«ΤΟ ΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ…» Γ΄

«ΤΟ ΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ…»

Γ΄

Του π. Θεόδωρου Ζήση

=====

2. Ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου

Ἡ ἴδια παράκαμψη καὶ ἀγνόηση τῆς Ἱεραρχίας σημειώθηκε καὶ στὴν λεγόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ συνῆλθε στὴν Κρήτη τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016. Εἶχε προηγηθῆ σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (24-25 Μαΐου 2016), στὴν ὁποία συζητήθηκαν ὅλα τὰ θέματα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ἀπασχολήσουν μετὰ ἀπὸ ἕνα μήνα τήν «Σύνοδο», καὶ ὁμοφώνως εἶχαν προταθῆ οὐσιαστικὲς διορθώσεις στὰ ἑτοιμασθέντα προσυνοδικὰ κείμενα, οἱ ὁποῖες, ἂν ἐγίνοντο δεκτές, θὰ ἐμείωναν καὶ θὰ ἐλαχιστοποιοῦσαν τὶς ἀντιδράσεις ἐναντίον τῆς ψευδοσυνόδου, θὰ ἀπέτρεπαν πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀποτειχίσεις καὶ τὶς διακοπὲς μνημόνευσης τῶν ἐπισκόπων, καὶ λόγῳ τοῦ κύρους καὶ τῆς θεολογικῆς ἐπιρροῆς, ποὺ ἀσκεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ἐπὶ ἄλλων τοπικῶν ἐκκλησιῶν, θὰ παρεμπόδιζαν τὸ νὰ λάβει ἡ «Σύνοδος» καθαρὰ οἰκουμενιστικὸ αἱρετικὸ χαρακτήρα. 

Ἡ Ἱεραρχία ἦταν ἀπόλυτα βέβαιη καὶ πεπεισμένη γιὰ τὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα τῶν προτάσεών της καὶ μὲ διθυραμβικὸ τόνο σέ «Ἐγκύκλιο» ποὺ ἀπεστάλη ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο καὶ διαβάσθηκε σὲ ὅλους τοὺς Ἱεροὺς Ναούς (2-6-2016) διαβεβαίωνε ὅτι αὐτὲς ἦσαν «οἱ τελικὲς ἀποφάσεις» γιὰ τὰ προσυνοδικὰ κείμενα, σύμφωνες μὲ τήν «διδασκαλία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων καὶ μὲ σεβασμὸ στὸ Συνοδικὸ πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Ἀνέθεσε μάλιστα τὴν ὑποστήριξη τῶν ἀποφάσεών της στὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο. 

Εἶναι γνωστὸ τί ἔπραξε ὁ ἀρχιεπίσκοπος στὴν Κρήτη. Μὲ μυστικὲς καὶ ἐκεῖ διαβουλεύσεις πείσθηκε ἢ πιέστηκε νὰ ἀγνοήσει, νὰ μὴ στηρίξει, τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἦσαν τελικές, καὶ ὡς πρόεδρος ἑνὸς συνοδικοῦ σώματος τὸ ἀχρήστευσε καὶ τὸ ὑποκατέστησε, ἀνοίγοντας ἔτσι μὲ τὴν συνεργία του τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου, τὸ πλῆθος τῶν ἀντιδράσεων, ἐναντίον τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοσυνόδου, ἰδιαίτερα μὲ τὸ νὰ ὀνομασθοῦν οἱ αἱρέσεις ἐκκλησίες. 

Παρέκαμψε ἔτσι καὶ ἀχρήστευσε γιὰ δεύτερη φορά, μετὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας, ἡ δὲ Ἱεραρχία, γιὰ δεύτερη φορὰ ἔκανε τὸ λάθος νὰ μὴ ἐμμείνει στὶς ληφθεῖσες ὀρθὲς ἀποφάσεις της. 

Γιὰ τὴν ψευδοσύνοδο μάλιστα τῆς Κρήτης ἀνήρεσε τὸν ἑαυτό της καὶ τίς «τελικές» ἀποφάσεις της καὶ ἐκάλυψε τὸν ἀρχιεπίσκοπο σὲ νέα σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τὸν Νοέμβριο τοῦ 2016, πάλι μὲ ἐπιτροπὲς καὶ ἀστήρικτες δικαιολογίες, ἐπὶ ζημίᾳ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ σκανδαλισμῷ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

(Συνεχίζεται)