι είναι η αληθινή Εκκλησία συμμετέχει σ’ αυτούς τους οργανισμούς με το καθεστώς του παρατηρητή. Οχι του ισότιμου μέλους.

Είναι απολύτως επιβεβλημένος ο διάλογος της Ορθοδοξίας με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους νοουμένου ότι διεξάγεται μέσα σε ανεπίληπτα δογματικά και κανονικά πλαίσια κατά το πρότυπο που διεξήγαγαν οι Αγιοι Πατέρες τους διαλόγους. 

Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες όμως δεν έχουν καμία απολύτως δουλειά να συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών ή στο Συμβούλιο Ευρωπαικών Εκκλησιών και να αυτοακυρώνουν με τη συμμετοχή τους την πίστη της Εκκλησίας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μόνη αληθινή Εκκλησία.

Είναι πολύ δευτερεύον ζήτημα να συζητούμε πόσο πρωταγωνιστικό ή ρόλο κομπάρσου είχαν ή έχουν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες σ’ αυτό τον οργανισμό.

Η ουσία του θέματος είναι ότι δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν έτσι κι αλλιώς.

Αλλά υπάρχει και μια άλλη λίαν σημαντική διάσταση του άρθρου του κ. Παπαθανασόπουλου που χρήζει ανάλυσης.