Ο Σεβ. ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΚΑΙ Ο κ. ΠΑΝΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΙΣΗΓΗΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Ο Σεβ. ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΚΑΙ Ο κ. ΠΑΝΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================

Ο άτυπος επίσημος εκπρόσωπος των Οικουμενιστών κ. Αρ. Πανώτης φαίνεται ιδιαίτερα ενοχλημένος από την εισήγηση να καθαιρούνται - αν είναι κληρικοί - και να αφορίζονται - αν είναι λαικοί - όσοι εισάγουν αιρέσεις στην Εκκλησία.

Ουδόλως μας εκπλήττει η ενόχληση του Αρχοντος του Οικουμενικού Θρόνου και εξ απορρήτων του αείμνηστου Αθηναγόρα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΡΓΑΜΟΥ

________

Πέραν του βαθύτατα πληγωμένου εγωισμού του επειδή ρεζιλεύτηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι κρύβεται πίσω από κείμενα που υπογράφει ο κ. Παναγιώτης Ανδριόπουλος, επιδιώκει να σταθεί αλληλέγγυος στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη (Ζηζιούλα), ο οποίος στην ομιλία του κατά την αναγόρευσή του ως επίτιμου Διδάκτορος της Θεολογικής Ακαδημίας του Βόλου, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις στα παρασκήνια, εξέφρασε την μεγάλη ενόχλησή του για την εισήγηση να καθαιρεθεί αν εμμείνει στην πλάνη της “Βαπτισματικής θεολογίας” και στις άλλες κακοδοξίες που διατύπωσε.

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

__________

Ούτε ο κ. Πανώτης, ούτε ο Σεβασμιότατος Περγάμου, ούτε άλλος ομόφρονάς τους όμως, δεν μας εξήγησαν από πότε στην Εκκλησία υπάρχει η πρακτική να διατυπώνονται και να προωθούνται αιρέσεις και όμως να μην υπάρχει συνοδική καταδίκη των αιρέσεων, αλλά και όσων διατυπώνουν κακοδοξίες.

Οτι αυτή είναι η πρακτική των Προτεσταντών - και δη των Αγγλικανών - είναι τοις πάσιν γνωστό. Η θεωρία της “περιεκτικότητας” (“comprehensiveness theory”) συνιστά τη βασική αρχή της Εκκλησιολογίας τους.

Στην Ορθοδοξία όμως η πρακτική της καθαιρέσεως και του αφορισμού των εισηγητών αιρέσεων και των παραβατών των Ιερών Κανόνων είναι ο επιβεβλημένος Κανόνας.

Οι Ιεροί Κανόνες είναι σαφέστατοι και η Εκκλησιαστική Ιστορία είναι μάρτυρας της πρακτικής.

Οι περισσότεροι Κανόνες τελειώνουν με την κατακλείδα “ει μεν κληρικός είη, καθαιρείσθω, ει δε λαϊκός, αφοριζέσθω”, τα δε πρακτικά των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων περιέχουν ένα ατέλειωτο κατάλογο κληρικών που καθαιρέθησαν και λαικών που αφορίστηκαν επειδή εισήγαγαν αιρέσεις ή επειδή ενήργησαν αντιεκκλησιαστικά.

Η ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

___________

Το πιο αστείο της προσέγγισης των Οικουμενιστών είναι ότι στην ίδια ιστοσελίδα που προσπαθούν να δικαιολογήσουν με μανία τον αφορισμό του κ. Σωτηρόπουλου, βάλλουν με ακόμη μεγαλύτερη μανία κατά της καθαίρεσης των δεινών παραβατών των Ιερών Κανόνων και των εισηγητών των αιρέσεων.!!!

Μ’ άλλα λόγια από συνέπεια σκίζουν οι Οικουμενιστές!

ΟΥΔΕΙΣ ΕΚΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ

__________

Ποιος άλλωστε εκπλήττεται για τη στάση τους;

Ουδείς φτύνει στα γένια του.

Τι να τους κάνουν τους αφορισμούς και τις καθαιρέσεις όσοι εργολαβικά από το πρωί μέχρι το βράδυ προωθούν την παναίρεση του Οικουμενισμού ή και καταστρατηγούν τους Ιερούς Κανόνες οι οποίοι απαγορεύουν την συμπροσευχή με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους;

Κορόιδα είναι να υποστηρίζουν την εφαρμογή των Κανόνων αφού τυγχάνουν συστηματικοί παραβάτες τους και εμπίπτουν στην κατηγορία των καθαιρετέων και αφοριστέων;

"ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ , ΜΙΑ ΠΙΣΤΙΣ , ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ"

____________

Στον Προτεσταντισμό ο καθένας πιστεύει ότι θέλει αρκεί να πιστεύει στον Jesus!!!

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία όμως άλλη υπήρξε ανέκαθεν η πρακτική. Αντί της αρχής της “περιεκτικότητας” (δηλαδή της ανοχής συμβίωσης αντιφατικών δοξασιών) επικρατεί η αρχή “εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα».

Οσοι ξεφεύγουν από αυτή την πρακτική αν μεν είναι κληρικοί καθαιρούνται, ενώ αν είναι λαικοί αφορίζονται.

Είναι αλήθεια βεβαίως ότι η Εκκλησία πολλές φορές ανέχτηκε για μακρό χρονικό διάστημα αιρετικούς να διατυπώνουν κακοδοξίες για ποιμαντικούς λόγους για να τους δώσει την ευκαιρία να μετανοήσουν.

Είναι όμως η πρώτη φορά που ακούμε ότι δεν υφίσταται πρόβλημα να συνυπάρχουν κακόδοξες θεωρίες στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ότι οι εισηγητές κακοδοξιών πρέπει να μην υφίστανται τις προβλεπόμενες από την παράδοση της Εκκλησίας συνέπειες.