ΒΑΘΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΒΑΘΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Εχει πάντοτε ένα δικό του τρόπο ο Σεβασμιότατος Αμερικής να μιλά για τις μεγάλες εορτές της χριστιανωσύνης.

Θυμάμαι πόση εντύπωση έκανε, όχι μόνον στον γράφοντα, αλλά και σ’ ένα ζευγάρι από την Κύπρο που επισκεπτόταν εκείνες τις μέρες την Αμερική, όταν πήγαμε στον καθεδρικό ναό την Μεγάλη Παρασκευή για την Ακολουθία του Επιταφίου.

Το κήρυγμα του Σεβασμιότατου ήταν απλούστατο μεν ώστε να κατανοηθεί από όλους ανεξαίρετα ασχέτως μορφωτικού επιπέδου, αλλά ταυτόχρονα βαθύτατα θεολογικό.

Συνέζευξε ερμηνευτικά τον Σταυρικό και τον Αναστάσιμο χαρακτήρα της ζωής του Θεανθρώπου από τη Γέννηση μέχρι τον Γολγοθά.

Ετσι κάνει και τώρα στην Εγκύκλιό του για την Κοίμηση της Θεοτόκου.

Συνδέει άρρηκτα τον θαυμαστό τρόπο της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου με το ιεραποστολικό έργο και ερμηνεύει την Κοίμηση ως γεγονός χαράς και μαρτυρίας υπό των Αποστόλων του θαύματος, ευλογίας και ενδυνάμωσης του έργου που τους ανέθεσε ο Κύριος να μεταφέρουν το Ευαγγέλιο σε κάθε γωνιά της γης.

Ακολουθούν αποσπάσματα της Εγκυκλίου του Σεβασμιότατου Αμερικής.

*****

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

=======

Στούς ὑπέροχους ὕμνους τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ψάλλουμε καί ἀκοῦμε γιά τό θαυμαστό γεγονός τῆς συνάξεως τῶν Ἀποστόλων ἐξ αἰτίας τῆς Κοιμήσεώς Της.

Ὁ ἑορτασμός τῆς Κοιμήσεως καί τό γεγονός τῆς συνάξεως τῶν Ἀποστόλων ἐπιβεβαιώνει ὅτι αὐτοί ὑπήκουσαν στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ νά πορευθοῦν καί νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο, νά μαθητεύσουν πάντα τά ἔθνη, καί νά βαπτίσουν τούς ἀνθρώπους εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ καιρός τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου βρῆκε τούς Ἀποστόλους νά ἐκτελοῦν πιστά καί ἔνθερμα τό ἔργο αὐτῆς τῆς διακονίας. Ὅταν ὅμως ἐκλήθησαν ἀπό τόν Χριστό νά ἐπιστρέψουν γιά νά τιμήσουν τή ζωή, τή μαρτυρία, καί τήν κοίμηση τῆς Παρθένου Μαρίας, τό ἔκαμαν μέ ὅλη τους τήν καρδιά.

Λόγῳ τῆς ἀφοσιώσεώς της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τῆς πιστότητός της στόν Κύριό μας, καί τῆς μαρτυρίας τῆς δυνάμεως καί χάριτός Του τήν ὁποία προσέφερε καθ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς ζωῆς της, ἡ Θεοτόκος μέ τήν κοίμησή Της κατέστη κέντρο ἑορτασμοῦ καί δυνάμεως.

Μέ αὐτό τό πνεῦμα οἱ Ἀπόστολοι ἐπέστρεψαν στό ἔργο τό ὁποῖο εἶχαν κληθεῖ νά ἐπιτελέσουν. Ἡ μαρτυρία τῆς Παρθένου Μαρίας, μαρτυρία Χριστοῦ, γέμισε τίς καρδιές των μέ χαρά. Χάρηκαν μέ τά θαυματουργικά γεγονότα τῆς κοιμήσεώς της, καί ἐνισχύθηκαν ἀκόμη περισσότερο μέ τήν φανέρωση τῆς χάριτος καί ἁγιότητός της.

Καθώς ἑορτάζουμε τήν Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως, τό πράττουμε τιμώντας τήν Θεοτόκο καί τή μαρτυρία της. Συγκεντρωνόμεθα, ἐπίσης, γιά νά ἑορτάσουμε τή ζωή καί τήν κοίμησή της ὡς ὑπέροχο παράδειγμα ἐπιλογῆς καί ἀναθέσεώς της ἀπό τόν Θεό νά πορευθῇ καί νά παραγάγῃ καρπό.

Δέν θρηνοῦμε, ἀλλά ψάλλουμε ὕμνους στόν Θεό γιά τή μαρτυρία τῆς δυνάμεως καί χάριτός Του στή ζωή τῆς Παναγίας.

Δέν πενθοῦμε, διότι ἐνισχυόμεθα στήν ἀφοσίωσή μας στόν Θεό, διότι ἐπιβεβαιωνόμεθα ὅτι τό μήνυμά μας εἶναι μήνυμα ἀλήθειας καί ζωῆς, καί διότι ἐνδυναμούμεθα νά πορευθοῦμε καί νά διαδώσουμε τό Εὐαγγέλιο ὥστε νά δοῦμε μεγάλο πνευματικό καρπό νά παράγεται στίς ζωές τῶν συνανθρώπων μας.