ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΕΑΣ ΙΕΡΣΕΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΑΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΕΑΣ ΙΕΡΣΕΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΑΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΑΣΤΟΡΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ηταν όντως αποκαλυπτικός στο κήρυγμά του, στον πανηγυρικό εσπερινό της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Αστορίας, ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης κ. Ευάγγελος.

Το κήρυγμα του Σεβ. κ. Ευάγγελου -σαφές and to the point- κινήθηκε σε τρεις συντεταγμένες.

1.) Εστειλε καθαρό μήνυμα ότι ο πραγματικός ηγούμενος της Μονής είναι ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης.

Προφανώς η ρήση αυτή -εκτός από αυτονόητη αλήθεια- είναι μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.

Καταρχήν για τον Καθηγούμενο της Μονής Πανοσ. Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Ζαχαρή, ο οποίος καλείται να συνειδητοποιήσει ότι το πραγματικό κουμάντο της Μονής βρίσκεται στα χέρια του Πατριάρχη, αν και προσωπικά ζωηρώς αμφιβάλλω ότι είχε ή έχει ψευδαισθήσεις περί του αντιθέτου ο Πανοσ. Καθηγούμενος. 

Αλλά ο π. Ιερόθεος δεν είναι -κατά την άποψή μου- ο μοναδικός αποδέκτης του μηνύματος του κηρύγματος του Σεβασμιότατου.

Αποδέκτες του μηνύματος είναι και όλοι όσοι διαμφισβητούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον π. Ιερόθεο, αφού ο π. Ιερόθεος είναι προσωπική επιλογή του Παναγιότατου για τη θέση του Ηγουμένου.

2.) Ο Σεβ. Νέας Ιερσέης άφησε επίσης να εννοηθεί ότι η Μονή έχει μεγάλη ανάγκη γενναίας οικονομικής ενίσχυσης για να μπορεί να επιτελεί απρόσκοπτα το πολυσχιδές έργο της και ενθάρρυνε τους πιστούς να την ενισχύσουν γενναιόδωρα.

3.) Ο Σεβ. Νέας Ιερσέης είπε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό με πολλαπλά μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση.

Πρέπει να υπάρξει συνεργασία όλων, χωρίς αποκλεισμούς και παραταξιακό φρόνημα, είπε ο Σεβασμιότατος.

Αυτή η συμβουλή σαφέστατα απευθυνόταν πρωτίστως προς προς τον π. Ιερόθεο, αλλά και πάλιν ο Καθηγούμενος δεν ήταν ο μόνος αποδέκτης του μηνύματος.

Ας αναφέρουμε τα αυτονόητα. 

Κάθε νέος ηγούμενος ή νέος επίσκοπος ή άλλος ηγέτης είναι φυσικό -σε κάποιο βαθμό- να δέχεται κριτική ή διαμφισβήτηση από τους στενούς συνεργάτες του προκατόχου του, οι οποίοι για λόγους συναισθηματικής προσκόλλησης ή προσωπικού συμφέροντος ή προσωπικής προβολής νιώθουν μειωμένοι με τη νέα διοίκηση.

Το πρόβλημα αυτό γίνεται πιο έντονο όταν ο προκάτοχος του επισκόπου ή του ηγουμένου βρίσκεται εν ζωή και ασκεί -ως εικός- άμεση επιρροή στα πράγματα.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο π. Ιερόθεος προσπαθεί να ισορροπήσει τα πράγματα έχοντας κατά νουν τις εντολές του Παναγιότατου, τις προσωπικές πικρίες διαφόρων συνεργατών της Μονής, αλλά και την απολύτως φυσιολογική επιθυμία του ιδίου να ασκεί έλεγχο στα πράγματα ως ηγούμενος. 

Προφανώς πρόκειται για δύσκολη σχοινοβασία.

Ποια είναι τα δεδομένα που υφίστανται αυτή τη στιγμή;

Ο π. Ιερόθεος έφερε τρεις νέους κληρικούς από την Ελλάδα για να τον βοηθήσουν στο έργο του, αλλά και για να επανδρώσουν τα μετόχια και την κυρίως μονή.

Υπάρχουν παράλληλα και οι κληρικοί που υπηρετούσαν στη Μονή πριν την έλευση του π. Ιεροθέου, οι οποίοι και συνεργάζονται αρμονικά με τον Πανοσιολογιότατο.

Πέραν των θεμάτων που έθιξε ο Σεβασμιότατος Νέας Ιερσέης -σε πλήρη συναντίληψη με τον Παναγιότατο ασφαλώς-, που έχουν σχέση με τη διοίκηση της Μονής, υπάρχουν -κατά την άποψη του γράφοντος- τα εξής προβλήματα που χρήζουν άμεσης λύσης.

Το ιδανικό θα ήταν αν ο π. Ιερόθεος ήταν σε θέση να φέρει μαζί του αδελφότητα με ιερομόναχους, οι οποίοι να υπηρετούν μεν ως εφημέριοι στα μετόχια -τουλάχιστον της Μητροπολιτικής Νέας Υόρκης- και οι οποίοι να εγκαταβιώνουν στην κυρίως Μονή και να ζούν κοινοβιακή ζωή.

Αυτό όμως είναι σαφές ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί, επειδή οι δύο από τους τρεις κληρικούς που έφερε από την Ελλάδα είναι έγγαμοι, όπως επίσης είναι έγγαμοι οι κληρικοί που υπηρετούσαν στη Μονή πριν την έλευση του π. Ιεροθέου.

Ελπίζουμε πάντως ότι οι έγγαμοι κληρικοί μπορούν -και πρέπει- να γίνουν πρότυπα παραδοσιακής ασκητικής ζωής.

Ο π. Μελέτιος λειτουργεί με σοβαρότητα και ιεροπρέπεια και ο νέος διάκονος ακολουθεί ωραία τάξη όταν θυμιατίζει και προσεύχεται με ευλάβεια.

Χρειάζεται να προσεχθεί ιδιαίτερα η εμφάνιση των νέων κληρικών να είναι παραδοσιακή, όπως ακριβώς είναι η εμφάνιση των πατέρων που υπηρετούσαν και εξακολουθούν να υπηρετούν στη Μονή πριν έλθει ο π. Ιερόθεος Ζαχαρής.

Το ίδιο ισχύει για τους συνεργάτες της Μονής. Είναι αναγκαίο να έχουν συνείδηση ότι υπηρετούν σε ορθόδοξη Μονή. Οχι σε ενοριακό ναό.

Ο Πανοσολογιότατος π. Ιερόθεος πρέπει να προσέξει οπωσδήποτε ιδιαίτερα και κατά προτεραιότητα την -με τον επεικέστερο δυνατόν χαρακτηρισμό-αξιοθρήνητη παρουσία του ψάλτη της Μονής, το ήθος της ψαλμωδίας του οποίου είναι παντελώς ασύμβατο με το μοναστηριακό ορθόδοξο λειτουργικό ήθος.

Επ’ αυτού θα επανέλθουμε -συν Θεώ- σύντομα και θα κάνουμε ειδική αναφορά στο ορθόδοξο ήθος του βροντερού -πλην όμως κατανυκτικού- ψαλσίματος του Σεβ. Νέας Ιερσέης κ. Ευάγγελου και θα το συγκρίνουμε με τις κοσμικές κραυγές και τα -κυριολεκτικά- φαιδρά τεριρίσματα και μινυρίσματα του ψάλτη της Μονής, τα οποία ακρίτως εισάγει για να καλύψει την ψηλαφητή του ανεπάρκεια.