Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Την περασμένη Κυριακή εκκλησιάστηκα στην κοινότητα του Αγίου Ελευθερίου στο Μανχάταν.

Είναι μια αληθινά ευλογημένη κοινότητα. Ο Αγιος Ελευθέριος ήταν κάποτε -όταν Αρχιεπίσκοπος ήταν ο μετέπειτα Πατριάρχης Αθηναγόρας- το κέντρο του Ελληνισμού στη Νέα Υόρκη. Σήμερα είναι μια κοινότητα με ελάχιστους πιστούς επειδή οι Ελληνες μετακόμισαν πριν πολλές δεκαετίες στην Αστόρια και σε άλλες περιοχές. Λίγοι οι Ορθόδοξοι που μένουν στην περιοχή. Πολλοί από τους εκκλησιαζόμενους στο ναό έρχονται από άλλες περιοχές. Με χαρά διαπιστώνω ότι όλο και περισσότερα νέα ζευγάρια με τα παιδάκια τους εκκλησιάζονται εκεί.

Ο εφημέριος της κοινότητας -π. Αθανάσιος Δήμου- είναι ένας πολύ ευλαβής κληρικός. Πρόκειται για άνθρωπο με σημαντική θύραθεν παιδεία που υπηρέτησε την Εκκλησία της Αμερικής από διάφορες επιτελικές θέσεις αλλά ταυτόχρονα -το και πιο σημαντικό- ανήκει στην πλειάδα εκείνη των κληρικών οι οποίοι χαρακτηρίζονται από αληθινή παραδοσιακή ευσέβεια.

Γνωρίζει προσωπικά ένα έκαστο των εκκλησιαζομένων και μιλά σε όλους με πατρική στοργή και αγάπη χωρίς διακρίσεις και προσωποληψία.

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση προπαντός η ικανότητα του να επικοινωνεί με τα παιδάκια.

Σε κάποια στιγμή βγαίνει από την Ωραία Πύλη και απευθύνεται στα μικρά παιδάκια που εκκλησιάζονται στο ναό που κάθονται στα μπροστινά καθίσματα.

Μιλά στα παιδάκια με πραγματική αγάπη -όπως τους μιλά ο παππούς στα εγγόνια του- και κατορθώνει να τους διδάξει πολύ πετυχημένα λειτουργική αγωγή.

Δεν τους διδάσκει φιλοσοφίες και υψηλές θεολογίες, όχι μόνον επειδή είναι πολύ μικρά και συνειδητοποιεί ότι δεν μπορούν να προσλάβουν δύσκολες έννοιες, αλλά και επειδή πιστεύει έντονα ότι η καλύτερη κατήχηση είναι αυτή που βοηθά τους πιστούς να κατανοήσουν τα τελούμενα και τα σύμβολα στον ιερό ναό.

Παρόλον ότι είναι προχωρημένης ηλικίας και έχει και επιπρόσθετη δυσκολία με κάποιο πρόβλημα στο πόδι, τελεί τα ιερατικά του καθήκοντα με πολλή ευλάβεια, ιεροπρέπεια και συναίσθηση της ιερότητας του χώρου που βρίσκεται.

Δεν είχα προετοιμαστεί να κοινωνήσω την περασμένη Κυριακή. Δεν είχα διαβάσει την Ακολουθία της Θείας Μετάληψης αλλά τελικά τόλμησα να πλησιάσω το Αγιο Ποτήριο, επειδή ένιωσα τόση κατάνυξη από τον τρόπο που τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και από όσα ωραία είπε στα παιδάκια για τη θεολογία που κρύβεται πίσω από το σημείο του σταυρού 

Μεγάλη υπόθεση η ευλάβεια και η ταπείνωση. Κατανύσσει τον άνθρωπο και τον εμπνέει σε αγώνα πνευματικό. 

Πολύ πνεύμα θυσίας και αγάπης διαπιστώνω στην κοινότητα του Αγίου Ελευθερίου από τους ανθρώπους που εκκλησιάζονται εκεί, όχι για να κερδίσουν κάτι ιδιοτελές, αλλά για να εκφράσουν την πηγαία πίστη τους και την άδολη αγάπη τους για τον Χριστό και τις παραδόσεις μας.