Friday, November 30, 2018

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ Ἀπόκρυψη καὶ παρερμηνεία ἐγγράφων ΚΕ΄


ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ
Ἀπόκρυψη καὶ παρερμηνεία ἐγγράφων

ΚΕ΄

Του π. Θεόδωρου Ζήση
=====

Ἡ ἀπόφαση τῆς συνόδου σαφῶς ὑπάγει ἐν πρώτοις τὴν ἐπαρχία Κιέβου στὸ πατριαρχεῖο Μόσχας· «ἵνα ἡ ἁγιωτάτη ἐπαρχία Κιέβου εἴη ὑποκειμένη ὑπὸ τὸν ἁγιώτατον πατριαρχικὸν θρόνον τῆς Μεγάλης καὶ θεοσώστου πόλεως Μοσχοβίας». Αὐτὴ εἶναι ἡ κυρία ἀπόφαση· ἡ ἀκολουθοῦσα μὲ τό «δηλαδή» ἐπεξήγηση δὲν ἀναιρεῖ τὴν κυρία ἀπόφαση. Ἀλλὰ ἐπειδὴ τὸ αἴτημα ποὺ ὑπεβλήθη ἦταν τὸ τῆς χειροτονίας τοῦ Κιέβου ἀπὸ τὸν Μόσχας, ἐξηγεῖ ἡ σύνοδος ὅτι μεταξὺ τῶν συνεπειῶν τῆς ὑπαγωγῆς, εἶναι καὶ τὸ πιὸ σημαντικὸ ποὺ ζητήθηκε, νὰ χειροτονεῖται ὁ Κιέβου ἀπὸ τὸν Μόσχας, καὶ ὄχι, ὅπως ἐσφαλμένα ἑρμήνευσαν οἱ τοῦ Φαναρίου, ὅτι ἡ ὑπαγωγὴ σημαίνει μόνον τὴν ἄδεια χειροτονίας. 

Ἂν ἤθελαν μόνον αὐτὸ νὰ δώσουν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, δὲν θὰ ἔθεταν πρῶτα τὴν ὑπαγωγή, ἀλλὰ θὰ ἔλεγαν ὅτι ἡ σύνοδος «ἀποφαίνεται χειροτονεῖσθαι μητροπολίτην Κιέβου παρὰ τοῦ μακαριωτάτου Μοσχοβίας». Ἡ ὑπαγωγὴ ἐνισχύεται περαιτέρω καὶ ἀπὸ ὅσα λέγει ἡ ἀπόφαση ὅτι ὁ Κιέβου θὰ ἔχει στὸ ἑξῆς «γέροντα καὶ προεστῶτα», ὄχι τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη ἀλλὰ τὸν πατριάρχη Μόσχας. 

Ἂν ἐπρόκειτο περὶ ἁπλῆς ἄδειας γιὰ χειροτονία, ἡ σχέση μεταξὺ χειροτονηθέντος καὶ χειροτονήσαντος θὰ ἦταν μία σχέση τιμῆς καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὸν χειροτονήσαντα, ἀλλὰ ὄχι σχέση ὑποτακτικοῦ πρὸς Γέροντα καὶ ὑφισταμένου πρὸς προεστῶτα. «Εὐχαριστῶ Μακαριώτατε ποὺ μὲ χειροτονήσατε, θὰ ἔλεγε ὁ χειροτονηθεῖς πρὸς τὸν Μόσχας, ἀλλὰ Γέροντάς μου καὶ προϊστάμενος εἶναι ὁ Κωνσταντινουπόλεως, στὸν ὁποῖο ὑπάγομαι». Αὐτό, ὅμως τὸ ἀνατρέπει ἡ πατριαρχικὴ καὶ συνοδικὴ πράξη: «Καὶ γινώσκειν ἐκεῖνον γέροντα καὶ προεστῶτα αὐτοῦ, ὡς παρ᾽ ἐκείνου χειροτονουμένη καὶ οὐχὶ ὑπὸ τοῦ οἰκουμενικοῦ».

Παρεμπιπτόντως καὶ συναφῶς πρέπει νὰ παρατηρήσουμε ὅτι κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐκλεγόμενοι καὶ χειροτονούμενοι ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀνήκουν ἀποκλειστικὰ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, διότι χειροτονία καὶ δικαιοδοσία εἶναι ἀλληλένδετα· δὲν ἐπιτρέπονται ὑπερόριες χειροτονίες καὶ ἐπεμβάσεις. Εἶναι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος· δὲν μπορεῖ συγχρόνως νὰ εἶναι καὶ ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅπως ἐσχάτως ἐπεκράτησε. Τὸ νὰ μετέχεις σὲ δύο σώματα ὡς μέλος εἶναι ἀφύσικο καὶ τερατῶδες. 

Ἔχει βέβαια δικαίωμα ἡ Κωνσταντινούπολη νὰ ζητήσει τὴν ἄρση τῆς πατριαρχικῆς καὶ συνοδικῆς πράξεως τοῦ 1928, ὄχι βέβαια μονομερῶς, ἀλλὰ συναινούσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπερ ἀδύνατο καὶ ἀπίθανο νὰ συμβεῖ. Τὸ ἴδιο ἀδύνατο καὶ ἀπίθανο εἶναι νὰ δεχθεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας τὴν μονομερῆ καὶ αὐθαίρετη ἄρση τῆς πατριαρχικῆς καὶ συνοδικῆς πράξεως τοῦ 1686, ὅπως δυστυχῶς μὲ αὐταρχικὸ καὶ ἀντισυνοδικὸ τρόπο ἐπιχειρεῖ ἡ Κωνσταντινούπολη.

(Συνεχίζεται)

No comments:

Post a Comment