ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΣΑΡΑΝΤΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΣΑΡΑΝΤΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ακτίνες” το ακόλουθο σχόλιο στην ανάρτηση του άρθρου του π. Σαράντη “Προσευχές νυχθημέρου”:

“Καλά τα γράφει ο πατήρ Σαράντος. 

Πλην όμως πονά η ψυχή εκάστου φιλακολούθου ορθοδόξου πιστού, όταν ίδη τον τρόπον τελέσεως των ακολουθιών εις τους Ιερούς Ναούς μας. 

Και εξηγούμαι: Όρθρος Κυριακής (Μεσονυκτικόν με τους υπερόχους Τριαδικούς Κανόνας είναι θαύμα εάν τελήται κάπου). Ώφειλε να είναι μία των λαμπροτέρων ακολουθιών, αλλά δυστυχώς ... 

Αναγινώσκεται ο Εξάψαλμος δίκην ψιθύρου και η φωνή του αναγινώσκοντος καλύπτεται υπό διαφόρων ήχων και ομιλιών. 

Κατόπιν Θεός Κύριος, καθίσματα, αναβαθμοί: επί τροχάδην υπό ψαλτών αμιλλωμένων εις την κατάποσιν των ιερών λογίων (ουδέ λόγος να γίνεται περί αναγνώσεως του Ψαλτηρίου "αυτά είναι για τις γριές"). 

Εωθινόν. Κανόνες: μετά βίας ψάλλονται ως ψάλλεται (ακαταλήπτως) μέχρι και της γ΄ ωδής (ενιαχού ούτε η α΄ ψάλλεται). 

Καταβασίαι: επίδειξις από τους ψάλτας. 

Τιμιωτέρα: Δυστυχώς ενίοτε ο θυμιών ιερεύς περιφέρεται μάλλον εν τω ναώ δίκην περιπάτου, παρά θυμιά μετ' ευλαβείας και φόβου ίνα εμποιήση και την ανάλογον κατάνυξιν εις τους εκκλησιαζομένους. 

Αίνοι: αισθάνεταί τις τυχερός εάν εις εκκλησίαν τινά ακούση εν ημέρα Κυριακή 8 στιχηρά. 

Ολίγος αμανές και επίδειξις εις το Εωθινόν. 

Δοξολογία (η σύντομος πάντοτε, διότι αι αργαί κατήντησαν μουσειακόν είδος και γίνεται χρήσις αυτών μόνον εις τα Φεστιβάλ και τας καλλιτεχνικάς συνάξεις των ψαλτών, τούτων λησμονούντων ότι ο κύριος χώρος προσφοράς αυτών είναι ο Ναός...) 

Περί των όρθρων των καθημερινών, ουδέ λόγος να γίνεται. 

Οι πλείστοι υπολαμβάνουν ότι και εν ταις καθημεριναίς ψάλλονται αείποτε Καταβασίαι όλων των ωδών και η Μεγάλη Δοξολογία. 

Βεβαίως, ευτυχώς και δόξα τω Θεώ, δεν λείπουν αι λαμπραί εξαιρέσεις (όπου γενικότης εκεί και επιπολαιότης), αλλά κανών παραμένουν τα ανωτέρω και τα τούτοις επόμενα.

Μακάρι να ανατείλη η (αληθής και ουχί η διαφημιζομένη ψευδεπίγραφος των μεταφράσεων) λειτουργική αναγέννησις, διότι έχομεν χρείαν της γνησίας λειτουργικής ζωής.”

Ερωτούμε: 

Οι παρατηρήσεις του ανωνύμου σχολιογράφου είναι ακριβείς;

Αν είναι ακριβείς - αναφερόμαστε για τα δεδομένα της Εκκλησίας της Ελλάδος - υπάρχει μέριμνα εκ μέρους των οικείων ιεραρχών για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα ή αφήνεται έκαστος ιερέας να ενεργεί κατά το δοκούν;

Αξιέπαινη προσπάθεια, που έγινε σε Ιερατικό Συνέδριο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, με εισηγήσεις για να διορθωθούν ορισμένα απαράδεκτα φαινόμενα που παρατηρούνται κατά την τέλεση του γάμου, της βάφτισης, κτλ., συνάντησαν - δυστυχώς - την πλήρη αδιαφορία - για να μην πει κανείς την εχθρότητα του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου.

Αλλά ασφαλώς τα προβλήματα που επισημαίνει ο σχολιογράφος δεν μπορεί να περιορίζονται μόνον στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Θα παρατηρούνται οπωσδήποτε και σε άλλες Μητροπόλεις.

Δεν θα έπρεπε να συζητηθούν αυτά τα θέματα στη Σύνοδο της Ιεραρχίας και να δοθούν συγκεκριμένες οδηγίες στους ιερείς με συνοδική εγκύκλιο;