ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ

ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=============

Μνήμη του Αγίου Αποστόλου Θαδδαίου και Βάσσης της μάρτυρος και των τέκνων αυτής σήμερα.

Στην Ιερά Μονή Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Αστορίας ο π. Δημήτριος - έγγαμος παραδοσιακός ιερεύς που διακονεί στο μετόχιο της Ιεράς Μονής στο Σικάγο και αντικαθιστά αυτές τις μέρες τον Γέροντα και τους πατέρες που απουσιάζουν στην Ελλάδα - διαβάζει τα ιερά γράμματα.

Ούτε ψάλτης, ούτε πιστοί. Ο π. Δημήτριος όμως τέλεσε την Ακολουθία του εσπερινού. Γνωρίζει ότι ο ιερέας πρέπει να προσεύχεται για να τιμήσει τους Αγίους της ημέρας, αλλά και ότι πρέπει να δέεται ακατάπαυστα για τη σωτηρία του σύμπαντος κόσμου.

Διαβάζει τα “ιερά γράμματα” με ιεροπρέπεια, σεμνότητα και κατάνυξη. Χωρίς πομπώδες ύφος και διάθεση επίδειξης. Γνωρίζει ότι τελεί Ακολουθία. Οτι προσεύχεται στο Θεό για τον σύμπαντα κόσμο. Δεν κάνει σόου.

Παραδοσιακός κληρικός. Με ράσο και αντερί. Με γένια και μαλλιά αψαλίδιστα. Οχι ναρκισσευόμενος ρασοφόρος που ψαλιδίζεται μέρα νύχτα μπροστά στον καθρέπτη λες και είναι μοντέλο.

Τις Ευχές τις διαβάζει μυστικώς - όχι πομπωδώς - για να κάνει επίδειξη. Διακονεί τον μυσταγωγικό χαρακτήρα της ορθόδοξης λατρείας.

Ηταν από τους πιο κατανυκτικούς εσπερινούς της ζωής μου, και ας ήταν όλα διαβαστά εκτός από το τελευταίο τροπάριο του Αγίου Αποστόλου Θαδδαίου και ας δεν υπήρχε άλλος πιστός εκτός από τη σεμνή και ολιγόλογη εκκλησάρισσα στο παγκάρι και στο μανουάλι.